INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 08.12.2010 r. (data wpływu 13.12.2010 r.) uzupełnionego pismem z dnia 08.02.2011 r. (data wpływu 14.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej: umowa polsko-francuska) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.12.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy polsko – francuskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

L. jest firmą farmaceutyczną z siedzibą we Francji, która prowadzi sprzedaż wyrobów farmaceutycznych i weterynaryjnych na międzynarodowym rynku. W związku z planowanym rozpoczęciem sprzedaży wyrobów farmaceutycznych na terenie Polski, spółka podjęła decyzję o utworzeniu przedstawicielstwa na terenie Polski.

Przedstawicielstwo, zgodnie z art. 94 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, będzie prowadziło działalność informacyjną mającą na celu promocję i reklamę produktów oferowanych przez zagraniczną spółkę na polskim rynku. Przedstawicielstwo nie będzie osiągać żadnych dochodów z tytułu działalności gospodarczej na terytorium kraju. Przedstawicielstwo nie posiada i nie wykonuje pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu zagranicznej spółki W przypadku jeśli do biura przedstawicielstwa zgłosi się potencjalny klient będzie on kontaktowany z pracownikami spółki za granicą odpowiedzialnymi za sprzedaż i dystrybucję produktów. Połączenia telefoniczne pod numerem przedstawicielstwa będą automatycznie kierowane do odpowiedniego pracownika we Francji. Przedstawicielstwo nie będzie uczestniczyć w zawieraniu umów z klientami oraz w transakcjach sprzedaży.

Sprzedaż i dostawa towarów zakupionych przez polskich odbiorców będzie realizowana przez spółkę francuską. Spółka francuska jako sprzedawca jest zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT, rozliczającym dostawy jako sprzedaż opodatkowaną na terytorium Polski.

Przedstawicielstwo zostało zarejestrowane w rejestrze przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych prowadzonym przez Ministra Gospodarki z dniem 19.07.2010 r. Przedstawicielstwo jest zarejestrowane jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (ZUS) z tytułu umów o pracę zawartych przez Spółkę z osobami, które będą zajmowały się prowadzeniem działalności promocyjnej na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy przedstawicielstwo spółki francuskiej stanowi zakład, o którym mowa w art. 5 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej umowa polsko- francuska)...
2. Czy zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 7 umowy polsko-francuskiej, przychody spółki francuskiej podlegają opodatkowaniu w Polsce, jako przychody osiągane poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład)...
   
   

Stanowisko Spółki

Zdaniem L, przedstawicielstwo spółki francuskiej działające w Polsce nie stanowi zakładu w rozumieniu umowy polsko-francuskiej, a przychody ze sprzedaży osiągane przez spółkę francuską z tytułu sprzedaży wyrobów na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu we Francji jako zyski przedsiębiorstwa francuskiego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 roku nr 54, poz. 654 z późn. zm.) jeżeli podatnik nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Polski. Jednocześnie w myśl art. 7 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej: umowa polsko-francuska), zyski przedsiębiorstwa francuskiego podlegają opodatkowaniu tylko we Francji, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą poprzez zakład położony w Polsce. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność poprzez zakład położony w Polsce, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Definicja zakładu zawarta jest w art. 5 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, który stanowi, iż określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. W szczególności miejsce zarządzania, filię, biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych, budowę albo montaż, których okres przekracza 12 miesięcy. Zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt d i e umowy polsko-francuskiej z definicji zakładu wyłączono m.in. stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstw oraz stałe placówki utrzymywane przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.

Tak więc aby można było mówić o zakładzie musi istnieć placówka, która ma stały charakter i za pośrednictwem której wykonywana jest działalność przedsiębiorstwa. Przedstawicielstwo L, jak opisano w stanie przyszłym nie będzie prowadziło działalności gospodarczej na terytorium Polski. Wszelkie decyzje oraz działania związane z zarządzaniem, zawieraniem umów klientami oraz wszelkie inne związane z przeprowadzaniem transakcji będą podejmowane przez spółkę francuską Przedstawicielstwo nie będzie brać w żaden bezpośredni sposób udziału w prowadzeniu działalności gospodarczej francuskiego przedsiębiorstwa. Natomiast rola przedstawicielstwa ograniczona będzie jedynie do udzielania informacji potencjalnym klientom i reklamowania wyrobów francuskiej Spółki. Konsekwentnie Przedstawicielstwo L stanowi stałą placówkę przedsiębiorcy zagranicznego, która nie prowadzi działalności innej niż reklamowa I informacyjna, a zatem zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt e umowy polsko-francuskiej nie stanowi zakładu spółki francuskiej. Zgodnie z art. 7 umowy polsko-francuskiej zyski przedsiębiorstwa francuskiego podlegają opodatkowaniu wyłącznie we Francji o ile nie posiada ono zakładu na terytorium Polski. Jak argumentowano powyżej, przedstawicielstwo nie stanowi zakładu spółki francuskiej. Konsekwentnie przychody osiągane przez francuską spółkę ze sprzedaży wyrobów na terytorium Polski będą stanowiły zyski przedsiębiorstwa podlegające opodatkowaniu tylko we Francji. W związku z powyższym Przedstawicielstwo nie ma obowiązku składania deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8.

Analogiczne stanowisko zajął również Minister Finansów w postanowieniu z dnia 11.07.2007r. (sygn. DD7/033-32/KS/07/267).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.