INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2010 r. (data wpływu9 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziałów w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziałów w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1984 r. kupił Pan wraz z żoną nieruchomość niezabudowaną na której w 1992 r. z dorobku wspólnego został wybudowany dom jednorodzinny. W czerwcu 2007 r. aktem notarialnym ustanowiona została rozdzielność majątkowa i całość majątku przeszła we władanie żony. W marcu 2009 r. aktem notarialnym rozwiązali Państwo umowę majątkową małżeńską i powrócili do ustawowego ustroju majątkowego małżonków. W sierpniu 2010 r. aktem notarialnym sprzedali Państwo 1/3 udziałów w nieruchomości zabudowanej za cenę 400.000 zł.

Stroną umowy sprzedaży był Pan oraz Pana żona. W momencie sprzedaży przedmiotowa nieruchomość wchodziła do majątku wspólnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji wystąpi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych i jakie czynności może Pan podjąć...

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien płacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie a w przypadku innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Dla zastosowania zasad opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma natomiast data nabycia nieruchomości lub prawa.

W związku z powyższym, wskazać należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 ze zm.). W myśl art. 31 cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że: 1) powstaje z mocy samego prawa z chwilą zawarcia małżeństwa (o ile wcześniej przyszli małżonkowie nie zawarli małżeńskiej umowy majątkowej – intercyzy), 2) obejmuje dorobek małżonków (rozumiany jako przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich). Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków.

Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-51¹ (art. 48).

Natomiast zgodnie z art. 47 § 2umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, iż małżonkowie mogą umową zmienić ustrój majątkowy. Wspólność ustawową można rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków. Umowa majątkowa małżeńska jest umową, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa majątkowa małżeńska jest czynnością prawną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego. Umową tą małżonkowieokreślają, jaki ustrój majątkowy będzie od jej zawarcia panował w małżeństwie. Umowa majątkowa małżeńska zawarta przez małżonków może być w każdym czasie przez nich zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba, że małżonkowie postanowią inaczej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w 1984 r. kupił Pan wraz z żoną nieruchomość niezabudowaną na której w 1992 r. z dorobku wspólnego został wybudowany dom jednorodzinny. W czerwcu 2007 r. aktem notarialnym ustanowiona została rozdzielność majątkowa i całość majątku przeszła we władanie żony. W marcu 2009 r. aktem notarialnym rozwiązali Państwo umowę majątkową małżeńską i powrócili do ustawowego ustroju majątkowego małżonków. W sierpniu 2010 r. aktem notarialnym sprzedali Państwo 1/3 udziałów w nieruchomości zabudowanej. Stroną umowy sprzedaży był Pan oraz Pana żona. W momencie sprzedaży przedmiotowa nieruchomość wchodziła do majątku wspólnego.

Jeżeli nabycie nieruchomości nastąpiło w trakcie małżeństwa, data nabycia przez oboje małżonków jest ta sama. Nie zmienia tej daty późniejsze przesunięcie nieruchomości z majątku wspólnego do majątku osobistego jednego z małżonków w efekcie zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia nieruchomości, należy przyjąć dzień, w którym małżonkowie nabyli ją do majątku wspólnego t.j. 1984 r. (data nabycia nieruchomości gruntowej). Z uwagi na to, że sprzedaż udziału w nieruchomości nastąpiła w 2010 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, bowiem została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W związku z tym, nie będzie Pan zobowiązany do uiszczenia podatku z tego tytułu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.