INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010r. (data wpływu do tut. Biura 29 października 2010r.), uzupełnionym w dniu 02 grudnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w drodze - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w drodze.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 15 listopada 2010r. Znak IBPB II/2/415-1155/10/HS wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 02 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2000r. wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupiła działkę. W 2009r. z części działki została wydzielona droga – pas 2,5 m wzdłuż swojej działki dali małżonkowie, a drugie 2, 5 m dwaj sąsiedzi. Powstała droga o szerokości 5 m na zasadzie współwłasności, współwłaścicielami drogi są małżonkowie oraz sąsiedzi. Operacja została dokonana aktem notarialnym na zasadzie zamiany udziałów w przedmiotowych działkach. W ten sposób udziały w tych 2,5 m pasach/działkach posiada wnioskodawczyni wraz z małżonkiem po 1/4 udziału każdy z nich oraz dwaj sąsiedzi po #188; udziału każdy. Działki tworzące 5 m drogę nie zostały jeszcze połączone geodezyjnie i nie znajdują się w jednej księdze wieczystej. Każdy ze współwłaścicieli może sprzedać udział w drodze nie pytając pozostałych właścicieli o zgodę. Z tak powstałej działki/drogi małżonkowie, pomiędzy którymi istnieje wspólnota majątkowa, sprzedali niewielki udział innej osobie, która też od małżonków w 2009r. nabyła działkę przylegającą do tej nowo wydzielonej drogi.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 15 listopada 2010r., wnioskodawczyni wskazała, iż umowa zamiany z sąsiadami została zawarta dnia 23 września 2009r., zaś przedmiotem zamiany były udziały w działkach gruntowych, tj. zgodnie z treścią aktu notarialnego, którego stronami jest wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej („strona 1”) oraz dwaj współwłaściciele drugiej działki – bracia („strona 2”). „Strona 1” przenosi „na stronę 2” (na każdego z braci) własność udziału wynoszącego #188; część w nieruchomości, tj. w utworzonym pasie drogi w zamian za co każdy z braci („strona 2”) przenosi na rzecz „strony 1” własność udziału wynoszącego #188; część nieruchomości. Nabycie tych udziałów nastąpiło do majątku wspólnego małżonków. W akcie notarialnym nastąpiło określenie wartości udziałów wynoszących po #188; części w nieruchomości stanowiącej własność „strony 1” oraz określona została taka sama wartość udziałów wynoszących po 1/4 części nieruchomość stanowiącej własność „strony 2”. Przedmiotem umowy sprzedaży z dnia 17 lutego 2010r. jest przeniesienie własności udziału wynoszącego 1/14 części nieruchomości (drogi), która powstała jak wyżej. Umowa przenosząca własność udziału w drodze została zawarta dnia 17 lutego 2010r., ale umowa warunkowa sprzedaży tego udziału była zawarta w 2009r., tj. 18 listopada 2009r. W 2009r. nastąpiła też zapłata za ten udział. Warunkowa umowa sprzedaży była zawarta „pod warunkiem, że Agencja Nieruchomości Rolnych nie skorzysta z prawa pierwokupu udziału w tej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż tego udziału w drodze, która powstała jako jedna działka w 2009r. należy opodatkować podatkiem dochodowym... Składając odrębne zeznania podatkowe w jaki sposób każdy z małżonków ma ująć przychód ze sprzedaży udziału w drodze... Czy prawidłowym byłoby przyjęcie następującego rozwiązania: cała nieruchomość/działka, z której została wydzielona droga, została zakupiona w 2000r. i małżonkowie nie sprzedali nic innego jak część tej całej nieruchomości (część udziału w tej nieruchomości czyli udział w wydzielonej drodze), tym samym grunt zakupiony w 2000r., to taka sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym...

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie m.in. a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego przepisu wynika, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. Prawo własności jest traktowane jako prawo o najszerszej treści i w porównaniu z innymi prawami, jako prawo najsilniejsze w stosunku do rzeczy. Przekształcenia go w udział w drodze, odpowiadający nabytej w 2000r. części gruntu przeznaczonego na drogę, nie można utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Udział ten nie był nabyty, ale wynikał z wcześniejszego prawa własności. Przekształcenie prawa własności w ten udział nie powinno być zatem traktowane jako nabycie gruntów czy udziału w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ponieważ nabycie gruntu nastąpiło w 2000r., to sprzedaż udziału w drodze odpowiadającego części tego gruntu nie podlega opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu będącego odrębną własnością),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, iż dla określenia właściwej podstawy normującej zasady opodatkowania przychodu (dochodu), uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości – istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

We wniosku wnioskodawczyni wskazała, iż wraz z mężem w 2000r. nabyła działkę, z której małżonkowie wydzielili 2,5 m pas drogi. Taki sam pas drogi wydzielili ze swojej działki sąsiedzi. W 2009r. wnioskodawczyni i jej mąż dokonali z sąsiadami zamiany udziału w tym wydzielonym pasie działki na udział w wydzielonym pasie działki sąsiadów. W ten sposób powstał wydzielony fragment pasa ziemi o szerokości 2,5 m, który wraz z drugim pasem ziemi o szerokości 2,5 m stworzył drogę o łącznej szerokości 5 m. Jednocześnie wnioskodawczyni podała, iż działki tworzące drogę o szerokości 5 m nie zostały jeszcze połączone geodezyjnie i nie znajdują się w jednej księdze wieczystej. Następnie, w dniu 17 lutego 2010r., została zawarta umowa przenosząca własność udziału w drodze będąca rezultatem warunkowej umowy sprzedaży tego udziału zawartej w dniu 18 listopada 2009r.

Zajmując własne stanowisko w sprawie wnioskodawczyni uważa, że przekształcenia prawa własności w udział w drodze odpowiadający nabytej w 2000r. części gruntu przeznaczonego na drogę, nie można utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatki dochodowym od osób fizycznych albowiem udział ten nie był nabyty, ale wynikał z wcześniejszego prawa własności. Jej zdaniem, przekształcenie prawa własności w ten udział nie powinno być zatem traktowane jako nabycie gruntów czy udziału w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ponieważ nabycie gruntu nastąpiło w 2000r., to sprzedaż udziału w drodze odpowiadającego części tego gruntu nie podlega opodatkowaniu.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że udział w drodze o szerokości 5 m będący własnością małżonków w chwili sprzedaży tego udziału nie był jednak dokładnie tym samym pasem ziemi nabytej w 2000r. Małżonkowie dokonali bowiem zamiany udziałów w pasach ziemi z sąsiadami, która to zamiana nie pozostaje bez wpływu na skutki podatkowe sprzedaży w 2010r. udziału w drodze.

Przez pojęcie "nabycie" należy rozumieć bowiem nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności a zatem m.in. zamianę. Zgodnie bowiem z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Przepis art. 604 k.c. stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży, tj. art. 155 § 1 k.c., zgodnie z którym umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę. W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że rezultatem umowy zamiany nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest nabycie na własność innej nieruchomości (innego udziału w nieruchomości).

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) nabytej uprzednio w drodze zamiany datą, od której należy liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 jest rok, w którym dokonano zamiany nieruchomości (udziału w nieruchomości). Data, w której dokonano zamiany nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest datą nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) będącej przedmiotem sprzedaży i z tą datą należy wiązać skutki podatkowe w zakresie powstania obowiązku podatkowego. Tym samym za nieprawidłowe należy uznać twierdzenie wnioskodawczyni, że przekształcenie prawa własności w ten udział nie powinno być traktowane jako nabycie gruntów czy udziału w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zważywszy na powyższe zauważyć należy, iż sprzedając w 2010r. udział w pasie drogi o szerokości 5 m wnioskodawczyni sprzedała zarówno udział w działce nabyty w 2000r. jak i udział nabyty w drodze zamiany w 2009r. Nie można więc przyjąć, że sprzedany w 2010r. udział w drodze był udziałem nabytym tylko w 2000r., a więc doszło do swoistego przekształcenia udziału w drodze. Nabycie zbywanego udziału nastąpiło niewątpliwie w obu tych datach, tj. zarówno w 2000r. jak i 2009r. Pas liczący 5 m od 2009r. miał kilku właścicieli: małżonków i dwóch sąsiadów. Każdy z sąsiadów miał wynoszący #188; udział w pasie drogi wydzielonym uprzednio przez małżonków, do których w ramach wspólności majątkowej należał udział wynoszący #189; w tym pasie. Podobnie małżonkowie mieli udział wynoszący #189; w ramach wspólności majątkowej w pasie wydzielonym uprzednio przez sąsiadów, którzy sobie pozostawili udziały wynoszące po #188; w tym pasie. Zgodnie bowiem z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności. Zatem dokonując w 2010r. sprzedaży udziału w pasie drogi wnioskodawczyni i jej mąż sprzedali przysługujący im udział nabyty zarówno w 2000r. jak i w 2009r. w drodze zamiany z sąsiadami. Nie można dowodzić, że udział 1/14 to udział wyodrębniony z gruntu (udziału) nabytego w 2000r., skoro udział 1/14 to udział wyodrębniony w chwili sprzedaży z całego udziału w nieruchomości – pasie drogi – należącego do małżonków, a na udział należący do małżonków składa się zarówno to co nabyli oni w 2000r. jak i w 2009r. Wnioskodawczyni jasno wskazała, że przedmiotem sprzedaży był udział wynoszący 1/14 w drodze czyli przedmiotem sprzedaży był udział małżonków w każdym pasie. Na udział 1/14 składają się zatem udziały w obu pasach, których współwłaścicielami są małżonkowie, a które tworzą drogę. Skoro bowiem z aktu notarialnego wynika, że przedmiotem sprzedaży był udział w drodze – to wobec braku scalenia obu pasów w jedną nieruchomość wpisaną w jednej księdze wieczystej sprzedaży podlegały udziały wnioskodawczyni w każdym z pasów drogi, które łącznie wyniosły 1/14 w tej drodze. Żadną toteż miarą nie można stwierdzić, iż wnioskodawczyni wraz z mężem cały sprzedany udział w nieruchomości nabyła wyłącznie w 2000r.

Z uwagi więc na powyższe, przy sprzedaży udziału w przedmiotowym pasie drogi o łącznej szerokości 5 m nabytego przez wnioskodawczynię i jej męża tylko część przychodu ze sprzedaży udziału nabytego w 2000r. w tak powstałym pasie drogi nie będzie stanowiła w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż od końca roku, w którym miało miejsce nabycie tj. od końca 2000r. do sprzedaży, tj. 2010r. upłynęło 5 lat. Natomiast w odniesieniu do udziału nabytego w drodze w 2009r. na skutek zamiany, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono bowiem m. in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r. – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Przychodem ze sprzedaży jest, jak wskazano powyżej, cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej zarówno z zawarciem umowy przedwstępnej, jak i umowy przeniesienia własności, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Dodać również należy, że jeśli wnioskodawczyni poniosła takie koszty przy zbyciu udziału w drodze, to jedynie część tych kosztów będzie mogła odliczyć od ceny zbycia, pozostała część przypadać będzie bowiem na udział nabyty w 2000r., którego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Natomiast, stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Podkreślić należy, iż w przypadku sprzedaży udziału nabytego w drodze zamiany, kosztem uzyskania przychodu jest określona w umowie zamiany wartość udziału w nieruchomości przekazanej na rzecz drugiej strony w zamian za udział w nieruchomości będący przedmiotem sprzedaży. Sprzedający aby uzyskać nowy udział w nieruchomości przenieśli na rzecz sąsiadów tej nieruchomości udział w nieruchomości, której sami byli dotąd właścicielami. Utrata dotychczasowej własności jest zatem kosztem, jaki właścicielka (i jej mąż) ponieśli, aby w drodze zamiany nabyć udział w innej nieruchomości od innej osoby. Tym samym wartość utraconej własności, określona w umowie zamiany będzie stanowiła cenę nabycia w drodze zamiany udziału w nowej nieruchomości, a zatem i koszt uzyskania przychodu w razie sprzedaży tego udziału w nieruchomości.

Stosownie do powołanych przepisów należy zatem stwierdzić, że w przypadku wnioskodawczyni przychodem do opodatkowania ze sprzedaży udziału w drodze będzie wartość jaka została wyrażona w cenie umowy sprzedaży, przypadająca na udział nabyty w drodze zamiany w 2009r. Przychód ten może zostać pomniejszony o część kosztów, o których mowa w art. 19 ust. 1 (tj. koszty odpłatnego zbycia) oraz o koszty, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy (tj. koszty uzyskania przychodu).

Reasumując, sprzedaż udziału w drodze będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ale jedynie w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze zamiany w 2009r. Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do złożenia w terminie do 30 kwietnia roku następnego po roku, w którym dokonała sprzedaży PIT-39, w którym wykaże przychód oraz koszty uzyskania przychodu. Różnica stanowić będzie dochód do opodatkowania.

Natomiast sprzedaż udziału będącego własnością wnioskodawczyni przez okres powyżej 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie w ogóle podlegała podatkowi dochodowemu i obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży tego udziału nie powstanie.

Zatem rozwiązanie zaproponowane przez wnioskodawczynię jest nieprawidłowe.

Odnośnie rozliczenia przez małżonków przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości objętej wspólnością majątkową wyjaśnia się co następuje.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2010r. małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy małżonkowie przy spełnieniu warunków przewidzianych w tym przepisie mogą być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany, czyli dochodów takich jak w przedmiotowej sprawie, opodatkowanych na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Przy ustalaniu przychodów osiąganych z majątku wspólnego, znajduje zastosowanie przepis art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z którego wynika, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zatem w przypadku zbycia nieruchomości przez małżonków każdy z nich jako odrębny podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązany jest do rozliczenia połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek wspólny małżeński i wyliczenia należnego podatku dochodowego. Podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych nabytych lub wybudowanych w roku 2009, o którym mowa w art. 30e ustawy podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-39).

Stanowisko wnioskodawczyni uznaje się zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż pisemne interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści przepisów art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że niniejsza interpretacja wydana została wyłącznie dla wnioskodawczyni. Małżonek wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie i uiścić stosowną opłatę.

Jednocześnie Organ zauważa że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.