INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2011r. (data wpływu 28 stycznia 2011r.), uzupełnionego pismem z dnia 11 lutego 2011r. (data wpływu 14 lutego 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z usługami świadczonymi przez jednostkę macierzystą oraz prawa do zwrotu podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2011r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 lutego 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z usługami świadczonymi przez jednostkę macierzystą oraz prawa do zwrotu podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Zarząd Brytyjskiej Spółki z siedzibą w Londynie, (zwanej dalej Spółką) w dniu 9 czerwca 2010 roku podjął uchwałę o utworzeniu w Polsce Oddziału. W dniu 29 września 2010 roku został zarejestrowany Oddział Spółki w Sądzie Rejonowym Oddział w Polsce (zwany dalej Oddziałem). Siedziba Oddziału w Polsce mieści się w K. W dniu 28 października 2010r. zostało złożone zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 oraz zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług. Oddziałowi został nadany numer NIP.

Działalność Oddziału określona według PKD2007 to działalność związana z oprogramowaniem (6201Z). Oddział w Polsce zatrudnia na umowę o pracę pięciu pracowników, dodatkowo współpracuje na chwilę obecną z 5 studentami, z którymi została zawarta umowa o dzieło.

Na terenie Polski Oddział zajmuje się tworzeniem części (elementów) oprogramowania, które następnie zostaje przekazane do Spółki, gdzie to oprogramowanie zostaje poddane dalszej pracy, wykonywanej jednak na terytorium Wielkiej Brytanii, przez zatrudnionych tam przez Spółkę pracowników (nie są oni pracownikami Oddziału). Oddział nie wystawia faktur za wykonane usługi, faktury sprzedaży wystawiane są przez Spółkę w Wielkiej Brytanii, za wszystkie prace związane z danym oprogramowaniem. Oddział nie posiada żadnych innych klientów, nie zajmuje się pozyskiwaniem klientów, nie odpowiada za stronę handlową działalności nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego działalności. Oddział wykonuje jedynie usługi, które są zlecone przez Spółkę, pełniąc jedynie funkcję przygotowawczą lub pomocniczą dla Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Oddział może odliczać naliczony podatek od towarów i usług, w sytuacji, gdy to Spółka opodatkowuje sprzedaż, a nie ten Oddział...

W przypadku, gdy Oddział będzie mógł odliczać naliczony podatek od towarów i usług czy będzie mógł ubiegać się o zwrot kwoty naliczonego podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym jest odliczanie naliczonego podatku od towarów i usług od zakupów dokonanych przez polski oddział zagranicznej firmy, jeśli zakupy te związane są z czynnościami świadczonymi na rzecz spółki macierzystej, która z kolei wykonuje czynności opodatkowane.

Świadczenie usług na terytorium kraju jest czynnością wymienioną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą, o VAT) (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jako podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby jednak można było mówić o opodatkowaniu danej czynności - musi być ona wykonana na rzecz konkretnego podmiotu - usługobiorcy.

W przypadku, gdy usługi świadczone są między oddziałem firmy a spółką (centralą) - to nie Jest to świadczenie usługi zewnętrznemu usługobiorcy, a wyłącznie czynność wykonana wewnątrz własnej firmy. Fakt, że firma wydzieliła dla potrzeb własnych oddział, nie oznacza, że czynność wykonana przez oddział na rzecz spółki (centrali), powinna zostać uznana za usługę i opodatkowana. Mamy tu do czynienia z jednym tylko podatnikiem VAT. Ustawa o VAT nie przewiduje opodatkowania czynności wykonywanych wewnątrz firmy. Prowadziłoby to do konieczności wykazania w jednej deklaracji zarówno podatku należnego, jak i naliczonego.

Zgodnie z art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. nr 155, poz. 1095 ze zm.) przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Z kolei oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 ww. ustawy jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2009r. nr IPPP/443-1870/08-2/SAP. Dyrektor potwierdził, że centrala oraz jej zagraniczny oddział (tj. spółka oraz oddział) stanowią dwie jednostki organizacyjne tego samego podmiotu prawnego (spółki kapitałowej). Zdaniem Dyrektora należy zaznaczyć, iż oddział nie prowadzi działalności gospodarczej niezależnie od centrali oraz nie ponosi w sposób samodzielny ryzyka ekonomicznego związanego z prowadzoną działalnością. Ryzyko to ponosi spółka, tj. jeden podmiot gospodarczy składający się z kilku jednostek organizacyjnych oraz wyposażony w jeden kapitał. Oddział jest zatem podmiotem całkowicie od niej zależnym, a w konsekwencji - oddział wraz z centralą, zlokalizowaną w innym państwie są jednym i tym samym podatnikiem podatku VAT. Nie zmienia to jednak faktu, że oddział zagranicznej firmy jest zarejestrowany w Polsce dla potrzeb podatku VAT i w związku z tym, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w takim zakresie, w jakim nabywane towary i usługi służą mu do wykonywania czynności opodatkowanych. Wprawdzie oddział nie świadczy na terytorium Polski usług opodatkowanych. Jednak trzeba pamiętać o tym, że spółka-matka w państwie, w którym ma swoją siedzibę, wykonuje czynności, które podlegają opodatkowaniu w tym państwie. Zatem ma prawo do odliczenia podatku VAT, należy bowiem w tym przypadku patrzeć przez pryzmat zarówno działalności oddziału jak i spółki-matki, które są traktowane jako jeden podatnik. Z powyższego wynika, że Oddział może wykazać czynności wykonane poza terytorium kraju przez spółkę-matka, niepodlegające w Polsce opodatkowaniu (poz. 21 deklaracji VAT), a czynności te dają mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług służących wykonywaniu tych usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 ustawy odliczenie podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegąjącymi opodatkowaniu w Polsce jest możliwe, pod warunkiem, że importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą, dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, w sytuacji gdy kwoty tego podatku naliczonego mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, co oznacza, iż byłyby w kraju opodatkowane podatkiem VAT oraz podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami, tj. z dostawą towarów lub świadczeniem usług przez podatnika poza terytorium kraju.

W związku z powyższym, Oddział uważa, że odliczenie podatku naliczonego od zakupów dokonanych przez polski oddział zagranicznej firmy - jeśli zakupy te związane są z czynnościami świadczonymi na rzecz spółki macierzystej, która z kolei wykonuje czynności opodatkowane - przysługuje również na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy. Odliczenie jest możliwe wtedy, gdy czynności świadczone przez zagraniczną spółkę, gdyby świadczone były w Polsce, dawałyby prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wreszcie, w przypadku pozbawienia prawa odliczania podatku VA T przez Oddział zostałaby zachwiana zasada neutralności opodatkowania, ponieważ VAT od zakupów nie mógłby być odliczony (odzyskany) również przez jednostkę macierzystą, z uwagi na fakt, iż nie mogłaby ona ubiegać się o jego zwrot gdyż posiada zarejestrowany do VAT oddział w państwie gdzie dokonywane są zakupy.

Zgodnie z art. 87 ust. 5 ustawy o VAT, na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust 8 pkt 1. Artykuł ten stanowi o podatku naliczonym od zakupu nabytych towarów i usług dotyczących dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zdaniem Oddziału, wspomniany zwrot naliczonego podatku od towarów i usług przysługuje, ponieważ zakupy związane są z czynnościami świadczonymi na rzecz spółki macierzystej, która z kolei wykonuje czynności opodatkowane, gdyby czynności opodatkowane wykonywane były na terytorium kraju, Oddział miałby prawo do zwrotu podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści tego przepisu wynika, iż:

• prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie podatnikowi;
• prawo to przysługuje jedynie w zakresie w jakim towary i usługi, z których nabyciem naliczono podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  

Przedstawiona powyżej zasada daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca wyłączył zatem możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Natomiast w oparciu o regulacje zawarte w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ww. ustawy, oddział może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ww. ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Zatem czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).

Powyższe stanowisko jest zgodne z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. ETS w wyroku z dnia 23 marca 2006r. w sprawie C-210/04 wskazał, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym odrębnym do spółki, do której należy, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W związku z powyższym ETS stwierdził, że oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Zatem zarówno spółkę jak i jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem, podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższego wynika, iż aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. świadczenie musi mieć charakter odpłatny,
2. świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3. świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
4. świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy,
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Oddziałem angielskiej firmy. Działania Oddziału ograniczają się wyłącznie do tworzeniem części (elementów) oprogramowania, które następnie zostają przekazane do Spółki, gdzie to oprogramowanie zostaje poddane dalszej pracy, wykonywanej jednak na terytorium Wielkiej Brytanii, przez zatrudnionych tam przez Spółkę pracowników. Oddział nie wystawia faktur za wykonane usługi, faktury sprzedaży wystawiane są przez Spółkę w Wielkiej Brytanii, za wszystkie prace związane z danym oprogramowaniem. Oddział nie posiada żadnych innych klientów, nie zajmuje się pozyskiwaniem klientów, nie odpowiada za stronę handlową działalności nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego działalności. Oddział wykonuje jedynie usługi, które są zlecone przez Spółkę, pełniąc jedynie funkcję przygotowawczą lub pomocniczą dla Spółki.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony warunek wymieniony w ww. pkt 3. Czynności wykonywane pomiędzy oddziałem przedsiębiorcy zagranicznego a firmą macierzystą nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby prawnej. Jak wywiedziono na wstępie czynności te są świadczone bowiem w ramach tej samej osoby prawnej.

Z uwagi na fakt, że czynności wykonywane przez Oddział podmiotu zagranicznego w Polsce na rzecz firmy macierzystej z siedzibą w Wielkiej Brytanii nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby prawnej, lecz są czynnościami wykonywanymi w ramach jednego podmiotu, czynności te nie spełniają definicji świadczenia usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Reasumując należy stwierdzić, że Oddziałowi nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami.

Z kolei w odniesieniu do zastosowania w przedmiotowej sprawie art. 86 ust. 8 pkt 1 cyt. ustawy należy wskazać, że z treści regulacji tego przepisu wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terenie kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Istotą tej regulacji jest bowiem prawo do obniżenia podatku należnego z tytułu czynności określonych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z wykonywaniem czynności nieopodatkowanych polskim podatkiem, bowiem wykonywanych poza terytorium kraju. Aby jednak odliczyć podatek naliczony wymieniony w analizowanym przepisie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT, musi zaistnieć podatek należny z tytułu czynności opodatkowanych wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT, tj. odpłatnej dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Podatek od towarów i usług jest więc podatkiem terytorialnym, wobec czego jest on naliczany od transakcji, które mają miejsce, bądź traktowane są jako mające miejsce na ściśle określonym terytorium. Jeżeli podatnik na terytorium Polski dokonuje jedynie zakupów, a nie dokonuje czynności opodatkowanych wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, to traktowany jest jako konsument ponoszący ekonomiczny ciężar podatku, nawet jeżeli zakupy miały związek z działalnością gospodarczą, ale wykonywaną wyłącznie poza granicami kraju. Inaczej mówiąc, z zasady neutralności podatku VAT i jego terytorialności wynika, że jeżeli podatnik chce skorzystać na danym terytorium z prawa do odliczenia podatku naliczonego, to na tymże terytorium musi też wykazać podatek należny. Istotą zasady neutralności jest obniżenie podatku należnego o podatek naliczony w poprzednich fazach obrotu, zarezerwowanej dla podatników nabywających towary lub usługi dla celów działalności opodatkowanej. Neutralność u podatników wykonujących czynności opodatkowane przejawia się przede wszystkim w możliwości obniżenia podatku należnego przy sprzedaży o podatek naliczony przy zakupach oraz możliwością uzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Podatek nie jest natomiast neutralny dla podmiotu nie wykonującego czynności opodatkowanych na terytorium kraju, w tym bowiem przypadku występuje wyłącznie podatek naliczony w cenie zakupionych towarów i usług, który stanowi element rachunku kosztów. Koncepcja opodatkowania konsumpcji sprowadza się do tego, że ekonomiczny ciężar podatku ponosi ostateczny nabywca towaru lub usługi, który nie wykorzystuje ich do wykonywania przez siebie czynności opodatkowanych. W ramach wspólnego systemu VAT ciężar podatku poniesie więc także podmiot, nabywający towary i usługi do czynności wykonywanych jako podatnik, tyle że do czynności zwolnionych lub nieopodatkowanych. Zasada neutralności VAT, umożliwiająca odliczenie podatku naliczonego, ma zastosowanie bowiem tylko do podatników wykonujących czynności opodatkowane VAT. Jeśli zaś podatnik takich czynności nie wykonuje, a nabywa dobra z naliczonym podatkiem, podatek ten stanowi element kosztowy. Taka sytuacja sprawia, że obciążenie podatkiem VAT może dotyczyć także podatnika. (zob. też A. Bącal, D. Dominik, M. Militz, P. Ogiński: Zasady dotyczące podatku od towarów i usług w: Przegląd podatkowy, Dodatek, Nr 11 (223) z listopada 2009 r., str. 6-9).

Należy zauważyć, że zarówno regulacje unijne, jak i krajowe, stawiają te same warunki odnoszące do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. W art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.), zawarto podstawową zasadę wspólnego systemu VAT, wiążącą prawo do odliczenia podatku naliczonego z wystąpieniem czynności opodatkowanych. Natomiast art. 169 Dyrektywy zawiera zapis zobowiązujący państwa członkowskie do rozszerzenia zakresu prawa do odliczenia podatku, o którym mowa w art. 168, na niektóre przypadki zakupów związanych z czynnościami nieopodatkowanymi w danym kraju, ze względu na miejsce ich świadczenia i opodatkowania. Na mocy regulacji zawartej w punkcie a) artykułu 169 Dyrektywy, prawo do odliczenia podatku naliczonego w kraju zakupu zostało przyznane podatnikom również wtedy, gdy nabyte towary lub usługi na terytorium tego kraju wykorzystywane są do celów transakcji podatnika związanych z działalnością gospodarczą, dokonywanych poza terytorium tego kraju, w którym podatek jest należny lub zapłacony, jeśli charakter tej działalności jest taki, że gdyby była na terytorium kraju zakupu, dawałaby prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stwierdzić należy, że polski ustawodawca wydając uregulowania w tej materii (art. 86 ust. 1 i ust. 8 pkt 1 ustawy VAT) uwzględnił cel jaki przyświecał ustawodawcy unijnemu w regulacji zawartej zarówno w art. 168, jak i art. 169 lit. a) Dyrektywy. W kontekście powołanych powyżej przepisów wspólnotowych, warunki dotyczące skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w polskiej ustawie VAT i usług w pełni odzwierciedlają zapisy art. 168 i 169 lit. a) ww. Dyrektywy.

W świetle powyższego oraz mając na uwadze, że Oddział nie wykonuje na terenie kraju żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT a tym samym nie występuje u niego podatek należny to stwierdzić należy, że Oddziałowi nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio (art. 87 ust. 5 ustawy o VAT).

Z powyższych regulacji wynika, że podatnikowi dokonującemu dostawy towarów lub świadczenia usług przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego na rachunek bankowy, po spełnieniu przesłanek wskazanych w przepisie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług dokonywanych w Polsce przez Oddział angielskiej firmy zagranicznej, tym samym Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo do ubiegania się o zwrot kwoty podatku naliczonego podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto w odniesieniu do w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2009r. nr IPPP/443-1870/08-2/SAP powołanej przez Wnioskodawcę należy zauważyć, że interpretacja ta dotyczy odmiennego zdarzenia aniżeli stan faktyczny, który przedstawiono w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.