Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępniania hali sportowej na rzecz zainteresowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania odpłatnego udostępniania hali sportowej na rzecz zainteresowanych,

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z halą sportową,

• sposobu określenia części podatku naliczonego podlegającego odliczeniu,

• braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania hali sportowej.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, wskazanie, że wniosek dotyczy zarówno trzech stanów faktycznych, jak i trzech zdarzeń przyszłych oraz dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina X (dalej: Gmina) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W latach 2008-2010 Gmina ponosiła wydatki inwestycyjne na budowę hali sportowej w X (dalej: wydatki inwestycyjne). Budowa hali została dofinansowana częściowo ze źródeł zewnętrznych do kwoty netto wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (VAT był wydatkiem niekwalifikowalnym). Przedmiotowe wydatki inwestycyjne dotyczyły głównie usług budowlanych, nabycia dokumentacji i wyposażenia hali.

Inwestycja została oddana do użytkowania w 2010 r. Od tego momentu, zgodnie z wcześniejszymi założeniami Gminy, hala jest wykorzystywana przez Gminę na dwa sposoby, tj. jest ona jednocześnie:

1. odpłatnie wynajmowana innym zainteresowanym na ich potrzeby (głównie uprawianie sportu i rekreacji), tj. w szczególności osobom fizycznym, firmom, klubom sportowym. W tych przypadkach Gmina wystawia faktury VAT i odprowadza VAT należny. Kwoty wynagrodzeń stanowią przychody Gminy,
2. nieodpłatnie udostępniana szkołom na cele prowadzenia zajęć szkolnych, tj. na cele stricte gminne.
   
   

Od 2010 r. Gmina ponosi również bieżące koszty utrzymania hali, tj. np. energii elektrycznej i innych mediów, środków czystości, napraw, zakupu sprzętów (dalej: wydatki bieżące).

Z tytułu wydatków inwestycyjnych i bieżących Gmina otrzymywała/otrzymuje od kontrahentów faktury VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku.

Zarówno w zakresie wydatków inwestycyjnych, jak i bieżących nie da się określić, w jakiej części wydatki te są związane konkretnie z nieodpłatnym udostępnieniem hali szkołom, a w jakim z odpłatnym wynajmem innym zainteresowanym. Obydwie formy użytkowania hali zależą od chwilowego zapotrzebowania i wzajemnie się „przeplatają”, tj. w jednym miesiącu/tygodniu/dniu jest więcej pierwszej formy, w innym drugiej, etc.

Do tej pory Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od powyższych wydatków inwestycyjnych i bieżących. Gmina nie miała pewności, czy była do tego uprawniona. Z uwagi na kwestię przedawnienia prawa do odliczenia podatku, jeszcze w grudniu 2012 r. Gmina zamierza dokonać korekty odpowiednich deklaracji VAT-7 i odliczyć powyższy podatek naliczony.

W przyszłości Gmina będzie ponosić kolejne wydatki inwestycyjne (np. znaczące remonty) oraz bieżące dotyczące hali.

W piśmie z dnia 14 lutego 2013 r., będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał, iż budowa oraz udostępnianie hali sportowej należy do zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Od początku realizacji inwestycji zamiarem Gminy było udostępnianie hali sportowej nieodpłatnie na rzecz społeczności lokalnej i szkół oraz wynajmowanie hali sportowej za określoną opłatą na rzecz zainteresowanych. Wnioskodawca od początku realizacji przedmiotowej inwestycji zamierzał ją wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (za jakie Wnioskodawca uznaje odpłatne wynajmowanie hali sportowej na rzecz zainteresowanych) oraz czynności niepodlegających podatkiem VAT (za jakie Wnioskodawca uznaje nieodpłatne udostępniania hali sportowej na rzecz lokalnej społeczności i szkół). Wydatki inwestycyjne (na budowę hali sportowej) oraz wydatki bieżące obecnie poniesione przez Gminę związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT (tj. są związane z takimi samymi czynnościami jak wskazano powyżej). Poniesione wydatki inwestycyjne oraz ponoszone wydatki bieżące przez Gminę związane będą z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT, Gmina nie zamierza zmieniać formy wykorzystywania tego majątku w przyszłości. Gmina nie będzie miała możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT.

Hala sportowa nie stanowi budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Przedmiotowa hala stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ww. ustawy, tj.: „obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach”. Sala sportowa w rozumieniu ustawy Prawo budowlane stanowi budynek, który zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) jest ujmowany w sekcji 1, dziale 12, grupowaniu 126, klasie 1265 PKOB.

Wartość początkowa hali sportowej przekracza 15.000 zł. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnił, że z uwagi na fakt, iż nie jest, podobnie jak wszystkie inne Gminy w kraju, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nie prowadzi ewidencji środków trwałych dla celów podatku dochodowego. Niemniej jednak Gmina prowadzi księgi na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości i dla celów księgowych prowadzi ewidencję środków trwałych podlegających amortyzacji oraz dokonuje odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych. Przedmiotowa sala sportowa została zatem zaliczona przez Gminę do środków trwałych podlegających amortyzacji na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

Faktury VAT dokumentujące ponoszone wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące, o których mowa we wniosku, są/będą wystawiane na Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne udostępnianie hali sportowej na rzecz innych zainteresowanych (powyższy pkt A opisu) podlega opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne udostępnianie hali sportowej na rzecz innych zainteresowanych (powyższy pkt A opisu) podlega opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.; dalej ,,ustawa o VAT”), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem, w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, mając na uwadze fakt, iż odpłatne udostępnianie (wynajem) przez Gminę hali sportowej na rzecz zainteresowanych nie stanowi dostawy towarów, należy wnioskować, iż na gruncie ustawy o VAT powinno ono być traktowane jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy. W rezultacie, w ocenie Gminy jest to czynność podlegająca VAT i zdaniem Gminy nie korzysta ona ze zwolnienia z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z zapisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem nieruchomości jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie w ramach umowy najmu, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wynajmującego i tym samym stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru w rozumieniu art. 7 i świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż zwolnieniem od podatku VAT nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. W latach 2008-2010 Wnioskodawca ponosił wydatki inwestycyjne na budowę hali sportowej. Budowa hali została dofinansowana częściowo ze źródeł zewnętrznych do kwoty netto wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Przedmiotowe wydatki inwestycyjne dotyczyły głównie usług budowlanych, nabycia dokumentacji i wyposażenia hali.

Inwestycja została oddana do użytkowania w 2010 r. Od tego momentu hala jest wykorzystywana przez Gminę na dwa sposoby, tj. jest ona jednocześnie:

1. odpłatnie wynajmowana innym zainteresowanym na ich potrzeby (głównie uprawianie sportu i rekreacji), tj. w szczególności osobom fizycznym, firmom, klubom sportowym. W tych przypadkach Gmina wystawia faktury VAT i odprowadza VAT należny,
2. nieodpłatnie udostępniana szkołom na cale prowadzenia zajęć szkolnych, tj. na cele stricte gminne.
   
   

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż budowa oraz udostępnianie hali sportowej należy do zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Od początku realizacji inwestycji zamiarem Gminy było udostępnianie hali sportowej nieodpłatnie na rzecz społeczności lokalnej i szkół oraz wynajmowanie hali sportowej za określoną opłatą na rzecz zainteresowanych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz obowiązujące przepisy podatkowe należy stwierdzić, że odpłatne usługi udostępniania (wynajem) hali sportowej na rzecz innych podmiotów będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla usług odpłatnego udostępniania hali sportowej, w związku z czym usługi te będą podlegały opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż odpłatne udostępnianie hali sportowej przez Wnioskodawcę na rzecz zainteresowanych jest czynnością cywilnoprawną, dla której Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem powyższa czynność w świetle ustawy o VAT traktowana będzie jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępniania hali sportowej na rzecz zainteresowanych.

Natomiast wniosek w części dotyczącej:

• stanu faktycznego w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępniania hali sportowej na rzecz zainteresowanych został rozpatrzony interpretacją indywidualną Nr IPTPP2/443-1013/12-4/JS,

• stanu faktycznego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z halą sportową został rozpatrzony interpretacją indywidualną Nr IPTPP2/443-1013/12-6/JS,

• zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z halą sportową został rozpatrzony interpretacją indywidualną Nr IPTPP2/443-1013/12-7/JS,

• stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania hali sportowej został rozpatrzony interpretacją indywidualną Nr IPTPP2/443-1013/12-8/JS.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Powrót