INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 14 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu nabycia nieruchomości gruntowych, stanowiących współwłasność majątkową małżeńską, a wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu nabycia nieruchomości gruntowych, stanowiących współwłasność majątkową małżeńską, a wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od kliku lat prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych, opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz prowadzi ewidencję dla potrzeb podatku VAT. W dniu 22 września 2010 r. jako osoba prywatna wraz z żoną nabył (nie na firmę) w drodze aktu notarialnego dwie nieruchomości tj. dwie niezabudowane przylegające do siebie działki. Wnioskodawca nie posiada z żoną rozdzielności majątkowej. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej. Ww. nieruchomości zostały nabyte od osób prywatnych, nie prowadzących działalności gospodarczej za kwotę 200.000 zł. Wnioskodawca, jako prowadzący działalność gospodarczą chciałby zakupione działki wykorzystać jako tereny pod budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem na sprzedaż.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić działki (100% terenu) do firmy w formie protokołu ze stosownym zapisem w podatkowej księdze przychodów i rozchodów z zamiarem zaklasyfikowania ich jako towaru, zaliczając bezpośrednio w momencie przekazania, w koszty uzyskania przychodów firmy wg ceny nabycia czyli 200.000 zł.

W sytuacji gdyby współwłasność 50% żony Wnioskodawcy był tutaj przeszkodą istnieje możliwość, aby przed protokolarnym przekazaniem działki do firmy spisać u notariusza akt zrzeczenia się żony Wnioskodawcy i przekazanie na rzecz Wnioskodawcy wszystkich udziałów jego żony (50%) zawartych w akcie własności działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy bezpośrednie zaliczenie w koszty uzyskania przychodów działalności Wnioskodawcy przedmiotowych działek wg ceny nabycia ww. nieruchomości, tj. 200.000 zł będzie prawidłowe...
2. Czy warunkiem prawidłowego wprowadzenia nieruchomości do firmy, będzie musiało być wcześniejsze zrzeczenie się żony Wnioskodawcy z przysługujących jej udziałów w tej nieruchomości...
   
   

1. Zdaniem Wnioskodawcy, sposób wprowadzenia i zaliczenia bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów nabytych działek o wartości 200.000 zł nie będzie sprzeczny z zapisami art. 22 ust 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
2. Natomiast notarialne zrzeczenie się jego żony ze współwłasności działek w sytuacji wspólnoty majątkowej nie będzie konieczne do uznania w kosztach uzyskania przychodów 200.000 zł z przyjętej nieruchomości – towaru.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W przedmiotowej sprawie wskazane w ww. przepisie wyłączenie nie będzie miało jednak zastosowania, gdyż z racji specyfiki prowadzonej działalności gospodarczej, zakupione grunty (tj. dwie niezabudowane przylegające do siebie nieruchomości gruntowe), przeznaczone pod budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego na sprzedaż, stanowić będą towar handlowy. Będą bowiem elementem sprzedawanego produktu. W związku z tym, wydatki poniesione na ich nabycie, niezależnie od tego, iż grunty te wchodzą w skład majątku objętego współwłasnością majątkową małżeńską stanowić będą koszt uzyskania przychodów, prowadzonej działalności gospodarczej.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Zgodnie z Objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartymi, w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Przy czym w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, ceną zakupu jest cena jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszona o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększona o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżona o rabaty opusty, inne podobne obniżenia (...).

Prawidłowe zatem będzie zaewidencjonowanie wydatków poniesionych na zakup gruntów w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (zakup towarów handlowych i materiałów) wg ceny i w dacie zakupu. Należy przy tym nadmienić, że zgodnie z § 17 ust. 1 powołanego rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Na koniec roku podatkowego zgodnie z § 27 tego rozporządzenia, podatnicy są zobowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Sposób sporządzenia spisu i jego wycenę regulują przepisy § 28 i 29 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

W związku z powyższym u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niesprzedane towary (w tym niesprzedane grunty), poprzez różnice remanentowe, powiększają kwotę dochodu podlegającego opodatkowaniu za dany rok podatkowy. W ten sposób faktyczne zaliczenie wydatków poniesionych na nabycie przedmiotowych nieruchomości gruntowych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej nastąpi w momencie ich sprzedaży wraz ze znajdującym się na nich budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym (bądź ich stosownych części).

Odnosząc się natomiast do pytania Wnioskodawcy, czy warunkiem prawidłowego wprowadzenia nieruchomości do firmy, będzie musiało być wcześniejsze zrzeczenie się żony Wnioskodawcy z przysługujących jej udziałów w tej nieruchomości, wskazać należy, iż zgodnie z art. 36 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. nr 9 poz. 59 ze zm.), oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku (art. 36 § 2 ww. Kodeksu).

Natomiast stosownie do treści art. 37 § 1 pkt 1 tego kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

W świetle powyższego, słusznie wskazał Wnioskodawca, iż dla prawidłowego przekazania wskazanych we wniosku nieruchomościach gruntowych wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków, na potrzeby prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, nie jest konieczne zrzeczenia się przez żonę Wnioskodawcy z przysługujących jej udziałów w tych nieruchomościach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.