INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010r. (data złożenia 12 października 2010r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 13 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia towaru na terenie Unii Europejskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2010r. złożono do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia towaru na terenie Unii Europejskiej.

Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 13 stycznia 2011r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 3 stycznia 2011r. znak IBPP1/443-978/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 9 stycznia 2009r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną głównie z handlem artykułami różnego rodzaju i rozlicza się w sposób ryczałtowy. Z dniem 1 sierpnia 2010r. Wnioskodawca zdeklarował się jako płatnik 22% podatku VAT, od tego dnia posługuje się również kodem PL poprzedzającym swój numer identyfikacji podatkowej. W wyjaśnieniach podał wszystkie swoje transakcje przed 1 sierpnia 2010r.

W drugim kwartale 2010r. Wnioskodawca dokonał zakupu towaru w Holandii na kwotę 10.035 euro, tj. około 40.150 zł. Towar dokumentują faktury o numerach:

• 2010034 – 3.825 euro
• 2010035 – 2.810 euro
• 2010039 – 3.400 euro

Rozpoczynając współpracę z kontrahentem holenderskim, Wnioskodawca poinformował go, że nie jest płatnikiem podatku VAT i posłużył się swoją pieczątką (na której widniał również NIP Wnioskodawcy bez kodu PL) w celu uwierzytelnienia swojej osoby. Wnioskodawca poprosił o wystawianie dokumentu sprzedaży po każdym transporcie który otrzyma. Po transakcji sierpniowej, od kiedy Wnioskodawca jest płatnikiem VAT, okazało się, że wyżej wspomniane dokumenty były fakturami z zerową stawką VAT. Na wszystkich fakturach widnieje NIP Wnioskodawcy, niedokładny oraz poprzedzony kodem PL, którym wtedy się nie posługiwał.

Towar z faktur 2010034, 2010035, 2010039 został sprzedany przez Wnioskodawcę odpowiednio w procentach:

• 86% towaru – sprzedaż od 21 kwietnia 2010r. do 31 lipca 2010r. na rachunek,
• 14% towaru – sprzedaż po 1 sierpnia 2010r. na fakturę.

–odprowadzając należne podatki po sprzedaży.

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o zweryfikowanie faktury 2010063 na kwotę 8.405 euro, ponieważ ten towar odebrał 12 maja 2010r., a wystawienie faktury nastąpiło z dniem 16 sierpnia 2010r., po tej dacie Wnioskodawca dokonał zapłaty za towar. Wnioskodawca chciałby zaksięgować tę fakturę na sierpień, nie dokonał tego wcześniej ponieważ miał wątpliwości związane z datami, wyjaśniając tę sprawę z kontrahentem. Przed dniem 1 sierpnia 2010r. Wnioskodawca sprzedał na rachunek 5% towaru z wyżej wymienionej dostawy, po tej dacie sprzedał na fakturę 10% towaru, odprowadzając podatek VAT. 85% towaru z faktury 2010063 jest w stanie magazynowania, zostanie on sprzedany na fakturę i Wnioskodawca odprowadzi należny podatek 22% VAT oraz oczywiście kwota przychodu opodatkowana według stawki 3%.

Poprzez swoją nieświadomość przed transakcjami zagranicznymi Wnioskodawca nie zdeklarował faktu dokonania takich zakupów, co uchroniłoby go od zaistniałej sytuacji.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał ponadto, że:

1. Nabywane towary służą do działalności gospodarczej jako towar handlowy, który ma być odsprzedany.
2. Dokonujący dostawy towarów był w momencie dostawy zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, zarejestrowanym w Holandii.
3. Nabyte zostały towary handlowe (tj. używane pojemniki komunalne) w celu odsprzedaży, dokumentowane fakturą nr 2010063.
4. Przedmiotem nabycia nie były nowe środki transportu ani wyroby akcyzowe.
5. Nabycie towarów, o których mowa we wniosku nie dotyczy towarów, do których miałyby zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r.
6. Wartość nabycia w PLN udokumentowana fakturą 2010063 wynosiła 35.000,00 zł (tj. 8.750 euro).
7. Zgłoszenie do VAT z dniem 1 sierpnia 2010r. było rejestracją dobrowolną.
8. Obrót w 2009r. z tytułu sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju wyniósł – 46.752,00 zł, natomiast od 1 stycznia do 31 lipca 2010r. – 83.480,00 zł.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy obowiązek podatkowy od nabycia towaru na terenie Unii Europejskiej powstaje na osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą niebędącą w czasie nabycia towaru podatnikiem VAT...
2. Czy fakturę o numerze 2010063 Wnioskodawca powinien zaksięgować na sierpień...
3. Czy istnieje limit zwolnienia z podatku VAT do kwoty transakcji dokonanej wewnątrz UE...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, rejestracji do VAT nie dokonał on w drugim kwartale 2010r., z uwagi na fakt, iż zakupy w tym okresie były na kwotę 10.035 euro (tj. 40.150,00 zł), a zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004r., który mówi, że jeśli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie przekroczyła w roku podatkowym 50.000,00 zł wewnątrzwspólnotowe nabycie nie występuje, w związku z tym też Wnioskodawca nie dokonał zgłoszenia do VAT UE. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy tego, czy miał on rację analizując przepisy w ten sposób, gdyż uważa, że tak.

Faktura 2010063 została wystawiona 16 sierpnia 2010r., dlatego też Wnioskodawca uważa, że pod tą datą powinna zostać zaksięgowana i wykazana w deklaracji za sierpień 2010r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 12 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      
   -z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 – jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

W myśl art. 10 ust. 2-5 ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są:

1. nowe środki transportu;
2. wyroby akcyzowe.
   
   

Przy ustalaniu wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są wysyłane lub transportowane. Do wartości, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie wlicza się wartości z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 3.

W przypadku gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty.

Zgodnie z art. 109 ust. 11 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, są obowiązane prowadzić ewidencję, na podstawie której można określić wartość nabywanych przez nie towarów z innych państw członkowskich; prowadzenie ewidencji powinno zapewnić wskazanie dnia, w którym wartość nabywanych przez te podmioty towarów z innych państw członkowskich przekroczy kwotę 50.000 zł, z uwzględnieniem wartości towarów określonych w art. 10 ust. 3.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 100.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymuje brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się m.in. do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Jednakże w myśl przepisu art. 20 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Ponadto, zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6 (art. 97 ust. 2 ustawy o VAT).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, od dnia 9 stycznia 2009r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną głównie z handlem artykułami różnego rodzaju i rozlicza się w sposób ryczałtowy.

W drugim kwartale 2010r., niebędąc zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, Wnioskodawca dokonał zakupu towaru w Holandii na łączną kwotę 10.035 euro, tj. 40.150 zł udokumentowanego fakturami nr 2010034, 2010035 i 2010039.

W dniu 12 maja 2010r. Wnioskodawca odebrał towar na kwotę 8.750 euro (kwota podana w uzupełnieniu wniosku) tj. 35.000 zł. udokumentowany fakturą nr 2010063 wystawioną w dniu 16 sierpnia 2010r.

Od dnia 1 sierpnia 2010r. Wnioskodawca dobrowolnie zadeklarował się jako podatnik podatku od towarów i usług i od tego dnia posługuje się również kodem PL poprzedzającym jego numer identyfikacji podatkowej.

Ponadto Wnioskodawca podał, że dokonujący dostawy towarów był w momencie dostawy podatnikiem podatku VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, zarejestrowanym w Holandii. Towary handlowe (tj. używane pojemniki komunalne) udokumentowane fakturą nr 2010063, nabyte zostały w celu odsprzedaży. Obrót w 2009r. z tytułu sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju wyniósł – 46.752,00 zł, natomiast od 1 stycznia do 31 lipca 2010r. – 83.480,00 zł.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że transakcja z kontrahentem holenderskim udokumentowana fakturą nr 2010063 spowodowała, że u Wnioskodawcy wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, dla określenia powstania obowiązku podatkowego z tytułu tego nabycia, konieczne jest zastosowanie wobec podatnika generalnej regulacji wynikającej z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, który stanowi, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Wyjątek od powyższej ogólnej zasady przewiduje m.in. przepis art. 20 ust. 6 ustawy o VAT stanowiąc, że w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Regulacja ta nie znajduje jednak zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że faktura, której dotyczy wniosek została wystawiona po dokonaniu dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia jak również po upływie terminu określonego w art. 20 ust. 5 ustawy o VAT.

Oznacza to zatem, że w odniesieniu do dokonanej w dniu 12 maja 2010r. dostawy towaru, dla powyższej transakcji obowiązek podatkowy powstał – zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT – w dniu 15 czerwca 2010r. bez względu na brak rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług. Jak bowiem wynika z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przepis ten nie uzależnia posiadania statusu podatnika od konieczności dokonania rejestracji.

Nie można przy tym zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, jakoby niedokonanie przez niego zgłoszenia do VAT UE wynikało z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem z tego właśnie przepisu wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów nabywanych przez podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 – jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł, a u Wnioskodawcy takie przekroczenie nastąpiło. Wewnątrzwspólnotowym nabyciem jest bowiem sama dostawa określona w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, a nie wystawienie faktury przez kontrahenta.

Wnioskodawca podał, że w drugim kwartale 2010r. dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od kontrahenta z Holandii na łączną kwotę 40.150 zł. Natomiast kwotę 50.000 zł przewidzianą przepisem art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca przekroczył kolejną dostawą z dnia 12 maja 2010r. o wartości 35.000 zł, od której obowiązek podatkowy powstał w dniu 15 czerwca 2010r., czyli przed faktycznym zarejestrowaniem się Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT, którego dokonał w dniu 1 sierpnia 2010r.

Należy więc uznać, że w chwili przekroczenia przez Wnioskodawcę obrotu przewidzianego dla wewnątrzwspólnotowego nabycia w wysokości 50.000 zł, utracił on możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Limitem zwolnienia z podatku VAT dla tego typu transakcji jest bowiem kwota 50.000 zł określona wyżej cytowanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle powyższego należy także uznać, że transakcja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonana w dniu 12 maja 2010r. powinna zostać przez Wnioskodawcę rozliczona w deklaracji za czerwiec 2010r., a nie w deklaracji za sierpień 2010r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.