INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 09 listopada 2010r.), uzupełnionym w dniu 14 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia ławnikom przez płatnika informacji PIT-11 i PIT-R oraz ich prawidłowego wypełnienia:

• w części dotyczącej sporządzenia informacji PIT-11 wszystkim ławnikom – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej sporządzenia informacji PIT-R tylko ławnikom zamieszkałym poza siedzibą sądu, którym wypłacane są koszty dojazdu – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej wykazania w informacji PIT-R w poz. „b” i „d” wyłącznie kwot wypłaconych kosztów dojazdu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 09 listopada 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia ławnikom przez płatnika informacji PIT-11 i PIT-R oraz ich prawidłowego wypełnienia.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 30 grudnia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-901/10/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 14 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 172 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) ławnicy otrzymają rekompensaty pieniężne za czas wykonywania pracy w sądzie. Ponadto na podstawie art. 173 ww. ustawy ławnicy zanieszkali poza siedzibą sądu otrzymują zwrot kosztów przejazdu według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów.

Sąd, jako płatnik podatku dochodowego, przychody wymienione w art. 172 i 173 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych uznaje za przychody z działalności wykonywanej osobiście, określone w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), tj. jako przychody z działalności wykonywanej osobiście a otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Na podstawie art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym Sąd przekazuje podatnikom (w tym przypadku ławnikom) oraz urzędom skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika imienne informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy według ustalonego wzoru – PIT-11 oraz informacje o wypłaconych kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich na druku PIT-R. W deklaracji PIT-11 cz. E, wiersz 7, poz. 60 wykazywana jest suma przychodów – rekompensat danego ławnika za dany rok podatkowy, która stanowi podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy. Informację PIT-R Sąd sporządza jedynie dla podatników - ławni¬ków, którym przysługuje zwrot kosztów przejazdu. W kolumnie „b” i „d” informacji PIT-R wykazuje się kwoty stanowiące zwrot kosztów przejazdu, wypłacone osobom pełniącym obowiązki społeczne i obywatelskie wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym. Dla podatników, których miejsce zamieszkanie znajduje się w tym samym mieście co siedziba Sądu płatnik nie sporządza informacji PIT-R, bowiem nie przysługuje im zwrot kosztów dojazdu do Sądu – a jedynie informację PIT-11.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Sąd jako płatnik wynagrodzenia ma obowiązek sporządzić deklarację PIT-11 lub załącznik PIT-R lub obie informacje wszystkim ławnikom bez względu na ich miejsce zamieszkania...
2. Czy w załączniku PIT-R w kolumnie „b” należy wykazać kwotę wypłaconych należności w danym miesiącu ławnikowi (na kwotę tę składa się rekompensata + dojazd lub kwota rekompensaty lub kwota kosztów dojazdu)...
3. Czy informację PIT-R należy sporządzić również dla kuratora społecznego...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy prawidłowe jest następujące postępowanie: Sąd sporządza deklarację PIT-11 za dany rok podatkowy wszystkim ławnikom, a informację PIT-R – jedynie dla ławników ponoszących koszty dojazdu do Sądu z uwagi na ich miejsce zamieszkania poza siedzibą Sądu i w kolumnie „b” i „d” PIT-R ujmuje wyłącznie kwotę wypłaconych w danym miesiącu kosztów dojazdu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia ławnikom przez płatnika informacji PIT-11 i PIT-R oraz ich prawidłowego wypełnienia (pyt. 1 i 2 ).

W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcie (pyt. 3).

W myśl art. 172 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) ławnik, za czas wykonywania czynności w sądzie, otrzymuje rekompensatę pieniężną.

Zaś stosownie do art. 173 ww. ustawy ławnicy zamieszkali poza siedzibą sądu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 5 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Sąd, jako płatnik podatku dochodowego, przychody wymienione w art. 172 i 173 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych uznaje za przychody z działalności wykonywanej osobiście, określone w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako przychody z działalności wykonywanej osobiście a otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Na podstawie art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym Sąd przekazuje podatnikom (w tym przypadku ławnikom) oraz urzędom skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika imienne informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy według ustalonego wzoru – PIT-11 oraz informacje o wypłaconych kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich na druku PIT-R. W deklaracji PIT-11 cz. E, wiersz 7, poz. 60 wykazywana jest suma przychodów – rekompensat danego ławnika za dany rok podatkowy, która stanowi podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy. Informację PIT-R Sąd sporządza jedynie dla podatników - ławników, którym przysługuje zwrot kosztów przejazdu. W kolumnie „b” i „d” informacji PIT-R wykazuje się kwoty stanowiące zwrot kosztów przejazdu, wypłacone osobom pełniącym obowiązki społeczne i obywatelskie wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym. Dla podatników, których miejsce zamieszkanie znajduje się w tym samym mieście co siedziba Sądu płatnik nie sporządza informacji PIT-R, bowiem nie przysługuje im zwrot kosztów dojazdu do Sądu – a jedynie informację PIT-11.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż przychody otrzymywane przez ławników zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich. Przy czym należy przyjąć, iż zwracane na podstawie art. 173 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych ławnikom zamieszkałym poza siedzibą sądu koszty przejazdów zwolnione są z podatku dochodowego na mocy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 17.

Na Sądzie jako płatniku, który dokonuje świadczeń z tytułu czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich (art. 13 pkt 5 ustawy) ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-11, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Przy czym należy zauważyć, iż na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 45b ust. 1 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 2008r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 74, poz. 445 ze zm.).

Zgodnie z treścią § 1 pkt 3 lit. d) tego rozporządzenia został określony wzór informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich (PIT-R), będący załącznikiem Nr 12 do rozporządzenia.

Z pkt 1 objaśnień do informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich - PIT-R wynika, iż informację tę mają obowiązek wypełniać płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, dokonujący wypłat należności wolnych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i pkt 17 ustawy, osobom z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich (art. 13 pkt 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z powyższego objaśnienia wynika, iż informację tę mają obowiązek wypełniać płatnicy dokonujący wypłat należności wolnych od podatku na podstawie m.in. pkt 17 ustawy, osobom z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich (m.in. art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Dlatego informację tę należy wypełnić tylko w przypadku, gdy płatnik wypłaca diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł; w przedmiotowej sprawie wnioskodawca ww. informację wypełnia, gdy wypłaca diety oraz zwraca koszty dojazdu ławnika do Sądu z uwagi na jego miejsce zamieszkania poza siedzibą Sądu.

Biorąc powyższe pod uwagę, w tak przedstawionym stanie faktycznym, stanowisko wnioskodawcy w zakresie sporządzenia wszystkim ławnikom informacji PIT-11 oraz sporządzenia informacji PIT-R tylko ławnikom zamieszkałym poza siedzibą sądu, którym wypłacane są koszty dojazdu należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak zwrócić uwagę na objaśnienia w pkt 4 informacji PIT-R. Z objaśnienia tego wynika, iż w sytuacji gdy płatnik wypłaca osobie fizycznej jedynie należności z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich i należności te nie przekraczają kwot wolnych od podatku dochodowego, płatnik nie ma obowiązku sporządzania informacji PIT-11, a jedynie informację PIT-R. Jeden egzemplarz informacji płatnik przesyła do urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania podatnika, drugi egzemplarz przekazuje podatnikowi.

Ponadto z objaśnień w pkt 2 informacji PIT-R wynika, iż w części D:

• w kolumnie „b” – płatnik wykazuje ogólną kwotę wypłat dokonanych należności w danym miesiącu, z uwzględnieniem kwot wolnych od podatku dochodowego na postawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i pkt 17 ustawy,
• w kolumnie „d" – płatnik wykazuje kwoty diet oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, wypłacane osobom pełniącym obowiązki społeczne i obywatelskie, wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy,
• w kolumnie „e” – płatnik wykazuje nadwyżkę między kwotą wypłaconych należności a sumą kwot wolnych od podatku dochodowego, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
  
  

Z objaśnień w pkt 2 ww. informacji wynika jednoznacznie, iż w kolumnie „b” wnioskodawca jako płatnik wykazuje łączną kwotę wypłat (przychodów) związanych z pełnieniem przez ławnika obowiązków społecznych i obywatelskich, w tym i przychody zwolnione z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy, natomiast w kolumnie „d” – wyłącznie przychody zwolnione z podatku na mocy ww. przepisu.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy w zakresie wykazania w kolumnie „b” i „d” informacji PIT-R wyłącznie kwot wypłaconych w danym miesiącu kosztów dojazdu należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.