INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zastawu wykonywanej w efekcie zawartej umowy lombardowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zastawu wykonywanej w efekcie zawartej umowy lombardowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (lombard). W przypadku niespłacenia przez klienta pożyczki w umówionym terminie, przedmiot zastawu staje się własnością Wnioskodawcy i następnie zostaje sprzedany celem zaspokojenia zabezpieczonej wierzytelności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po dniu 31 grudnia 2010 r. sprzedaż zastawu, wykonywana w efekcie zawartej umowy lombardowej będzie zwolniona od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 i ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy

Bez możliwości sprzedaży zastawu umowa lombardowa nie mogłaby istnieć – świadczenie usług udzielania pożyczek pod zastaw byłoby niemożliwe. Czynność ta jest jedynym możliwym sposobem odzyskania pożyczonej kwoty i uzyskania należnego wynagrodzenia z tytułu świadczonej usługi pożyczki.

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym stanie faktycznym dokonywana sprzedaż zastawu stanowi element usługi udzielenia pożyczki pod zastaw i jest elementem właściwym i niezbędnym do świadczenia tej usługi. Tym samym wypełnia w całości dyspozycję zawartą w art. 43 ust. 13 i w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38 od dnia 1 stycznia 2011 r. stosuje się do niej zwolnienie od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zmienionym art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226 poz. 1476), są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawki podatku wskazane w powołanym powyżej art. 41 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT ulegają podwyższeniu na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578). Zgodnie z tym przepisem, po art. 146 dodaje się art. 146a-146e w brzmieniu: „ Art. 146a. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…)”.
   
   

Z przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (lombard). W przypadku niespłacenia przez klienta pożyczki w umówionym terminie, przedmiot zastawu staje się Jego własnością i następnie zostaje sprzedany celem zaspokojenia zabezpieczonej wierzytelności. Wątpliwości po stronie Wnioskodawcy powstały w związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług oraz możliwością zwolnienia od podatku czynności sprzedaży zastawu wykonywanej w efekcie zawartej umowy lombardowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 i art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego w przypadku niektórych czynności. I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy o VAT).

Zwrócić należy uwagę, iż działalność lombardowa polega na udzielaniu pożyczek osobom fizycznym pod zastaw różnorodnych przedmiotów (np. biżuterii, sprzętu RTV) oraz sprzedaży towarów, które przeszły na własność prowadzącego lombard w wyniku niespłacenia pożyczki w określonym terminie. A zatem, wyróżnikiem działalności lombardowej jest przeniesienie określonej ilości pieniędzy (tj. udzielenie pożyczki) w zamian za przeniesienie własności bądź prawa do rozporządzania rzeczami ruchomymi, z których pożyczkodawca może się zaspokoić w razie niespłacenia długu przez biorącego pożyczkę z ceny uzyskanej w drodze ich sprzedaży.

Istotą działalności lombardowej – jak wyżej wskazano – jest pożyczanie pieniędzy pod zastaw. Klient korzystający z pożyczki lombardowej może odzyskać przedmiot zastawu po dokonaniu zwrotu pożyczonej kwoty i zapłaty prowizji naliczonej przez właściciela lombardu. Prowadzący działalność w zakresie lombardu wykonuje więc dwa rodzaje czynności, odmiennie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tj.:

• udzielanie pożyczek pieniężnych pod zastaw w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję) – tj. świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT,
• sprzedaż zastawionych i nieodebranych rzeczy będących przedmiotem zastawu – tj. dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
  
  

Odnosząc powyższe do powołanych przepisów stwierdzić należy, iż samo udzielenie pożyczki pieniężnej w ramach umowy lombardowej w zamian za określone wynagrodzenie (prowizje, opłaty) spełnia warunki określone w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 oraz art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, co kwalifikuje wspomnianą czynność do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ze zwolnienia tego nie korzysta jednak będąca przedmiotem zapytania sprzedaż zastawu, wykonywana w efekcie zawartej umowy lombardowej. Jak zostało bowiem wskazane – jest to dostawa towarów, zupełnie odrębna od świadczenia usługi jaką jest udzielenie pożyczki. Nie jest więc świadczeniem usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 38, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.