INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-13/11-2/KS z dnia 22 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym w dniu 26 lutego 1999 r. małżonkowie Marcin K. oraz Jowita K. nabyli od Mariusza Ł. i Katarzyny Ł. (małżonków) prawo współużytkowania wieczystego do dnia 9 października 2089 r. działki nr 41 o pow. 0,9212 ha.

Zgodnie z par. 1 aktu notarialnego:

„Udział Mariusza Ł. w nieruchomości odpowiada 28,15 metrom kwadratowym działki a udział Katarzyny Ł. odpowiada 28,14 metrom kwadratowym działki, przedmiotowe udziały stanowią część działki ewidencyjnej oznaczonej nr 9 zlokalizowanej przy ul. A. w W.

Na przysługujących udziałach w prawie współużytkowania wieczystego gruntu, po zawarciu związku małżeńskiego ze środków pochodzących z majątku wspólnego wybudowali za pośrednictwem wykonawcy Spółki X lokal mieszkalny nr 23c o powierzchni użytkowej 28,50 metrów kwadratowych w budynku wielorodzinnym oznaczonym ...

Wszelkie należności z tytułu wybudowania przedmiotowego lokalu Spółce X zostały uregulowane do dnia 26 stycznia 1999 r. co potwierdza protokół ustalenia i wykonania zobowiązań finansowych.

Lokal ten został przekazany oświadczającym dnia 29 stycznia 1999 roku protokołem zdawczo-odbiorczym.

Udziały oświadczających nie są obciążone długami ani prawami osób trzecich.”

Zgodnie z par. 2 ww. aktu notarialnego:

„Mariusz Ł. cały należący do niego udział wynoszący 2815/911200 części we współużytkowaniu wieczystym opisanej w par. 1 działki wraz z prawami związanymi a Katarzyną Ł. cały należący do niej udział wynoszący 2814/921200 części we współużytkowaniu wieczystym opisanej wyżej działki wraz z prawami z nim związanymi, sprzedają Marcinowi i Jowicie małżonkom K. za cenę 80.000 zł. Marcin i Jowita małżonkowie K. oświadczają że udziały te w działce gruntu wraz z prawami z nimi związanymi za wymienioną cenę 80.000 zł kupują za fundusze dorobkowe.”

Zgodnie z par. 4 ww. aktu notarialnego:

„Prawa do współposiadania i korzystania z nieruchomości przechodzą na nabywców w dniu dzisiejszym” tj. w dniu 26 lutego 1999 r.

W dniu 28 maja 1999 r. została podpisana umowa ze S. na dostawę energii elektrycznej do wymienionego lokalu. Następnie od dnia 11 września 1999 r. małżonkowie Jowita i Marcin K. zamieszkiwali w przedmiotowym wyodrębnionym lokalu. Ponadto Spółka X w likwidacji wydała w czerwcu 2001 roku zaświadczenie że wyodrębniony lokal nr 11 w budynku nr 11 położony przy ul. A został przekazany właścicielom Marcinowi i Jowicie K.

Aktem notarialnym z dnia 22 lutego 2008 r. dokonano zniesienia współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na niej budynków stanowiących odrębne nieruchomości poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali znajdujących się w tych budynkach. Na podstawie tego aktu wyodrębniono własność lokalu nr 11 o pow. użytkowej 28,37 m² w budynku przy ul. A na rzecz Marcina i Jowity małżonków K.

Aktem notarialnym z dnia 8 listopada 2010 r., r. małżonkowie Marcin i Jowita K. dokonali sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego.

Pismem z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 marca 2011 r., Nr IPPB1/415-13/11-2/KS Wnioskodawczyni uzupełniła przedstawiony stan faktyczny informując, iż:

1. nabyciu na podstawie aktu notarialnego z dnia 26.02.1999 r. podlegało współużytkowanie wieczyste opisanej w akcie notarialnym działki. W opisie stanu faktycznego zacytowane zostały zapisy z aktu notarialnego wprost. Więc wynika z tego jednoznacznie co było przedmiotem nabycia. W tym akcie notarialnym wyraźnie było określone (co zostało także przedstawione w opisie stanu faktycznego w złożonym wniosku o interpretację), że współużytkownicy wieczyści Mariusz Ł. i Katarzyna Ł. wybudowali za pośrednictwem wykonawcy Spółki X lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 28,50 m². Do lokalu tego w dniu podpisywania aktu notarialnego 26.02.1999 r. nie została ustanowiona odrębna własność tego lokalu. Więc takie prawo nie mogło być sprzedane małżonkom K.
   Małżonkowie Jowita i Marcin K. nabyli od Małżonków Ł. prawo do współużytkowania wieczystego wraz z prawami związanymi, którym to prawem jest prawo do lokalu znajdującego się we wzniesionym ze środków współużytkowników wieczystych budynku. To wszystko było przedstawione w stanie faktycznym wg dokładnie zacytowanego aktu notarialnego. Skutkiem tego w oczywisty sposób do wybudowanego budynku ma zastosowanie art. 235 kodeksu cywilnego. Oczywiste więc jest, że nabywając udział we współużytkowaniu wieczystym jako prawo związane (z prawem w.u.) nabyła współudział w budynku wybudowanym na gruncie (stała się współwłaścicielem budynku). Wielkość tego udziału odpowiadała ww. lokalowi.
   Cyt. art. 235 kc:
   " Art. 235 § 1. Budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.
   § 2 przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.”
2. zgodnie z protokołem zdawczo-odbiorczym lokalu z dnia 29.01.1999 r. w protokole tym znajdują się oświadczenia kierownika budowy, inspektora nadzoru budowlanego oraz potwierdzone podpisami wszystkich stron, że ww. lokal został zrealizowany zgodnie z projektem budowlanym, warunkami wydanymi w pozwoleniu na budowę oraz warunkami umowy o wybudowanie budynku. W protokole tym potwierdzono wybudowanie lokalu w wyniku czego nastąpiło wydanie klientowi (małżonkom Ł.) kluczy i przekazanie wybudowanego lokalu. Protokół ten jest wymieniony w akcie notarialnym z dnia 26.02.1999 r. jako potwierdzenie wybudowania lokalu i przekazania go. Dodatkowo należy podkreślić, że gdyby budynek i lokal nie były wybudowane, to w akcie notarialnym z dnia 26.02.1999 r. nie wymieniano by „praw związanych” z użytkowaniem wieczystym (o których mowa w art. 235 kc).
3. zaświadczenie wydane przez likwidatora Spółki X było wydane w związku z likwidacją spółki i miało ono znaczenie w procesie likwidacyjnym. Było to zaświadczenie, w którym znajdowało się oświadczenie likwidatora, że lokal został wcześniej wydany, tj., że jest w posiadaniu uprawnionych. Małżonkowie K. w ww. lokalu zamieszkiwali od 11.09.1999 r.
4. w dniu 27 listopada 2003 r. Prezydent wydał zaświadczenie, że stosownie do art. 2 ust 2 ustawy o własności lokali, lokal Wnioskodawców spełnia wymogi samodzielnego lokalu.
5. w związku ze zniesieniem współużytkowania wieczystego oraz współwłasności posadowionych na niej budynków poprzez ustanowienie w 2008 r. odrębnej własności lokali nabyty w jego wyniku udział mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współużytkownikom i współwłaścicielom oraz odbył się bez spłat i dopłat.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku ze zbyciem lokalu przez małżonków K. w dniu 8 listopada 2010 r. wobec małżonków Marcina i Jowity K. w przedmiotowym stanie faktycznym mają zastosowanie przepisy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązujące do dnia 31 grudnia 2006 r. tj. czy małżonkowie Marcin i Jowita K. zwolnieni są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego w dniu 8 listopada 2010 r. ponieważ od wybudowania/nabycia praw do ww. lokalu upłynęło ponad 5 lat...
2. Czy też w przedstawionym wyżej stanie faktycznym wobec małżonków mają zastosowanie przepisy art. 21 ust. 1 pkt 126 updof...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni w przedmiotowym stanie faktycznym do zbycia przedmiotowego lokalu mają zastosowanie przepisy obowiązujące w okresie do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 217 poz. 1588): „ Art. 7. 1. Do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy wymienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.”

Zdaniem Wnioskodawczyni przepis ten jednoznacznie wskazuje, że w przypadku nieruchomości nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady opodatkowania (bądź zwolnienia z opodatkowania) obowiązujące przed 1 stycznia 2007 roku.

W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z nabyciem udziału w użytkowaniu wieczystym w gruncie wraz z prawami do wybudowanego przez dewelopera lokalu o powierzchni 28,50 m². Nabycie przez małżonków K. obejmowało więc również wybudowany lokal. Wprawdzie w 1999 r. nie nastąpiło wyodrębnienie własności lokalu, jednakże prawa do tego lokalu zostały w sposób jednoznaczny określone w umowie aktu notarialnego z dnia 26 lutego 1999 r. jako konsekwencja współudziału w prawie wieczystego użytkowania do nieruchomości gruntowej. Zaznaczyć należy, że to współużytkownicy wieczyści, jako uprawnieni do nieruchomości budowali budynek, w którym znajdowały się lokale mieszkalne - przy pomocy ww. dewelopera. Oznacza to, że po wybudowaniu lokali Spółka X (deweloper) oddawał lokale uprawnionym do nieruchomości współużytkownikom wieczystym (w związku z wykonaniem zlecenia wybudowania lokali).

Dodatkowo w zaświadczeniu z czerwca 2001 r. Deweloper Spółka X w likwidacji zaświadczył, że przedmiotowy lokal został przekazany właścicielom Jowicie i Marcinowi K. Oznacza to, że ww. lokal został wybudowany i oddany właścicielom.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że małżonkowie K. nie mieli żadnego wpływu na moment podpisania aktu notarialnego o wyodrębnieniu własności lokalu, które to czynności z udziałem ww. dewelopera (jako współużytkownika wieczystego) dopiero nastąpiły w akcie notarialnym z dnia 22 lutego 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni mając jednak na uwadze przepisy ustawowe i sformułowania zawarte w art. 10 updof termin 5 letni, o którym mowa w tym przepisie należy liczyć od dnia „nabycia lub wybudowania (oddania do użytkowania)”. Oznacza to, że ustawodawca również przewidział nietypowe sytuacje, które mogą zaistnieć w przypadku nabywania lokali od deweloperów i zezwolił na liczenie 5 letniego terminu od dnia wybudowania /oddania do użytkowania.

Zdaniem Wnioskodawczyni w przedmiotowym stanie faktycznym bezspornie należy stwierdzić że w dniu 26 lutego 1999 r. małżonkowie Jowita i Marcin K. nabyli prawo współużytkowania wieczystego nieruchomości w cenie, którego zapłacili za wybudowany lokal. Deweloper potwierdził przekazanie tego lokalu w 2001 r. Oznacza to, że w tym momencie spełniona została przesłanka do uznania ze najpóźniej od czerwca 2001 r. należy liczyć termin 5 letni o, którym mowa w art. 10 ustawy o pdof.

Ponadto, skoro firma, która budowała ww. lokal potwierdziła, że został on oddany małżonkom K. w 2001 r. to do wszelkich zwolnień podatkowych mają zastosowanie przepisy obowiązujące do końca 2006 r. Oznacza to, że zbycie lokalu przez małżonków Jowitę i Marcina K. w dniu 8 listopada 2010 r. podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym:

- na podstawie art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 217 poz. 1588), gdyż od 2001 r. do dnia zbycia upłynęło więcej niż 5 lat.

Zgodnie z art. 10 updof w zw. z cyt. powyżej art. 7 updof ze zm. ustawodawca jednoznacznie używa określenia „nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania)”.

Skoro to współużytkownicy wieczyści budowali budynek (i odpowiednio lokale) ponosząc nakłady wprost proporcjonalnie do współudziału w prawie użytkowania wieczystego, to należy uznać, że ustanowienie odrębnych własności lokali nie stanowi „nowego” nabycia/nowej transakcji/ gdyż jest to tylko przekształcenie dotychczasowych uprawnień do nieruchomości (które były wyrażone w częściach ułamkowych jako współużytkowanie wieczyste z prawami) w ustanowienie odrębnej własności lokali, które zostały wybudowane przez współużytkowników wieczystych. Z tym przekształceniem nie były związane żadne dopłaty.

Podkreślenia wymaga fakt, że w akcie notarialnym z dnia 22 lutego 2008 r. nie następowało więc nabycie lokalu od dewelopera tak jak to się odbywa w innych przypadkach (że deweloper sprzedaje lokale mieszkalne).

Zatem zniesienie współużytkowania wieczystego i ustanowienie odrębnej własności lokali w dniu 22 lutego 2006 r. nie może być uznane jako odrębne nabycie, gdyż małżonkowie K. nie nabywali od dewelopera nieruchomości lokalowej lecz nastąpiło przekształcenie ich dotychczasowych praw (współużytkowania wieczystego nieruchomości w ustanowienie odrębnej własności lokalu).

Z tego względu do ww. stanu faktycznego nie mogą mieć zastosowania przepisy dotyczące zwolnień podatkowych objętych przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2007 r., lecz powinny mieć zastosowanie przepisy obowiązujące do 31.12.2006 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni oznacza to tym samym, że w przedmiotowej sprawie nie może więc mieć zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 126 updof., gdyż przepis ten ma zastosowanie do nabytych lub wybudowanych lokali po 1 stycznia 2007 r.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, że jej małżonek (Marcin K.) również wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji o treści jak powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się przepisy ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, to aby ustalić znaczenie tego pojęcia należy skorzystać z definicji zawartych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 ww. ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym.

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z paragrafem pierwszym powołanego przepisu grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Natomiast, w myśl art. 235 § 1 wskazanego kodeksu, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Paragraf 2 cytowanego przepisu stanowi jednak, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Jak wynika z powyższego, prawo współwłasności budynku wybudowanego na gruncie oddanym we współużytkowanie wieczyste jest ściśle związane z tym prawem, jednakże oba te prawa stanowią oddzielny przedmiot władania. Kodeks cywilny nadał prawu wieczystego użytkowania gruntu nadrzędny charakter w stosunku do prawa własności budynków znajdujących się na tym gruncie. Prawem głównym jest w tym przypadku prawo wieczystego użytkowania, a prawem związanym jest prawo własności budynków i urządzeń. Akcesoryjność prawa wieczystego użytkowania oznacza, że żadne z nich nie może stanowić samodzielnie przedmiotu obrotu prawnego.

W przypadku zatem sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego, źródłem przychodu jest odrębnie sprzedaż prawa do gruntu i odrębnie sprzedaż budynku jako nieruchomości, dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa do gruntu, bądź wybudowanie budynku. Okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej powołanej ustawy jest zatem liczony odrębnie – od daty nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i od daty wybudowania budynku.

Współwłasność jest również instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego — art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 26 lutego 1999 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli prawo do współużytkowania wieczystego wraz z prawami związanymi, którym to prawem jest prawo do lokalu znajdującego się we wzniesionym ze środków współużytkowników wieczystych budynku. Nabywając udział we współużytkowaniu wieczystym jako prawo związane Wnioskodawczyni nabyła współudział w budynku wybudowanym na gruncie (stała się współwłaścicielem budynku). Następnie aktem notarialnym z dnia 22 lutego 2008 r. dokonano zniesienia współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na niej budynków stanowiących odrębne nieruchomości poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali znajdujących się w tych budynkach. W związku ze zniesieniem współużytkowania wieczystego oraz współwłasności posadowionych na nim budynków poprzez ustanowienie w 2008 r. odrębnej własności lokali nabyty w jego wyniku przez Wnioskodawczynię udział mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współużytkownikom i współwłaścicielom oraz odbył się bez spłat i dopłat.

Przenosząc powołane uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawny stwierdzić należy, iż zniesienie współużytkowania wieczystego oraz współwłasności budynku dla celów podatku dochodowego nie stanowi nabycia nieruchomości. Tym samym udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz współwłasność znajdującego się na nim budynku został nabyty przez Wnioskodawczynię w dniu 26 lutego 1999 r. Oznacza to, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia odrębnej własność lokalu znajdującego się w przedmiotowym budynku nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zbycie to nie będzie stanowiło, więc źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze pytania zawarte we wniosku wyjaśnić należy, że interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do niej.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek w zakresie stanu faktycznego w wysokości 80 zł, nadpłata w wysokości 40 zł dokonana w dniu 31.03.2011 r. będzie zwrócona, na wskazany rachunek bankowy zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczynię w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.