INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, reprezentowanej przez pełnomocnika, Dyrektora Wydziału Księgowości w Urzędzie Miejskim, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu: 7 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Sposób ustanowienia prawa użytkowania wieczystego oraz zasady ustalania wysokości opłat z tego tytułu określa również ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.). Na podstawie powyższych uregulowań, Gmina oddaje grunty w użytkowanie wieczyste, czynność ta następuje w formie aktu notarialnego. Gmina (…) dokonuje czynności oddania w użytkowanie wieczyste (ustanowienie użytkowania wieczystego) gruntów niezabudowanych, a także czynności ustanowienia użytkowania wieczystego z równoczesną sprzedażą położonych na nieruchomości gruntowej zabudowanej budynków (budowli) i innych urządzeń, lub ich części. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 31 ustawy o gospodarce nieruchomościami, oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń.

Ustanowienie użytkowania wieczystego jest czynnością odpłatną, bowiem na podstawie art. 71 ust. 1 ww. ustawy, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne.

Zgodnie z zawartymi aktami notarialnymi, użytkownicy wieczyści zobowiązani są do uiszczania opłat rocznych wyliczonych na podstawie art. 71-81 cyt. wyżej ustawy. Opłaty roczne ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej, natomiast aktualizacja opłat możliwa jest wyłącznie w przypadku zmiany wartości nieruchomości. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego - art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Gmina (…) dokonała od dnia 1 kwietnia 2004 r. szeregu ustanowień prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego. Co do opodatkowania podatkiem VAT opłaty pierwszej oraz opłat rocznych, należy powołać przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zgodnie z którym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, m. in. również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT). Należy stwierdzić, iż przepis art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku VAT wszedł w życie z dniem 1 grudnia 2008 r., przed tym dniem użytkowanie wieczyste uznawane było za dostawę towaru na podstawie orzeczeń sądów administracyjnych. Należy dodać, iż Gmina (…) nie rozliczyła podatku VAT od opłat rocznych do dnia 1 grudnia 2008 r.

Reasumując, Gmina (…) opodatkowuje podatkiem VAT w wysokości 22% opłaty roczne wnoszone przez użytkowników wieczystych. Ponadto, Gmina dokonywała po dniu 1 grudnia 2008 r. ustanowień prawa użytkowania wieczystego z jednoczesną sprzedażą budynku lub budowli (ewentualnie ich części), a także budynku lub budowli (ewentualnie ich części) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

Należy stwierdzić, że od dnia 1 grudnia 2008 r. obowiązuje przepis art. 29 ust. 5a ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, nie stosuje się zasady, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Tak wiec pierwsza opłata i opłaty roczne z tytułu ustanowienia prawa użytkowania wieczystego z jednoczesną sprzedażą budynku lub budowli (ewentualnie ich części), a także budynku lub budowli (ewentualnie ich części) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, dokonywane po dniu 1 grudnia 2008 r. Gmina (…) opodatkowuje podatkiem VAT w wysokości 22%.

Jednocześnie, Gmina (…) dokonywała po dniu 1 kwietnia 2004 r. takich ustanowień prawa użytkowania wieczystego z jednoczesną sprzedażą budynku lub budowli (ewentualnie ich części), a także budynku lub budowli (ewentualnie ich części) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, gdzie budynek, budowla lub część budynku lub budowli nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, tak więc opłata pierwsza i opłaty roczne opodatkowane są przez Gminę stawką podatku VAT w wysokości 22%.

Ponieważ Gmina dokonuje również ustanowienia użytkowania wieczystego na ułamkowej części gruntu, opisane powyżej zasady opodatkowania podatkiem VAT użytkowania wieczystego, Gmina (…) stosuje odpowiednio do użytkowania wieczystego ustanowionego na ułamkowej części gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego, ustanowionego do dnia 31 grudnia 2010 r. na zasadach określonych we wniosku, należne za rok 2011 i następne lata, powinny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, m. in. również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (art. 7 ust. 1 pkt 6).

W wyniku ustanowienia prawa wieczystego użytkowania, dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

„Podkreślić należy, że istotą użytkowania wieczystego jest to, że właściciel oddaje użytkownikowi wieczystemu do użytkowania grunt, pozbawiając się władztwa nad nim i godząc się na to, że gruntu używał będzie użytkownik wieczysty. Taka jest treść jego świadczenia. Wykonanie tego świadczenia w całości następuje z chwilą ustanowienia prawa wieczystego użytkowania. Wówczas to bowiem właściciel oddaje grunt do używania i przyjmuje na siebie określone zobowiązania mocą których zgadza się na znoszenie (tolerowanie) ograniczenia swojego prawa własności do gruntu” - Komentarz ustawy o VAT LEX 2010 Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard.

Cechą charakterystyczną użytkowania wieczystego jest to, że wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną. Zgodnie z treścią art. 19 ust. 16b ustawy o VAT, w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.

Wnioskodawca zauważa, że ustawa z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) wprowadza od dnia 1 stycznia 2011 r. w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. jako podstawową stawkę podatku VAT stawkę 23% - art. 19 pkt 5 w związku z art. 47 cyt. ustawy, który dodaje do ustawy o podatku VAT art. 146a pkt 1.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli użytkowanie wieczyste zostało ustanowione do dnia 31 grudnia 2010 r., to czynność ta w całości będzie wykonana przed zmianą stawek. Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu opłat wnoszonych w roku 2011 i następnych, powstanie w terminach płatności kolejnych opłat rocznych lub z chwilą ich wcześniejszego otrzymania, czyli już po zmianie stawki podatkowej. Wobec tego aby ustalić jaką stawkę podatku VAT należy zastosować do opłat rocznych, o których mowa we wniosku, należy odwołać się do przepisów wprowadzonych ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej - tj. art. 19 pkt 2 lit. b, w związku z art. 47.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. w art. 41 ustawy o VAT dodano ustępy 14a-14h. I tak, zgodnie z treścią ust. 14a w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Kolejno, zgodnie z art. 41 ust. 14b ustawy o VAT, czynności, dla których w związku z ich wykonaniem ustalone są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonanie z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Zgodnie z cyt. powyżej komentarzem LEX 2010 do ustawy o podatku VAT, użytkowanie wieczyste (dostawa) zostaje w całości wykonana z chwilą wydania gruntu (ustanowienia użytkowania wieczystego). Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, stosownie do art. 41 ust. 14a ustawy o VAT, opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego do dnia 31 grudnia 2010 r., należne za rok 2011 i następne lata będą opodatkowane stawką podatku VAT 22% pomimo, iż obowiązek podatkowy będzie powstawał już po zmianie stawek podatku VAT.

W ocenie Podatnika do opłat rocznych, o których mowa we wniosku nie znajdzie zastosowania przepis art. 41 ust. 14b ustawy o VAT, gdyż w przepisie tym jest mowa o czynnościach dla których w związku z ich wykonywaniem ustalone są następujące terminy płatności lub rozliczeń, natomiast użytkowanie wieczyste nie jest wykonywane częściowo lub na raty, o czym pisano powyżej. Użytkowanie wieczyste jest w całości wykonane z chwilą wydania gruntu w użytkowanie wieczyste, a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za wykonywanie czynności użytkowania wieczystego w kolejnych okresach - stanowisko takie wyraził również A. Bartosiewicz w artykule „Użytkowanie wieczyste nie będzie droższe” zamieszczonym Rzeczpospolita z dnia 14 grudnia 2010 r.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu ustalonym przez art. 19 pkt 2 lit. b i pkt 5 w związku z art. 47 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej, do opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego do dnia 31 grudnia 2010 r. należnych za rok 2011 i następne lata, należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Z zawartych tam regulacji wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. W myśl natomiast art. 238 Kodeksu cywilnego, wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Stosownie do art. 71 ust. 1-4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepis art. 70 ust. 2-4. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Z powyższych przepisów wywnioskować należy, iż w przypadku użytkowania wieczystego, właścicielem, gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jako że do uznania za dostawę dla potrzeb podatku od towarów i usług wystarczające jest władanie towarem jak właściciel, a nie bycie właścicielem w sensie prawnym, dlatego też oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, co potwierdza art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy. W związku z tym podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel, tj. Skarb Państwa lub też jednostka samorządu terytorialnego. Opodatkowanie winno być zrealizowane na zasadach obowiązujących w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu, o czym stanowi art. 19 ust. 16b ustawy.

Powyższy przepis jest odstępstwem od ogólnej zasady powstania obowiązku podatkowego określonej w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina oddaje grunty w użytkowanie wieczyste, czynność ta następuje w formie aktu notarialnego. Wnioskodawca dokonuje czynności oddania w użytkowanie wieczyste (ustanowienie użytkowania wieczystego) gruntów niezabudowanych, a także czynności ustanowienia użytkowania wieczystego z równoczesną sprzedażą położonych na nieruchomości gruntowej zabudowanej budynków (budowli) i innych urządzeń, lub ich części. Ustanowienie użytkowania wieczystego jest czynnością odpłatną, bowiem na podstawie art. 71 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne, które ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej, natomiast aktualizacja opłat możliwa jest wyłącznie w przypadku zmiany wartości nieruchomości. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok.

Gmina (…) opłaty roczne wnoszone przez użytkowników opodatkowuje podatkiem VAT w wysokości 22%. Ponadto, Gmina dokonywała po dniu 1 grudnia 2008 r. ustanowień prawa użytkowania wieczystego z jednoczesną sprzedażą budynku lub budowli (ewentualnie ich części), a także budynku lub budowli (ewentualnie ich części) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

Ponieważ Gmina dokonuje również ustanowienia użytkowania wieczystego na ułamkowej części gruntu, opisane powyżej zasady opodatkowania podatkiem VAT użytkowania wieczystego, Gmina (…) stosuje odpowiednio do użytkowania wieczystego ustanowionego na ułamkowej części gruntu.

Dla oceny, jaką stawką podatku VAT, w latach 2011 – 2013, powinny być opodatkowane opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego, odwołać się należy do przepisu art. 41 ust. 14a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta jest opodatkowana według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Zatem, w przypadku gdy Gmina (…) oddała grunty w użytkowanie wieczyste, a tym samym wykonała czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towarów - przed dniem zmiany stawki podatku VAT, tj. przed dniem 1 stycznia 2011 r., to stwierdzić należy, że została spełniona dyspozycja cytowanego wyżej przepisu art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, iż wnoszone po dniu 31 grudnia 2010 r. opłaty roczne od oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powinny podlegać opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania (co miało miejsce do dnia 31 grudnia 2010 r.), czyli w przedmiotowej sprawie, w wysokości 22%.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 41 ust. 14b ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana jednorazowo (w całości), a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonywanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty).

Okoliczność, że z oddaniem do użytkowania wieczystego wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że oddawanie do użytkowania wieczystego trwa przez cały okres na jaki została ustanowiona i w którym wnoszone są opłaty (por. uchwała NSA z dnia 8 stycznia 2007 r., sygn. akt I FPS 1/06).

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca oddając grunt w użytkowanie wieczyste w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. oraz ustalając z użytkownikiem wieczystym opłaty z tego tytułu, których terminy płatności przypadają z góry za każdy rok do dnia 31 marca danego roku przez cały okres użytkowania wieczystego, jest zobowiązany od dnia 1 stycznia 2011 r. wskazane opłaty roczne opodatkować podatkiem VAT w wysokości 22%.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.