INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług oddelegowania personelu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług oddelegowania personelu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi polegające na oddelegowaniu własnego personelu do pilotażu cywilnych statków powietrznych, planowania lotów oraz innych czynności, które nie wymagają uzyskania koncesji. W zakresie oddelegowania podpisana została odpowiednia umowa. Usługi są wykonywane pod kierownictwem i na zlecenie podmiotów zarejestrowanych w krajach trzecich. Nie będzie Pan ponosił żadnej odpowiedzialności za organizację przelotów powietrznych. Jedynym Pana obowiązkiem będzie dostarczanie personelu w terminie wskazanym przez kontrahenta i wypełnienie obowiązków według jego dyspozycji. Personelem będzie Pan i osoby zatrudnione przez Pana.

Żaden z kontrahentów nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy dla celów określenia miejsca świadczenia usług, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, można stwierdzić, że w opisanym przypadku wystąpi usługa dostarczania („oddelegowania”) personelu – art. 28l pkt 6 ww. ustawy, a miejscem jej świadczenia będzie kraj, gdzie nabywca ma siedzibę...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 28l ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu poza terytorium Wspólnoty, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu.

W Pana opinii przepisy nie wyjaśniają bliżej, co należy rozumieć pod pojęciem usługi dostarczania (oddelegowania) personelu. Dlatego uważa Pan, że jest to czasowe przekazanie swoich pracowników innemu podmiotowi. Podmiot ten będzie mógł „dysponować” tymi pracownikami i to od niego będzie zależeć, co będą wykonywać. W tych przypadkach istotą świadczenia jest oddelegowanie, przekazanie personelu innemu podmiotowi. Miejscem jej świadczenia będzie państwo trzecie, tj. miejsce w którym rezydencję podatkową ma podmiot nabywający przedmiotową usługę. Ustalenie takiego miejsca świadczenia dla tej usługi jest zgodne z zasadą opodatkowania świadczeń tam, gdzie są one konsumowane (gdzie występuje korzyść z nich).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zasada ogólna dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika zawarta jest w art. 28b ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i 28n.

Na potrzeby stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, w art. 28a ustawy ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika. Zgodnie z punktem 1 tego artykułu, ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Stosownie do treści art. 28c ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Zgodnie z art. 28l pkt 1 pkt 6 ustawy, w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu poza terytorium Wspólnoty, usług dostarczania (oddelegowania) personelu, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu.

W ustawie o podatku od towarów nie zostało zdefiniowane pojęcie oddelegowania lub dostarczania personelu, jak również ustawodawca nie odwołał się w przypadku przedmiotowej usługi do przepisów z zakresu statystyki publicznej. Dlatego pojęcie „dostarczanie” (oddelegowanie) personelu należy traktować szeroko i brać pod uwagę charakter świadczonej usługi. Słownik języka polskiego opisuje te pojęcia w następujący sposób:

1. oddelegować – przeznaczyć kogoś do wykonania jakiegoś zadania służbowego;
2. dostarczyć – sprawić, żeby się coś znalazło, żeby się ktoś znalazł w jakimś określonym miejscu np. dostarczyć robotników na budowę.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan, m. in. usługi polegające na oddelegowaniu własnego personelu do pilotażu cywilnych statków powietrznych, planowania lotów oraz innych czynności, które nie wymagają uzyskania koncesji. Usługi są wykonywane pod kierownictwem i na zlecenie podmiotów zarejestrowanych w krajach trzecich. Nie będzie Pan ponosił żadnej odpowiedzialności za organizację przelotów powietrznych. Jedynym Pana obowiązkiem będzie dostarczanie personelu w terminie wskazanym przez kontrahenta i wypełnienie obowiązków według jego dyspozycji. „Personelem” będzie Pan i osoby zatrudnione przez Pana. Żaden z kontrahentów nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że opisane okoliczności wskazują, że przedmiotowe świadczenie jest usługą dostarczania (oddelegowania) personelu. Zakładając, jak wskazano we wniosku, że usługobiorca jest podatnikiem zarejestrowanym w kraju trzecim, a usługa nie jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, podlega ona opodatkowaniu w kraju trzecim (siedziba usługobiorcy) na podstawie art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, a nie jak wskazano we wniosku na podstawie art. 28l.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.