INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 17 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży wskazanych we wniosku składników majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży wskazanych we wniosku składników majątku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W dniu 15 maja 1995r. na podstawie aktu notarialnego nabył od osoby fizycznej część nieruchomości oraz w dniu 05 października 2001r. drugą część. Nieruchomość stanowiła rolę i teren zabudowany o obszarze 0,4923 ha i składała się z dwóch działek. Na działce Nr 119/8 znajdowała się stara stacja paliw. Natomiast na działce Nr 121/4 znajdował się zespół budynków i budowli, tj. budynek mieszkalno-usługowy (część mieszkalna o powierzchni 94 m#61447; oraz usługowa 40,5 m#61447;), budynek warsztatowy, garaże oraz stodoła. Wszystkie budynki oprócz stodoły i budynku mieszkalno-usługowego Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i amortyzował. W budynkach tych wykonał drobne remonty, nie przekraczające 30% wartości początkowej tych obiektów.

W 2002r. na części gruntu zakupionej nieruchomości (działka Nr 121/4) wybudował nowy pawilon kasowo-handlowy stacji paliw, wykonał drogi dojazdowe oraz zbudował wiatę nad dystrybutorem LPG. Po zakończeniu inwestycji budynek oraz wiata zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Starą stację paliw wycofał z działalności gospodarczej w 2003r., a garaże w 2006r.

Obecnie zamierza sprzedać całą nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż lokalu (winno być budynku) mieszkalno-usługowego wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej...

Czy sprzedaż nowego pawilonu kasowo-handlowego stacji paliw, wiaty, budynku warsztatowego, garaży oraz gruntu, z którym te obiekty są związane, wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej...

Czy sprzedaż starej stacji paliw, wycofanej z działalności gospodarczej w 2003r. oraz gruntu z nią związanego będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym...

Czy sprzedaż stodoły oraz pozostałego gruntu nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych będzie traktowana jako źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiuje jako odrębne źródło przychodów odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; jeśli zbycie nastąpi po terminie wskazanym w przepisie, przychód podatkowy nie powstaje.

Ustawodawca zastrzegł jednak, że tego szczególnego sposobu opodatkowania nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 updof, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3 ww. ustawy, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z przepisów tych wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Istotne jest zatem, czy sprzedany budynek stanowił budynek mieszkalny, czy też niemieszkalny. Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. W związku z tym, iż ponad połowa całkowitej powierzchni budynku mieszkalno-usługowego stanowi część mieszkalną, zatem zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ww. przepisów należy go zakwalifikować jako budynek mieszkalny, wobec czego znajduje w sprawie zastosowanie art. 14 ust. 2c ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, biorąc pod uwagę, iż od momentu nabycia przedmiotowego budynku minęło 5 lat przychód podatkowy nie powstaje.

Również sprzedaż starej stacji paliw, wycofanej z działalności gospodarczej w 2003r. oraz gruntu z nią związanego, z uwagi na to, iż upłynęło już 6 lat od wycofania nie powoduje powstania przychodu podatkowego.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży stodoły oraz pozostałego gruntu nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, zastosowanie ma art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ta sprzedaż również z uwagi na upływ 5-letniego okresu nie powoduje przychodu podatkowego. Jedynie – mając na względzie powołane wyżej przepisy – sprzedaż nowego pawilonu kasowo-handlowego stacji paliw, wiaty, budynku warsztatowego oraz gruntu, z którym te obiekty są związane, wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej. Również sprzedaż garaży wycofanych z działalności gospodarczej w 2006r. będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej, z uwagi na to, iż między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wycofane z działalności i dniem ich przewidywanego odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dlatego też dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi związana w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w określonym przedziale czasowym w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 15 maja 1995r. oraz w dniu 05 października 2001r. nabył nieruchomość gruntową składająca się z dwóch działek (Dgr. 119/8 i 121/4). Na działce Nr 119/8 znajdowała się stara stacja paliw, a na działce Nr 121/4 znajdował się zespół budynków i budowli, tj. budynek mieszkalno-usługowy (część mieszkalna o powierzchni 94 m#61447; oraz usługowa 40,5 m#61447;), budynek warsztatowy, garaże oraz stodoła. Wszystkie budynki oprócz stodoły i budynku mieszkalno-usługowego Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i amortyzował.

W 2002r. na działce Nr 121/4 wybudował nowy pawilon kasowo-handlowy stacji paliw, wykonał drogi dojazdowe oraz zbudował wiatę nad dystrybutorem LPG. Po zakończeniu inwestycji budynek oraz wiata zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Natomiast starą stację paliw wycofał z działalności gospodarczej w 2003r., a garaże w 2006r. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać całą nieruchomość.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), stanowić będzie przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Zauważyć przy tym należy, iż przychodem z działalności gospodarczej będzie również przychód ze sprzedaży gruntu, na którym znajdują się ww. składniki majątku. Skoro zatem na gruncie przedmiotowej sprawy budynek nowego pawilonu kasowo-handlowego stacji paliw, wiata, budynek warsztatowy oraz garaże stanowiły środki trwałe w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a zatem były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, to przychód (dochód) z ich sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dochód z tego źródła przychodów. Przy czym, w odniesieniu do garaży, które zostały w 2006r. wycofane z działalności gospodarczej, zauważyć należy, iż ich odpłatne zbycie będzie generować przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej jedynie w sytuacji gdy nastąpi przed upływem 6 lat od końca miesiąca, w którym zostały z działalności gospodarczej wycofane i o ile wycofanie to było prawnie skuteczne.

W przypadku składników majątku Wnioskodawcy, które stanowiły „starą stację” paliw stwierdzić należy, iż jeżeli została ona skutecznie wycofana z działalności gospodarczej w 2003r., to jej sprzedaż wraz z gruntem, na którym się znajduje, nie będzie generować przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ czasu (ponad 6 lat) od jej wycofania z tej działalności do dnia przewidywanej sprzedaży.

Natomiast przychód ze zbycia stodoły, jeżeli w istocie nie była ona nigdy wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej oraz gruntu, na którym się znajduje, stanowić będzie przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przy czym, z uwagi na upływ czasu jaki upłynął od nabycia ww. składników majątku, przychód z ich sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie budynku mieszkalno-usługowego, stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie budynek ten w świetle odrębnych przepisów, które nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej, należy zaliczyć do budynków mieszkalnych, to przychód z jego sprzedaży oraz sprzedaży przypadającej na niego gruntu, należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy. Zatem z uwagi na upływ czasu jaki minął od nabycia tych składników majątku, przychód z ich sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.