Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1445/12/AW
z 11 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności działek gruntu w zamian za odszkodowanie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności działek gruntu w zamian za odszkodowanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 3 września 2012 r. otrzymała odszkodowanie za działki, które z mocy prawa przeszły na własność Gminy Miasta, zajęte pod drogę gminną, na podstawie art. 73 i art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.).

Dnia 21 października 2002 r. Spółdzielnia otrzymała decyzję z Urzędu Wojewódzkiego stwierdzającą, że z dniem 1 stycznia 1999 r. na mocy prawa przeszły na własność Gminy Miasta nieruchomości stanowiące działki nr 376/23 i 407/232, zajęte pod drogę gminną, zgodnie z wykazem dróg zaliczonych do kategorii dróg lokalnych miejskich, określonych w rozporządzeniu Wojewody z dnia 15 kwietnia 1996 r.. Zgodnie z ww. art. 73 i art. 103 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, dotychczasowe drogi gminne oraz lokalne miejskie stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. drogami gminnymi. Dnia 5 września 2003 r. Spółdzielnia otrzymała zawiadomienie z Sądu Rejonowego, że na podstawie decyzji Wojewody z 16 października 2002 r. odłączono z Jej księgi wieczystej ww. działki i wpisano do księgi wieczystej Gminy Miasta. Obie działki zostały zdjęte ze stanu środków trwałych Spółdzielni w dniu 30 września 2003 r.

W dniu 12 lipca 2006 r. otrzymała decyzję z Urzędu Wojewódzkiego stwierdzającą, że z dniem 1 stycznia 1999 r. na mocy prawa przeszła na własność Gminy Miasta nieruchomość stanowiąca działkę nr 820/23, zajęta pod drogę gminną. Dnia 19 maja 2009 r. otrzymała zawiadomienie z Sądu Rejonowego z dnia 14 maja 2009 r., że na podstawie decyzji Wojewody, odłączono z Jej księgi wieczystej ww. działkę i wpisano do księgi wieczystej, której właścicielem jest Gmina Miasta.

Dnia 3 września 2012 r. Spółdzielnia otrzymała trzy decyzje od Prezydenta Miasta o wysokości ustalonego odszkodowania za przedmiotowe działki. Odszkodowanie zostało ustalone w oparciu o wycenę nieruchomości i operaty szacunkowe sporządzone przez rzeczoznawcę majątkowego, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Spółdzielnię odszkodowanie za wszystkie działki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie otrzymane za działki o numerach 376/23 i 407/232, które decyzją Wojewody z 16 października 2002 r., na mocy prawa, przeszły na własność Gminy Miasta, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółdzielnia nadmieniła, że przeniesienie własności tych gruntów nastąpiło przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r., tj. jeszcze w okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, która zakresem opodatkowania nie obejmowała przeniesienia prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie. Wskazała, że powyższe potwierdza interpretacja indywidualna nr ITPP1/443-1080/11/MS z dnia 25 października 2011 r.

Stwierdziła, iż podatek należy zapłacić od otrzymanego odszkodowania za działkę nr 820/23, która decyzją Wojewody w dniu 12 lipca 2006 r., na mocy prawa, przeszła na własność Gminy Miasta, co potwierdza interpretacja indywidualna nr ITPP1/443-260/12/TS z dnia 31 maja 2012 r.

Dodała, że w interpretacjach o opodatkowaniu otrzymanych odszkodowań Ministerstwo Finansów akcentowało datę wydania przez wojewodę decyzji o przejściu z mocy prawa działek na rzecz Skarbu Państwa, a nie sam moment przejścia tego prawa (w obydwu przypadkach jest to 1999 r.), bowiem „Jak decyzja wojewody jest sprzed 1 maja 2004 r. to nie ma podatku VAT (interpretacja z 25.10.2011 r.), a po tej dacie to jest (interpretacja z 31.05.2012).”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nadmienić należy, że cyt. wyżej przepis od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. brzmiał następująco: „Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.”

Od dnia 1 maja 2004 r. zasadą jest zatem opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

W świetle definicji zawartej w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), tj. przed dniem 1 maja 2004 r., grunt nie był uznawany za towar, więc obrót nim nie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do zapisów art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (ust. 4 powołanego artykułu).

Zgodnie z brzmieniem § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Poprzednio powyższa regulacja była zawarta w obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), które następnie zostało zastąpione - obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. - rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), jednakże cytowany § 3 ust. 3 nie uległ zmianie.

Na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.

W myśl ust. 4 powyższego artykułu, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. (…)

Na podstawie ust. 3 tego artykułu, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 3 września 2012 r. otrzymała odszkodowanie za działki, zajęte pod drogę gminną, które z mocy prawa przeszły na własność Gminy Miasta na podstawie art. 73 i art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Dnia 21 października 2002 r. Spółdzielnia otrzymała decyzję z Urzędu Wojewódzkiego stwierdzającą, że z dniem 1 stycznia 1999 r. na mocy prawa przeszły na własność Gminy Miasta nieruchomości stanowiące działki nr 376/23 i 407/232. W dniu 12 lipca 2006 r. otrzymała decyzję z Urzędu Wojewódzkiego stwierdzającą, że z dniem 1 stycznia 1999 r. na mocy prawa przeszła na własność Gminy Miasta nieruchomość stanowiąca działkę nr 820/23.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro - jak wskazano we wniosku - przejście prawa własności nieruchomości z mocy prawa nastąpiło z dniem 1 stycznia 1999 r., to kwestię opodatkowania tych czynności należy rozpatrywać zgodnie z obowiązującymi w tej dacie przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, które swoim zakresem nie obejmowały przeniesienia prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie. Zatem przekazanie na rzecz Gminy Miasta wszystkich trzech działek gruntu, o których mowa we wniosku, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a otrzymane z tego tytułu odszkodowanie nie spowodowało powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.