INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 09 września 2010 r. (data wpływu 17 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 06 grudnia 2010 r. (data wpływu 09 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług – jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania przekazania nieruchomości na cele osobiste,
• nieprawidłowe - w zakresie podstawy opodatkowania.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania nieruchomości na cele osobiste oraz podstawy opodatkowania. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 06 grudnia 2010 r. (data wpływu 09 grudnia 2010 r.), w którym Wnioskodawca ostatecznie sformułował pytanie, a także doprecyzował opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, polegającą na świadczeniu usług budowlanych. W latach 1995-1997 Zainteresowany wybudował budynek, służący w działalności gospodarczej za pomieszczenie magazynowo-biurowe. Od zakupu materiałów przeznaczonych do wybudowania magazynów został odliczony podatek VAT. Budynek został przyjęty do majątku firmy jako środek trwały oraz amortyzowany zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obecnie w związku z tym, że budynek wykazywał duże zniszczenia Wnioskodawca zaprzestał magazynowania w nim towarów oraz zlikwidował w nim pomieszczenia biurowe, które zostały przeniesione w inne miejsce. W budynku nie jest już prowadzona działalność gospodarcza. Budynek został oceniony przez rzeczoznawcę majątkowego, który wycenił go na kwotę 133 560,00 zł. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT. Obecnie oprócz działalności opodatkowanej Wnioskodawca prowadzi również działalność zwolnioną polegającą na pośrednictwie kredytowym - PKWiU 67.13.10-00.10. Działalność opodatkowana to przeważający rodzaj działalności i stanowi 98%.

Od zakupu materiałów do wybudowania budynku został w całości odliczony podatek VAT w kwocie 8 822 zł (na większość materiałów budowlanych obowiązywała w tych latach stawka 7%). Budynek w wartości 65 372,64 zł został przyjęty na środki trwałe. Budynek ten Wnioskodawca chciałby przebudować, wyremontować i zrobić w nim lokale mieszkalne, które będzie wynajmować.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 06 grudnia 2010 r. (data wpływu 09 grudnia 2010 r.), w którym Wnioskodawca doprecyzował opisane zdarzenie przyszłe i przedstawił zmienione plany dotyczące przeznaczenia budynku oraz ostatecznie sprecyzował zakres swojego pytania.

Zainteresowany oświadczył, iż przedmiotowy budynek będzie wykorzystywany na cele osobiste, będzie wycofany z ewidencji środków trwałych i nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej. Nie będzie przeznaczony na wynajem. Budynek służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym. Nie były ponoszone nakłady na ulepszenie budynku. Budynek zostanie przekazany w darowiźnie dzieciom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 09 grudnia 2010 r.).

Czy w związku z przekazaniem nieruchomości na cele osobiste będzie to czynność opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeśli tak to od jakiej wartości...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli budynek zostanie przekazany na cele osobiste, to czynność ta będzie opodatkowana podatkiem VAT od wartości rynkowej wynikającej z wyceny rzeczoznawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania przekazania nieruchomości na cele osobiste oraz
• nieprawidłowe - w zakresie podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z powyższych przepisów wynika więc, iż aby doszło do opodatkowania darowizny, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym darowizny jest podatnik podatku od towarów i usług,

• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

• przedmiotem darowizny jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.
  
  

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Powyższy wymóg koresponduje z treścią art. 158 ww. ustawy, w myśl którego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w Księdze trzeciej, Tytule XXXIII Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych podatnika), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W oparciu o art. 43 ust. 7a ustawy warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż Zainteresowany wybudował budynek, służący w działalności gospodarczej za pomieszczenie magazynowo-biurowe. Od zakupu materiałów przeznaczonych do wybudowania budynku został w całości odliczony podatek VAT. Budynek został przyjęty do majątku firmy jako środek trwały oraz amortyzowany. Działalność opodatkowana to przeważający rodzaj działalności i stanowi 98%.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż darowizna na rzecz dzieci budynku wybudowanego w latach 1995-1997, służącego w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT za pomieszczenie magazynowo-biurowe, będzie czynnością, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem z uwagi na przysługujące Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu materiałów wykorzystywanych przy jego budowie. Dostawa budynku (darowizna) nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia co uniemożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ponadto w związku z tym, że przy nabyciu (wybudowaniu) budynku Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług zatem brak jest podstaw do zastosowanie dla tej czynności zwolnienia od podatku od towarów i usług uregulowanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, darowizna na rzecz dzieci budynku wybudowanego w latach 1995-1997, wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, służącego za pomieszczenie magazynowo-biurowe będzie stanowić czynność, o której mowa w art. 7 ust. 2 i będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej 22% stawki podatku VAT.

Natomiast, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą podatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Ustawodawca w art. 29 ust. 10 ustawy wskazał, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 (nieodpłatne przekazanie), podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tych towarów.

Z cyt. powyżej przepisów wynika, iż podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla dokonania czynności darowizny budynku na rzecz dzieci będzie, zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tego budynku. W sytuacji, gdy przedmiotem darowizny będzie budynek trwale z gruntem związany, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustaw.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej opodatkowania przekazania nieruchomości na cele osobiste oraz podstawy opodatkowania. W pozostałej części tj. w zakresie: korekty podatku naliczonego, stawki podatku na usługi najmu lokali, zasad ustalania proporcji sprzedaży opodatkowanej, ewidencjonowania najmu lokali na kasie fiskalnej wydano postanowienie nr ILPP1/443-1017/10-5/MP z dnia 20 grudnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.