INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości wykorzystywanej dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej, wycofanej z ewidencji środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości wykorzystywanej dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej, wycofanej z ewidencji środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca z żoną pozostają w ustawowej wspólności majątkowej. Nabyli oni w 1997 r., w ramach egzekucji sądowej nieruchomość obejmującą (wg wpisów w księdze wieczystej) działki: rola, działki zabudowane, droga. Nieruchomość ta do końca listopada 2001 r. stanowiła środek trwały w prowadzonej przez podatnika oraz jego żonę działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, bowiem w tym miesiącu Wnioskodawca i jego żona podjęli decyzję o wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych, albowiem ze względu na niekorzystną koniunkturę odstąpili od wykorzystywania jej w prowadzonej działalności gospodarczej. W 2003 r. małżonkowie wydzierżawili przedmiotową nieruchomość innemu podmiotowi - osobie prawnej, która za ich zgodą czyniła nakłady na tę nieruchomość i wykorzystuje ją w prowadzonej działalności statutowej. Podmiot ten wyburzył niektóre budynki znajdujące się na tej nieruchomości i wybudował na ich miejscu nowe budynki.

W lutym 2008 r. wybudowane budynki w drodze decyzji administracyjnej zostały oddane do użytkowania temu podmiotowi. Z tytułu wydzierżawiania przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca i jego żona otrzymują comiesięczny czynsz. Wnioskodawca i jego żona nie prowadzą od 2008 r. działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza, którą prowadzili w formie spółki cywilnej z racji wysokości osiąganych obrotów przekształciła się w spółkę jawną, która następnie w 2008 r. przekształcona została w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcami stali się Wnioskodawca i jego żona. Czynsz, z tytułu dzierżawy, o którym mowa stanowi dla podatnika i jego żony przychód, objęty dyspozycją przepisu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynsz ten podlega również opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca i jego żona mają zamiar sprzedać w grudniu 2010 r. przedmiotową nieruchomość obejmującą grunt oraz posadowione na nich budynki podmiotowi, który dzierżawi nieruchomość od podatnika i jego żony. Podmiot ten jest podmiotem podlegającym ustawie z 25 lipca 2005 r. prawo o szkolnictwie wyższym. W tak przedstawionym przyszłym stanie faktycznym Wnioskodawca ma wątpliwości co do zakresu obowiązków jego i jego żony w podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku VAT oraz podatku od czynności cywilnoprawnych od transakcji zbycia opisanej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone nr 1.):

Czy odpłatne zbycie przez podatnika i jego żonę nieruchomości opisanej wyżej, obejmującej grunt oraz posadowione na nim budynki, w tym wybudowane przez dzierżawcę z jego środków podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy przychód ze sprzedaży nieruchomości w opisanym stanie faktycznym nie będzie stanowił przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ małżonkowie nabyli nieruchomość w 1997 r. zgodnie z przepisem art. 7 ustawy z 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do przychodu osiągniętego z tytułu dokonania jej sprzedaży będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Z treści tegoż przepisu wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (t.j. nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nieruchomości, dlatego też przy jej definiowaniu należy sięgnąć do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a w szczególności do art. 46 § 1. Zgodnie bowiem z tym przepisem, nieruchomości to części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc ze swej natury nieruchomościami, a budynki trwale z gruntem związane są ich częścią składową w myśl art. 48 k.c. Zatem budynek trwale z gruntem związany, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego też, sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Wnioskodawca i jego żona są właścicielami nieruchomości, na której posadowiony został po wyburzeniu starych budynków nowy budynek oddany do użytkowania w 2008 r. Z uwagi na fakt, iż małżonkowie są właścicielami przedmiotowej nieruchomości od ponad pięciu lat, to pięcioletni termin warunkujący wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. już upłynął. Wyżej wymieniony przepis nie rozdziela bowiem sprzedaży gruntu od budynku stanowiącego jego część składową, w konsekwencji czego bieg pięcioletniego terminu nie może być liczony od daty oddania do użytkowania nowego budynku i należy przyjąć, że termin liczony jest od daty nabycia własności nieruchomości, a data wybudowania nowego budynku nie ma w tym stanie faktycznym znaczenia.

Dlatego też mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż opisana sprzedaż nie będzie prowadzona w ramach wykonywania działalności gospodarczej, albowiem Wnioskodawca i jego żona takiej działalności nie prowadzą, a także że od daty wycofania przedmiotowej nieruchomości z prowadzonej przez nich wcześniej działalności gospodarcze upłynęło ponad 6 lat, po stronie podatnika i jego żony nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu odpłatnego zbycia tej nieruchomości, gdyż nastąpi ono upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,



1. jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż w Wnioskodawca nabył nieruchomość (grunty zabudowane) w 1997 r. i wykorzystywał ją w prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość została wycofana z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej z końcem listopada 2001 r. Między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i planowanym na grudzień 2010 r. zbyciem upłynęło więc 6 lat.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż sprzedaż przedstawionej nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na powyższe nie ma wpływu fakt wybudowania na gruncie (przez jego dzierżawcę) nowego budynku.

Jednocześnie mając na uwadze, iż ww. nieruchomość jest wspólną własnością Wnioskodawcy i małżonki, zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy również małżonki, z tym, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – tylko Wnioskodawcy.

Małżonka chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.