INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura 15 listopada 2010r.), uzupełnionym w dniach 30 grudnia 2010r. oraz 03 i 20 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismami z dnia 27 grudnia 2010r. oraz 13 stycznia 2011r. Znak: IBPB II/2/415-1200/10/MW wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 30 grudnia 2010r. oraz 03 i 20 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 08 stycznia 2010r. wnioskodawczyni będąca osobą małoletnią, nabyła spadek z dobrodziejstwem inwentarza po dziadku zmarłym w dniu 27 lipca 2009r. W skład nabytego spadku wchodzi nieruchomość o powierzchni 0,6467 ha. Współwłaścicielem ww. nieruchomości w #189; części jest babka wnioskodawczyni. Nieruchomość ta została nabyta przez dziadków wnioskodawczyni w 2004r. z majątku wspólnego małżonków. Po śmierci dziadka, babka wnioskodawczyni postanowiła sprzedać nieruchomość, a co za tym idzie również część należącą do wnioskodawczyni, z uwagi na brak możliwości fizycznego podziału.

Matka wnioskodawczyni, jako opiekun prawny, wystąpiła do Sądu Rodzinnego o zezwolenie na sprzedaż. Sąd w dniu 18 czerwca 2010r. zezwolił na sprzedaż udziału w nieruchomości, której to sprzedaży dokonano w dniu 26 października 2010r. Równocześnie Sąd zobowiązał do założenia lokaty na nazwisko wnioskodawczyni na kwotę 32.000 zł uzyskaną ze sprzedaży. Lokata ma być przetrzymywana do uzyskania przez wnioskodawczynię pełnoletności, tj. na 3 lata. Z uwagi na czas przetrzymywania lokaty wnioskodawczyni nie ma możliwości zapłacenia podatku w okresie ustawowym, tj. do kwietnia 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy kwota uzyskana ze sprzedaży działki została zgodnie z decyzją Sądu zdeponowana na lokacie imiennej do czasu uzyskania przez wnioskodawczynię pełnoletności, jest ona zobowiązana do zapłaty podatku...

Zdaniem wnioskodawczyni, nie dokona zapłaty podatku z uwagi na fakt, iż całość kwoty zdeponowana jest na lokacie imiennej do uzyskania pełnoletności.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni, będąca osobą małoletnią, nabyła spadek z dobrodziejstwem inwentarza po dziadku zmarłym w dniu 27 lipca 2009r. W skład nabytego spadku wchodzi nieruchomość o powierzchni 0,6467 ha. Współwłaścicielem ww. nieruchomości w #189; części jest babka wnioskodawczyni.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z powyższego wynika, iż nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nastąpiło w dniu 27 lipca 2009r., w związku z powyższym dla oceny skutków prawnopodatkowych dokonanej sprzedaży tego udziału zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 18 czerwca 2010r. Sąd zezwolił na sprzedaż udziału w nieruchomości nabytego przez wnioskodawczynię w dniu 27 lipca 2009r. w spadku. Sprzedaży dokonano w dniu 26 października 2010r. Równocześnie Sąd zobowiązał do założenia lokaty na nazwisko wnioskodawczyni na kwotę 32.000 zł uzyskaną ze sprzedaży. Lokata ma być przetrzymywana do uzyskania przez wnioskodawczynię pełnoletności, tj. na 3 lata. Wnioskodawczyni wskazała, że uwagi na czas przetrzymywania lokaty nie ma możliwości zapłacenia podatku w okresie ustawowym, tj. do kwietnia 2011r.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż ustawodawca nie przewidział żadnych szczególnych przywilejów czy zwolnień w przypadku, gdy podatnikiem podatku dochodowego jest osoba małoletnia. Zatem powołane we wniosku okoliczności pozostają bez wpływu na powstanie zobowiązania podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Ustawodawca w art. 67a § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa przewidział natomiast mechanizm polegający na odroczeniu terminu zapłaty podatku. Przepis ten stanowi, że organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty.

Zauważyć należy bowiem, iż wnioskodawczyni posiada środki pochodzące ze sprzedaży przedmiotowego udziału w nieruchomości, jednakże środkami tymi może dysponować, zgodnie z orzeczeniem Sądu, dopiero po uzyskaniu pełnoletności.

Ustawodawca w ww. przepisie pozostawił do wyłącznej kompetencji właściwego organu podatkowego ocenę, czy okoliczności faktyczne konkretnej sprawy przemawiają za udzieleniem ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego. Organ podatkowy dysponuje więc pewnym zakresem swobody w wykładni pojęć "ważny interes podatnika” i „interes publiczny”. W razie stwierdzenia, że dany przypadek mieści się hipotezie normy art. 67a § 1 pkt 1 może zastosować ulgę w spłacie zobowiązania podatkowego po złożeniu stosownego wniosku.

Organem właściwym do złożenia wskazanego wyżej wniosku jest, zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. Nr 165, poz. 1371 ze zm.), naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Ponadto zauważyć należy, iż w myśl art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W przedmiotowej sprawie przedawnienie zobowiązania podatkowego nastąpi zatem z dniem 31 grudnia 2016r. Jednakże bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu od dnia wydania m.in. decyzji o odroczeniu terminu płatności podatku, do dnia terminu płatności odroczonego podatku (art. 70 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Jeszcze raz jednak należy podkreślić, że decyzję taką może wydać wyłącznie na wniosek wnioskodawczyni naczelnik urzędu skarbowego.

Reasumując, powołane przez wnioskodawczynię okoliczności pozostają bez wpływu na powstanie zobowiązania podatkowego albowiem przepisy prawa podatkowego nie przewidują odmiennego traktowania podatników będących osobami małoletnimi. Jednakże wnioskodawczyni na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej może złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wniosek o odroczenie terminu płatności podatku.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawczyni uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.