INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu 20.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu otrzymanych odszkodowań za utracone zyski:

• w części dotyczącej działalności zwolnionej z opodatkowania – jest nieprawidłowe,

• w części dotyczącej działalności opodatkowanej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• przychodów z tytułu otrzymanych odszkodowań za utracone zyski,

• podziału kosztów uiszczanych składek ubezpieczeniowych na działalność opodatkowaną i zwolnioną.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie Zezwolenia z dnia 4 listopada 2005 r. (dalej: Zezwolenie).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja substancji chemicznych wykorzystywanych w branżach, takich jak: tworzywa sztuczne, przemysł kosmetyczny, chemia gospodarcza i przemysłowa, przemysł budowlany oraz tekstylny.

Wskazana powyżej działalność podstawowa Spółki została objęta zakresem Zezwolenia.

W konsekwencji, Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego w zakresie dochodów uzyskanych z powyższej działalności prowadzonej na terenie Strefy, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654). Spółka uzyskuje również dochody z działalności nie objętej zakresem Zezwolenia, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Spółka ustala odrębnie dochód z działalności podlegającej opodatkowaniu oraz dochód z działalności zwolnionej, dokonując odpowiedniej alokacji przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów na wynik z działalności opodatkowanej oraz zwolnionej.

Ciągłość realizowanych przez Spółkę procesów produkcyjnych, a tym samym możliwość realizacji przychodów zwiększających odpowiednio dochód podlegający zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie Zezwolenia, lub dochód podlegający opodatkowaniu, uzależniona jest od niezawodności oraz terminowości dostaw do Spółki surowców wykorzystywanych w Jej procesach produkcyjnych (związków chemicznych oraz energii elektrycznej).

Dostawy surowców do Spółki realizowane są na podstawie długoterminowych umów z głównymi dostawcami surowców chemicznych, dostawcą energii elektrycznej oraz podmiotem świadczącym usługę przesyłową, które regulują warunki dostawy poszczególnych surowców na rzecz Spółki.

W praktyce zdarza się, że z przyczyn obiektywnych (w szczególności z powodu wypadków i klęsk żywiołowych) dostawca nie wywiązuje się ze zobowiązań w zakresie dostaw do Spółki, tj. uzgodnione w umowach długoterminowych wielkości dostaw nie są realizowane w terminach. W konsekwencji, Spółka zostaje narażona na utratę spodziewanych korzyści z realizowanej produkcji, która w okresie braku dostaw mogłaby czasowo ulec wstrzymaniu.

W takiej sytuacji, w celu minimalizacji strat, Spółka nabywa surowiec od innego dostawcy, często po wyższych cenach, niż uzgodnione z głównymi dostawcami.

Spółka, na podstawie prowadzonej ewidencji kosztów oraz w związku z jednoznacznym przyporządkowaniem poszczególnych centrów kosztowych (MPK) do lokalizacji strefowej lub pozastrefowej, jest w stanie jednoznacznie określić, w jakim zakresie niezrealizowane dostawy miały dotyczyć działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia lub pozostałej działalności produkcyjnej Spółki (działalności pozastrefowej).

Spółka zawarła z Zakładem Ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia ryzyka utraty zysku (dalej: Umowa Ubezpieczeniowa). Zgodnie z treścią Umowy Ubezpieczeniowej, ochroną ubezpieczeniową został objęty przewidywany zysk brutto, który zostałby osiągnięty w okresie odszkodowawczym (tj. w okresie, w którym Spółka jest narażona na utratę zysków, w związku z przerwaniem dostaw surowców lub energii elektrycznej), z tytułu produkcji i sprzedaży poszczególnych produktów Spółki.

W związku z zawarciem Umowy Ubezpieczeniowej, Spółka uiszcza składki na rzecz Zakładu Ubezpieczeń. Kwoty uiszczanych składek Spółka rozpoznaje jako koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Poniesione przez Spółkę koszty w tym zakresie Spółka alokuje odpowiednio do wyniku z działalności zwolnionej lub opodatkowanej. Podział ponoszonych przez Spółkę kosztów składek w powyższym zakresie na wynik z działalności strefowej oraz z działalności pozastrefowej dokonywany jest w takiej proporcji, w jakiej pozostają przychody z poszczególnych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, Spółka otrzymuje od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie skalkulowane zgodnie z zasadami określonymi w Umowie Ubezpieczeniowej. W szczególności, kwota odszkodowania wypłacanego na rzecz Spółki w sytuacji braku realizacji dostaw przez wskazanych w Umowie Ubezpieczeniowej głównych dostawców, dostawcę energii elektrycznej lub podmiot świadczący usługę przesyłową kalkulowana jest zasadniczo w oparciu o zwiększone koszty działalności w okresie przerwania dostaw surowców, skorygowanym o określoną w umowie franszyzę redukcyjną‚ pomniejszającą kwotę odszkodowania (np. określona umownie ilość dni nieuwzględnianych w kalkulacji okresu odszkodowawczego). Przykładowo, zwiększone koszty działalności, w przypadku Spółki, mogą być związane z zakupem surowca niezbędnego do nieprzerwanej realizacji procesów produkcyjnych po cenach wyższych od cen wynikających z zawartych przez Spółkę umów długoterminowych z głównymi dostawcami.

W przypadku konieczności zakupu takiego surowca, zwiększone koszty zakupu (stanowiące podstawę kalkulacji kwoty odszkodowania) można jednoznacznie przyporządkować do konkretnych centrów kosztowych Spółki, zlokalizowanych odpowiednio na terenie SSE lub poza tym obszarem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka prawidłowo dokonuje alokacji kosztów składek ubezpieczeniowych do działalności strefowej lub pozastrefowej w takiej proporcji, w jakiej pozostają przychody z danego źródła w ogólnej kwocie przychodów...
2. Czy uzyskiwane przez Spółkę przychody z tytułu otrzymanych od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowań za utracone zyski, w związku z brakiem realizacji dostaw surowców lub energii elektrycznej, powinny zwiększać częściowo lub w całości wynik z działalności strefowej i / lub wynik z działalności pozastrefowej, w kwotach odpowiadających kwotom poniesionych strat (zwiększonych kosztów prowadzenia działalności), odpowiednio na działalności strefowej oraz na działalności pozastrefowej...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie drugie.

Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 20 grudnia 2010 r. nr ILPB4/423-205/10-3/MC.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu otrzymanych odszkodowań za utracone zyski, w związku z przerwaniem dostaw surowców lub energii elektrycznej, powinny zwiększać wynik z działalności strefowej albo wynik z działalności pozastrefowej, w zależności od tego, czy kwota odszkodowania dotyczy odpowiednio: zwiększonych kosztów działalności strefowej albo zwiększonych kosztów działalności pozastrefowej, będących podstawą kalkulacji kwoty odszkodowania wypłaconego Spółce.

W szczególności, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są m.in. otrzymane pieniądze oraz wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Jednocześnie, otrzymane przez podatnika odszkodowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zostały wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 tej ustawy. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, co do zasady, uzyskiwane przez Nią odszkodowania stanowią przychody podatkowe.

Niemniej jednak, w związku z uzyskanym przez Spółkę Zezwoleniem oraz faktem prowadzenia przez Spółkę podstawowej działalności produkcyjnej na terenie SSE, w ocenie Spółki, należy dodatkowo rozważyć, czy uzyskiwane przez Nią przychody z odszkodowań powinny zwiększyć w całości lub częściowo podlegający zwolnieniu dochód z działalności strefowej. Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Zgodnie z przyjętą wykładnią powyższego przepisu, zwolnieniu podlegają zasadniczo dochody wykazane w zezwoleniu, określone według obowiązującej klasyfikacji statystycznej PKWiU.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, jest Ona zobowiązana odrębnie ustalać kwotę dochodu z działalności strefowej, który podlega zwolnieniu oraz kwotę dochodu z pozostałej działalności prowadzonej przez Spółkę, gdyż Spółka prowadzi również działalność, która nie mieści się w klasyfikacjach PKWiU wskazanych w Zezwoleniu. W szczególności, Spółka powinna wyodrębnić z ogólnej kwoty przychodów i kosztów generowanych w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą te kategorie przychodów i kosztów, które dotyczą działalności wskazanej w Zezwoleniu lub pozostałych rodzajów działalności. Takie przyporządkowanie poszczególnych kategorii przychodów i kosztów odpowiednio do działalności wskazanej w Zezwoleniu oraz do pozostałej działalności umożliwia prawidłowe ustalenie kwoty wykorzystywanego przez Spółkę w każdym roku podatkowym zwolnienia podatkowego oraz kwotę podstawy opodatkowania.

Przychody z tytułu otrzymywanych przez podatników odszkodowań nie są wynikiem podejmowania szczególnych działań w ramach ich działalności operacyjnej, które można by przyporządkować do odrębnego grupowania PKWiU. W konsekwencji, przychody z odszkodowań w praktyce nie mogą zostać objęte wydawanymi na rzecz podatników zezwoleniami strefowymi, gdyż nie zostały one sklasyfikowane pod odrębnym numerem PKWiU.

Również w Zezwoleniu udzielonym Spółce nie wskazano odrębnego źródła przychodów, do którego należałoby przyporządkować uzyskiwane przez Spółkę odszkodowania.

Niemniej jednak, w praktyce, wielokrotnie potwierdzanej przez organy podatkowe, powszechnie akceptowany jest pogląd, że zwolnieniu mogą podlegać obok dochodów z działalności wprost wymienionej w zezwoleniu również dochody, które powstają nie w wyniku wykonywania działalności operacyjnej bezpośrednio wskazanej w zezwoleniu, lecz pochodzą z innych źródeł pozostających w oczywistym związku z wykonywaniem podstawowej działalności strefowej. Takie podejście podatnika zostało potwierdzone przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 września 2010 r. nr IBPB3/423-542/08/MO, który zgodził się ze stanowiskiem podatnika w odniesieniu do otrzymywanych przez niego od dostawców kar umownych za opóźnienia w dostawie towarów i usług wykorzystywanych w prowadzonej przez podatnika działalności strefowej (kategoria przychodów zbliżona do odszkodowań za opóźnienia w dostawie surowców na rzecz Spółki), iż (...) wolny od pdop jest każdy dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, na podstawie zezwolenia. Zezwolenie dotyczy także dochodów związanych z działalnością pomocniczą, niezbędną do realizacji podstawowego zakresu działalności. Zakres działalności pomocniczej nie jest zdefiniowany w zezwoleniu, dlatego też Spółka uważa, że należy go interpretować jako wszelkie działania / zdarzenia, które pozostają w związku z działalnością podstawową lub są jej wynikiem.

W świetle tak ugruntowanej praktyki, zdaniem Spółki, stwierdzić można, iż do wyniku z działalności strefowej należy przyporządkować te wszystkie kategorie przychodów i kosztów, które powstają w toku prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie zezwolenia i są nieodłącznie z tą działalnością związane, a nawet stanowią jej efekt uboczny, niezależny od zamierzonych działań podatnika.

W ocenie Spółki, otrzymywane przez Nią odszkodowania, w związku z zawarciem Umowy Ubezpieczeniowej, dotyczą w każdym przypadku utraty zysku z konkretnego źródła przychodów (tj. działalności produkcyjnej wykonywanej w SSE lub poza SSE). W szczególności, mając na uwadze, iż (i) za utratę zysku w świetle zapisów Umowy Ubezpieczenia, uważane są zwiększone koszty działalności produkcyjnej realizowanej przez Spółkę w okresie przerwania dostaw przez jednego z głównych dostawców, w tym zwiększone koszty zakupu surowca od innego dostawcy, a jednocześnie (ii) koszty zakupu surowców w ewidencji księgowej Spółki odnoszone są bezpośrednio na poszczególne centra kosztów (MPK), zlokalizowane w SSE lub poza SSE, otrzymane przez Spółkę kwoty odszkodowania można jednoznacznie przyporządkować do określonego MPK zlokalizowanego na terenie SSE lub poza SSE.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, przychody z tytułu otrzymanych odszkodowań powinny zwiększać wynik z działalności strefowej lub z działalności pozastrefowej, w kwotach odpowiadających zaewidencjonowanym zwiększonym kosztom prowadzenia tej działalności (zakupionego droższego surowca) na MPK zlokalizowanych odpowiednio w SSE lub poza SSE.

W podobny sposób Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził prawidłowość podejścia podatnika, zgodnie z którym przychody z tytułu umorzonych zobowiązań powinny zwiększać wynik z działalności strefowej lub z działalności pozastrefowej w takiej części, w jakiej wcześniej kwoty zobowiązań zostały rozpoznane odpowiednio jako koszty działalności strefowej lub koszty działalności pozastrefowej: (...) stwierdzić należy, że przychód powstały w wyniku umorzenia zobowiązań stanowi w części przychód strefowy, tj. w wysokości zaliczonych uprzednio wydatków do kosztów strefowych. Natomiast umorzone zobowiązanie w części dotyczącej kosztów pozastrefowych wpływa na dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dają natomiast podatnikowi prawa do ustalania w tym zakresie proporcji. Mając jednak na uwadze, iż skutek podatkowy obu rozwiązań jest taki sam, uznano stanowisko Spółki za prawidłowe (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 listopada 2009 r. nr IBPBI/2/423-942/09/AM).

W ocenie Spółki, zgodnie z zaprezentowanym powyżej stanowiskiem organu podatkowego, w sytuacji, w której kwota zrealizowanego przez podatnika przychodu jest bezpośrednio pochodną kwoty wcześniej rozpoznanego kosztu, przy czym koszt ten był jednoznacznie przyporządkowany do działalności strefowej lub do działalności pozastrefowej, wówczas również ta kwota przychodu powinna zostać alokowana w sposób analogiczny odpowiednio do wyniku z działalności strefowej lub z działalności pozastrefowej.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, przychody z tytułu otrzymanych odszkodowań za utracone zyski powinny zwiększać Jej wynik z działalności strefowej w tej części, w której odszkodowania te dotyczą zwiększonych kosztów działalności, w związku z brakiem realizacji dostaw surowców do zakładów (kompleksów produkcyjnych) Spółki, w których prowadzona jest działalność strefowa Spółki. Pozostała część otrzymywanych przez Spółkę odszkodowań, dotycząca zwiększonych kosztów działalności, w związku z brakiem realizacji dostaw surowców do zakładów, w których prowadzona jest działalność pozastrefowa, powinna natomiast zwiększać wynik z działalności pozastrefowej.

Reasumując powyższe rozważania, Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska w zakresie pytania nr 2 wyrażonego w powyższej argumentacji.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, Spółka potwierdza, że w niniejszej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej, ani w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej działalności zwolnionej z opodatkowania,

• prawidłowe – w części dotyczącej działalności opodatkowanej.
  
  

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, iż zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko tych dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

W przedmiotowej sprawie, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, objętym zakresem zezwolenia, jest produkcja substancji chemicznych wykorzystywanych w branżach, takich jak: tworzywa sztuczne, przemysł kosmetyczny, chemia gospodarcza i przemysłowa, przemysł budowlany oraz tekstylny. Spółka uzyskuje również dochody z działalności nie objętej zakresem Zezwolenia, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka zawarła z Zakładem Ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia ryzyka utraty zysku. W przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, Spółka otrzymuje od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie skalkulowane zgodnie z zasadami określonymi w Umowie.

Zatem, w przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową Spółka uzyskuje przychód z tytułu odszkodowania, tj. z działalności niewymienionej w zezwoleniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż zezwolenie Spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie obejmuje swym zakresem otrzymanego przez Spółkę odszkodowania z tytułu zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową. Zatem, przychód uzyskany przez Spółkę z tego tytułu nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, przedmiotowe odszkodowanie w całości stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę pism stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.