INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010r. (data wpływu 30 listopada 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2011r. (data wpływu 18 stycznia 2011r), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz dokumentowania, otrzymywanych przez Wnioskodawcę od dostawców zagranicznych premii pieniężnych za zrealizowanie określonego poziomu obrotów w określonym przedziale czasu i zależnych od wykonania dodatkowych działań marketingowych czy promocyjnych (tzw. budżetów marketingowych) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz dokumentowania, otrzymywanych przez Wnioskodawcę od dostawców zagranicznych, m. in. premii pieniężnych za zrealizowanie określonego poziomu obrotów w określonym przedziale czasu i zależnych od wykonania dodatkowych działań marketingowych czy promocyjnych (tzw. budżetów marketingowych).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2011r. (data wpływu 18 stycznia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 3 stycznia 2011r. znak: IBPP2/443-996/10/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką handlową zajmującą się dystrybucją artykułów biurowych i szkolnych, w tym sprowadzanych z Unii Europejskiej oraz spoza niej. W ramach prowadzonej działalności otrzymuje od swoich dostawców zagranicznych dwa rodzaje premii:

1. tzw. bonusy marketingowe, czyli premie pieniężne z tytułu zrealizowania określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, kwartalnym, półrocznym, rocznym),
2. tzw. budżety marketingowe, czyli środki przeznaczone na pokrycie działań marketingowych i promocyjnych.
   
   

Wartość premii jest w obu przypadkach ustalana, jako procent od łącznej wartości zakupów dokonanych w danym okresie rozliczeniowym.

W pierwszym przypadku przyznany bonus jest jednak zależny tylko od wartości zakupów u kontrahenta, bez żadnych dodatkowych warunków. Dostawca nie wnika, na jakie cele Wnioskodawca przeznacza otrzymane środki. Interesuje go tylko maksymalizacja sprzedaży.

W drugim przypadku otrzymanie premii jest uzależnione od wykonania i rozliczenia się z dodatkowych działań takich jak: akcje promocyjne, prezentacja produktów w katalogach i na targach branżowych oraz szeregu innych działań marketingowych.

Otrzymywane premie nie są związane z konkretną dostawą towaru zakupionego przez Wnioskodawcę, ale są wynikiem całego obrotu w danym okresie obliczeniowym (ilość dostaw nie jest z góry określona, dostawy następują według bieżących zamówień). Wysokość przyznanego bonusu jest najczęściej zmienna w zależności od poziomu zrealizowanego obrotu, np. przyznana premia to 10% od obrotu pow. 2000 euro dodatkowo 5%.

Rodzaj otrzymanej premii oraz jej wysokość nie wynikają wprost z umów handlowych zawartych z dostawcami Wnioskodawcy (które mają charakter wieloletni). Są one wynikiem okresowych/najczęściej rocznych/ negocjacji warunków współpracy handlowej.

Przyznanie bonusu lub budżetu marketingowego jest przez kontrahentów zagranicznych potwierdzane po zamknięciu okresu rozliczeniowego poprzez przesłanie Wnioskodawcy noty księgowej. Nota ta jest przez kontrahentów Wnioskodawcy księgowana jako dodatkowy koszt handlowy i upoważnia Wnioskodawcę do rozliczenia wynikającej z niej kwoty we wzajemnych płatnościach w terminie na niej określonym.

Kierując się dotychczasowymi wytycznymi Ministra Finansów w obu przypadkach Wnioskodawca wystawia fakturę VAT, traktując otrzymane premie, jako wynagrodzenie za usługę.

W świetle publikowanych w ostatnich miesiącach wyroków sądów administracyjnych, według których premie pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Wnioskodawca ma wątpliwości, czy postępuje słusznie, dokumentując otrzymanie bonusu od swoich dostawców zagranicznych (uzależnionego tylko od zrealizowanego obrotu) fakturą VAT i odprowadzając podatek należny.

Natomiast w piśmie z dnia 14 stycznia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

• usługobiorcy przedmiotowych usług marketingowych i promocyjnych mają swoją siedzibę w krajach Unii Europejskiej (Niemcy, Francja, Włochy),
• miejsce prowadzenia działalności tych usługobiorców znajduje się w miejscu ich siedziby czyli krajach wymienionych powyżej,
• przedmiotowe usługi marketingowe i promocyjne są prowadzone dla stałego miejsca prowadzenia działalności,
• usługobiorcy są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.(DZ. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.),­
• dokumentami potwierdzającymi świadczenie usług marketingowych i promocyjnych są najczęściej kredyt noty wystawione przez dostawców zagranicznych zawierające krótką treść np. budżet marketingowy za II kwartał 2009 lub informacje mailowe jego dostawców zagranicznych z prośbą o potrącenie sobie kwoty za dodatkowe świadczenie z należności głównej. Wnioskodawca posiada również dokumenty potwierdzające dodatkowe świadczenia na rzecz dostawców zagranicznych. Są to faktury dokumentujące poniesienie kosztów takich jak udział w katalogach handlowych udział w targach itp.
  
  

W związku z powyższym zadano, m. in., następujące pytania:

1. Czy premie otrzymane od dostawców zagranicznych za zrealizowanie określonego poziomu obrotu, w określonym przedziale czasu, zależne od wykonania dodatkowych działań marketingowych, czy promocyjnych należy traktować jako usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług... - pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2
2. Jakim dokumentem powinien być udokumentowany takt otrzymania budżetu marketingowego... - pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Premia pieniężna otrzymana jako „budżet marketingowy", czyli nie tylko za odpowiednią wartość zakupów, lecz także za realizację innych czynności na rzecz dostawcy, np. działań promocyjnych i marketingowych stanowi wynagrodzenie za świadczenie usługi. Powinna zatem zostać udokumentowana fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 19 listopada 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, zgodnie art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei, w myśl art. 29 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Natomiast z art. 31 ust. 1 ww. ustawy o VAT podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy o VAT).

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką handlową zajmującą się dystrybucją artykułów biurowych i szkolnych, w tym sprowadzanych z Unii Europejskiej oraz spoza niej.

W ramach prowadzonej działalności otrzymuje od swoich dostawców zagranicznych, m. in. tzw. budżety marketingowe, czyli środki przeznaczone na pokrycie działań marketingowych i promocyjnych.

W tym przypadku otrzymanie premii jest uzależnione od wykonania i rozliczenia się z dodatkowych działań takich jak: akcje promocyjne, prezentacja produktów w katalogach i na targach branżowych oraz szeregu innych działań marketingowych.

Przedmiotowe budżety marketingowe nie są wiązane z konkretną dostawą towaru zakupionego przez Wnioskodawcę.

Przyznanie przedmiotowego budżetu jest przez kontrahentów zagranicznych potwierdzane po zamknięciu okresu rozliczeniowego poprzez przesłanie Wnioskodawcy noty księgowej. Nota ta jest przez kontrahentów Wnioskodawcy księgowana jako dodatkowy koszt handlowy i upoważnia Wnioskodawcę do rozliczenia wynikającej z niej kwoty we wzajemnych płatnościach w terminie na niej określonym.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny stwierdzić należy, że opisana przez Wnioskodawcę premia (budżet marketingowy) nie ma charakteru dobrowolnego, ale uzależniona jest od określonego zachowania kupującego. Wypłata premii pieniężnej jest w tym przypadku rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy polegające na podjęciu przez niego dodatkowych działań jakimi są usługi marketingowe i dystrybucyjne.

Wobec powyższego, zachowanie Wnioskodawcy, w związku z otrzymywaniem premii pieniężnych za osiągnięcie lub przekroczenie obrotu na skutek dodatkowych działań marketingowych i dystrybucyjnych (tzw. budżetów marketingowych) stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Pomiędzy stronami zaistniała bowiem więź o charakterze zobowiązaniowym, a jako wynagrodzenie za wykonaną usługę Wnioskodawca otrzymuje zapłatę w postaci premii pieniężnej (budżetu marketingowego).

W przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Od poprawności określenia tego miejsca zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Należy wskazać w tym miejscu, że od dnia 1 stycznia 2010r. przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uległy zmianie na mocy ustawy z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

W wyniku ww. nowelizacji ustawodawca dokonał zmian m.in. przepisów określających miejsce świadczenia usług.

I tak w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika zawarta została w art. 28b ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z kolei zgodnie z art. 28b ust. 3 ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

Stosownie natomiast do przepisu art. 28b ust. 4 ww. ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników, gdy usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

Z kolei zgodnie z art. 28e ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W myśl natomiast art. 28f ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2011r., miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2 (art. 28i ust. 1 ustawy).

Natomiast w myśl art. 28i ust. 2, w przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów wykonanej na terytorium Wspólnoty, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.

Z kolei art. 28j ust. 1 ustawy stanowi, iż miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.

Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni (art. 28j ust. 2 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl zaś art. 28n ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zauważa się, iż na potrzeby stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, w art. 28a ustawy ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika. Zgodnie z punktem 1 tego artykułu, ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, iż jak wynika z ww. art. 28b, w przypadku usług świadczonych na rzecz podatników, ustawa przewiduje szereg wyjątków (ww.) od zasady ogólnej.

Analizując treść tychże wyjątków należy jednakże stwierdzić, iż żaden z nich nie odnosi się do świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów zagranicznych wymienionych wyżej usług marketingowych czy promocyjnych, w szczególności usług za które to Wnioskodawca otrzymuje opisane we wniosku premie pieniężne (tzw. budżety marketingowe.).

Należy tutaj zauważyć, iż, jak wynika z wniosku Wnioskodawca przedmiotowe usługi marketingowe i promocyjne świadczy na rzecz kontrahentów mających siedzibę w krajach Unii Europejskiej (Niemcy, Francja, Włochy). Miejsce prowadzenia działalności tych kontrahentów (usługobiorców) znajduje się w miejscu ich siedziby czyli w krajach ww. wymienionych i przedmiotowe usługi marketingowe i promocyjne są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności. Ponadto kontrahenci) tych usług (usługobiorcy) są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na względzie, iż żaden z wyjątków określonych art. 28b ustawy nie odnosi się do wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów zagranicznych (z Niemiec, Francji, Włoch) przedmiotowych usług marketingowych czy promocyjnych (tj. usług, za które Wnioskodawca otrzymuje opisane we wniosku tzw. budżety marketingowe,) należy stwierdzić, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. miejsce świadczenia tychże usług należało ustalić na podstawie zasady ogólnej (wyrażonej w ww. art. 28b ustawy).

Tym samym miejscem świadczenia usług za które Wnioskodawca otrzymuje przedmiotowe budżety marketingowe będzie kraj, na terenie którego nabywcy usług (kontrahenci Wnioskodawcy) mają siedzibę (tj. Niemcy, Francja, Włochy).

W kwestii udokumentowania przez Wnioskodawcę otrzymanej premii pieniężnej (budżetów marketingowych należy wskazać, że stosownie do art. 106 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powyższe stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Natomiast stosownie do § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia przedmiotowych usług marketingowych i promocyjnych, Wnioskodawca będzie zobowiązany sprzedaż tych usług udokumentować fakturami VAT wystawionymi dla kontrahenta zagranicznego, bez wskazywania na nich stawki oraz kwoty podatku.

Należy nadmienić, iż zastosowanie znajdzie również przepis § 25 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzić należy, iż:

• otrzymanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych premii pieniężnych zależnych od wykonania dodatkowych działań marketingowych czy promocyjnych (tzw. budżetów marketingowych) należy traktować jako zapłatę za świadczenie usługi, ­
• miejscem świadczenia, a w konsekwencji opodatkowania ww. usług będzie kraj kontrahenta zagranicznego (tj. Niemcy, Francja, Włochy),
• ww. usługi winne być udokumentowane fakturą VAT, która ze względu na miejsce świadczenia przedmiotowych usług nie będzie zawierała kwoty podatku VAT.
  
  

Należy zauważyć, iż w przedmiotowym wniosku Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko stwierdził wprawdzie, że przedmiotowa premia pieniężna (budżet marketingowy) stanowi wynagrodzenie za świadczenie usługi i powinna zostać udokumentowana fakturą VAT, jednakże ze stanowiska tego nie wynika, że miejscem opodatkowania przedmiotowej usługi jest kraj kontrahenta wypłacającego tę premie oraz, że wystawiane przez Wnioskodawcę faktury za te usługi (ze względu na miejsce opodatkowania przedmiotowych usług) mają nie zawierać kwoty podatku VAT, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawcę premii pieniężnej (budżetu marketingowego) w sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. gdy premia ta (budżet marketingowy) ustalana jest na podstawie obrotu za dany okres i zależy od wykonania dodatkowych działań marketingowych, czy promocyjnych.

Natomiast poruszona w przedmiotowym wniosku kwestia dotycząca opodatkowania i dokumentowania otrzymywanych przez Wnioskodawcę od kontrahentów zagranicznych premii pieniężnych ustalanych tylko na podstawie obrotu za dany okres (tzw. bonusów marketingowych) będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku–Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.