INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010r. (data wpływu 2 listopada 2010r) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu ulgi odliczonej z tytułu zakupu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia w zakresie zwrotu ulgi odliczonej z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest taksówkarzem. Nie jest czynnym podatnikiem VAT, korzysta ze zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Kupując kasę rejestrującą (taksometr – wartość netto 1.200,00 zł) spełnił wszystkie warunki do otrzymania ulgi, tj. 700 zł (90% kasy netto – ale nie więcej niż 700 zł), którą to Urząd Skarbowy zaakceptował wydając decyzję z dnia 18 maja 2009r. Problemy Wnioskodawcy rozpoczęły się z dniem 21/22 września 2010r. kiedy to miała miejsce kradzież jego samochodu z parkingu pod blokiem, a co za tym idzie całego sprzętu potrzebnego do pracy (w tym kradzież kasy). Jest to pierwsza taka sytuacja w jego mieście i urząd skarbowy nie ma jasno określonych przepisów dotyczących ulgi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązującego prawa, Wnioskodawca zmuszony jest oddać przyznaną mu ulgę z powodów od niego niezależnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to zdarzenie losowe, na które nie ma wpływu i nie powinien być ukarany. Wnioskodawca jest wdzięczny że otrzymał taką ulgę zaczynając swoją karierę zawodową (16 kwietnia 2009r. – rozpoczęcie ewidencji za pomocą kasy), ale teraz, gdy nie ma chwilowo pracy (gdyż cały wkład finansowy został zainwestowany w samochód), jest zmuszony utrzymać mieszkanie (czynsz + rachunki) i żonę, która jest studentką w systemie dziennym. Jako młody dorabiający mąż stracił narzędzie pracy a nie sama kasę (jak można to przeczytać w interpretacji ITPP1/443-342/08/AJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 29 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3 powołanej ustawy, jeżeli z przyczyn niezależnych od podatnika nie może być prowadzona ewidencja obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, podatnik jest obowiązany ewidencjonować obroty i kwoty podatku należnego przy zastosowaniu rezerwowej kasy rejestrującej. W przypadku gdy ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu rezerwowej kasy rejestrującej jest niemożliwe, podatnik nie może dokonywać sprzedaży.

Natomiast z treści art. 111 ust. 6 tej ustawy wynika, że podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadkach naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określił sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, oraz przypadki, warunki i tryb zwrotu przez podatnika kwot, o których mowa w ust. 6, oraz inne przypadki naruszenia warunków związanych z jej odliczeniem (zwrotem), powodujące konieczność dokonania przez podatnika zwrotu, mając na uwadze okres wykorzystywania kas rejestrujących oraz przestrzeganie przez podatników warunków technicznych związanych z wykorzystywaniem tych kas.

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1509), podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadkach określonych w art. 111 ust. 6 ustawy oraz dodatkowo, gdy w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania:

1. zaprzestaną działalności;
2. nastąpi otwarcie likwidacji;
3. zostanie ogłoszona upadłość;
4. nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału);
5. dokonają odliczenia z naruszeniem warunków, o których mowa w § 2 i 3.

W myśl § 6 ust. 2 obowiązek zwrotu odliczonych lub zwróconych kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących dotyczy tylko tych kas, których dotyczą okoliczności wymienione w ust. 1.

Stosownie do przepisu § 6 ust. 3 ww. rozporządzenia obowiązek zwrotu odliczonych lub zwróconych kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących powstaje z upływem ostatniego dnia miesiąca lub kwartału, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie zwrotu.

Obowiązek, o którym mowa w ust. 2 , należy spełnić nie później niż w terminie rozliczenia podatku od towarów i usług za ten miesiąc lub kwartał, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy - nie później niż do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie zwrotu (§ 11 ust. 4).

Wymieniony w art. 111 ust. 6 cyt. ustawy termin „zaprzestanie użytkowania”, nie został zdefiniowany w rozporządzeniu w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, ani też w ustawie o podatku od towarów i usług, zatem należy odwołać się do definicji określonej o Słowniku Języka Polskiego. Zgodnie z tym słownikiem wyraz „używać” oznacza posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie, natomiast wyrażenie „zaprzestać” oznacza przerwać jakąś czynność, zaniechać robienia czegoś.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego oraz treść słownikowa wyrazu „używać”, „zaprzestać” prowadzi do wniosku, iż termin „zaprzestanie używania” zawarty w przepisie art. 111 ust. 6 ustawy o VAT należy interpretować, w ten sposób, iż bez względu z jakich przyczyn podatnik zaprzestał ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej tzn. bez względu na to czy zaprzestanie używania było wynikiem nieumyślnego zdarzenia losowego, czy też wynikało bezpośrednio z zaplanowanego działania.

Wobec powyższego, z obowiązku zwrotu ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej, nie zostali wyłączeni podatnicy, którzy z przyczyn niezależnych od siebie i nie zawinionych, utracili kasy rejestrujące, np. w przypadku kradzieży lub innego zdarzenia losowego. Zatem kradzież kasy, zgodnie z powołanymi przepisami traktowana jest jako zaprzestanie jej używania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest taksówkarzem. Kupując kasę rejestrującą (taksometr – wartość netto 1.200,00 zł) spełnił wszystkie warunki do otrzymania ulgi, tj. 700 zł (90% kasy netto – ale nie więcej niż 700 zł), którą to Urząd Skarbowy zaakceptował wydając decyzję z dnia 18 maja 2009r. Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie obrotu za pomocą kasy od dnia 16 kwietnia 2009r. Problemy Wnioskodawcy rozpoczęły się z dniem 21/22 września 2010r. kiedy to miała miejsce kradzież jego samochodu, a co za tym idzie całego sprzętu potrzebnego do pracy (w tym kradzież kasy).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż utrata kasy rejestrującej w wyniku kradzieży tj. w dniu 21/22 września 2010r., niewątpliwie prowadzi do zaprzestania używania tej kasy przez podatnika przed upływem trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencji przy jej zastosowaniu (tj. od dnia 16 kwietnia 2009r.).

Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanej kwoty ulgi z tytułu poniesionych wydatków na zakup przedmiotowej kasy rejestrującej.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawodawca nie określił żadnych przypadków zwolnień z obowiązku zwrotu uzyskanej ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.