INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 31 stycznia 2011r.), uzupełnionym w dniu 29 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 marca 2011r. Znak: IBPBI/1/415-123/11/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 29 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 3 grudnia 2010r., na podstawie umowy zawartej z Powiatowym Urzędem Pracy Wnioskodawca otrzymał jednorazowe środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Środki te zostały pozyskane w ramach projektu systemowego w ramach Priorytetu VI, Działanie 6.1, Poddziałania 6.1.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Projekt współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Otrzymane środki w kwocie 18.500 zł Wnioskodawca przeznaczył na zakup wyposażenia, sprzętu komputerowego i urządzeń niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Dnia 10 grudnia 2010r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą opodatkowaną na tzw. zasadach ogólnych. Przyznane środki zostały wydatkowane w okresie od 14 grudnia 2010r. do 03 stycznia 2011r. i właściwie udokumentowane fakturami zakupu VAT. Zakupione wyposażenie, sprzęt komputerowy i urządzenia nie przekraczają wartości 3.500 zł i nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał m.in., iż:

• otrzymane jednorazowe środki z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej zostały przyznane na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.),
• zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod symbolami:

• PKD 85.59.B – pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• PKD 70.22.Z – pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,
• PKD 56.21.Z – przygotowanie i dostarczenie żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy środki otrzymane z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, a wydatki sfinansowane tymi środkami mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, środki otrzymane z Powiatowego Urzędu Pracy są objęte zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wnioskodawca uważa, że wydatki na zakup wyposażenia o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł nie znajdują się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy; z związku z powyższym można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosowanie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W świetle ww. przepisów, środki finansowe przyznane osobie bezrobotnej na rozpoczęcie działalności gospodarczej, o ile nie zostaną przeznaczone na cele inwestycyjne (zakup lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych), stanowią co do zasady przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony jednakże od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do ww. kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Poniesiony wydatek może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w myśl powołanego przepisu, o ile spełnia łącznie następujące warunki:

• pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Fakt sfinansowania wydatków poniesionych na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129, 136, 137.

Dodać należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Na podstawie § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, składniki majątku o wartości przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż 3 grudnia 2010r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowe środki pieniężne z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej w ramach Priorytetu VI, Działania 6.1, Poddziałania 6.1.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Projekt współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Otrzymane środki w kwocie 18.500 zł przeznaczył na zakup wyposażenia, sprzętu komputerowego i urządzeń niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki majątku zakupione z otrzymanej dotacji stanowią wyposażenie w prowadzonej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, iż skoro środki jakie Wnioskodawca otrzymał w 2010r. na rozpoczęcie działalności gospodarczej, zostały przyznane mu, (jak wskazano w uzupełnieniu wniosku), na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.), to środki te są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy regulującej ten podatek. Natomiast wydatki sfinansowane tymi środkami (zakup wyposażenia wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.