INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010r. (data wpływu 4 października 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 grudnia 2010r. (data wpływu 30 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2 w związku z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy, w przypadku zakupu samochodu o numerze rejestracyjnym..., który przeznaczony był do odsprzedaży i służył również do jazd testowych przez klientów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 30 grudnia 2010r. (data wpływu 30 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2 w związku z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy, w przypadku zakupu samochodu o numerze rejestracyjnym ..., który przeznaczony był do odsprzedaży i służył również do jazd testowych przez klientów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność polegającą na sprzedaży samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych, świadczy usługi naprawy pojazdów.

Wnioskodawca nabył samochód osobowy marki Mercedes-Benz S 500L 4 Matic. W związku z błędnie opisaną fakturą zakupu, samochód został przyjęty do ewidencji środków trwałych. W wyniku kontroli zapisów księgowych, stwierdzona została błędna klasyfikacja, w efekcie czego dokonano poprawy zapisów księgowych, polegającej na wystornowaniu środka trwałego, korekcie amortyzacji i przyjęciu aktywa (samochodu) na konto "Towary". W związku z początkowym ujęciem samochodu w ewidencji środków trwałych dokonano odliczenia VAT w wysokości 6.000 zł (zgodnie z przepisem art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarowi usług).

W piśmie z dnia 30 grudnia 2010r. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że samochód marki Mercedes-Benz S 500L 4 Matic o numerze rejestracyjnym ... został przyjęty do ewidencji środków trwałych w dniu 31 lipca 2009r. Wycofanie ze środków trwałych nastąpiło w dniu 31 grudnia 2009r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2 w związku z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku zakupu samochodu o numerze rejestracyjnym ..., który przeznaczony był do odsprzedaży i służył również do jazd testowych przez klientów...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zakupie samochodów osobowych, przeznaczonych do odsprzedaży, które będą również przeznaczone do celów prowadzenia jazd testowych przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości określonej w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT.

Art. 86 ust. 3 tej ustawy stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000zł.

Jednakże przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

• odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
• oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu

lub innych umowo podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a i b ustawy o VAT). Wnioskodawca dokonał zakupu samochodu osobowego, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy. W momencie zakupu tego samochodu znane było jego dalsze przeznaczenie.

Samochód miał być przyjęty do magazynu jako towar, jednakże z uwagi na błędny opis na fakturze zakupu przyjęty został do ewidencji środków trwałych. W wyniku dokonanej korekty księgowej, samochód został usunięty z ewidencji środków trwałych, skorygowana została amortyzacja, a samochód został przyjęty na konto "Towarów". Samochód został nabyty jako towar, z zamiarem dalszej odsprzedaży.

Klienci salonu samochodowego przed podjęciem decyzji o zakupie samochodu osobowego wyrażają chęć sprawdzenia właściwości jezdnych takiego pojazdu. Sprawdzenie takie możliwe jest poprzez jazdę takim samochodem. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie posiada własnego toru do jazd testowych, samochód sprawdzany przez klienta musi włączyć się do ruchu. Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym do ruchu dopuszczone mogą być m.in. pojazdy samochodowe na podstawie dokumentu w postaci dowodu rejestracyjnego lub pozwolenia czasowego (art. 71 ustawy Prawo o ruchu drogowym). Chcąc zapewnić zgodne z prawem testowanie właściwości jezdnych pojazdów Wnioskodawca dokonuje rejestracji takich pojazdów.

Klient w trakcie jazdy testowej zobowiązany jest zgodnie z art. 38 ustawy prawo o ruchu drogowym, mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu wymagane dla danego rodzaju pojazdu lub kierującego:

1. dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem;
2. dokument stwierdzający dopuszczenie pojazdu do ruchu;
3. dokument stwierdzający zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzający opłacenie składki tego ubezpieczenia;
4. inne dokumenty, jeżeli obowiązek taki wynika z odrębnej ustawy.
   
   

W związku z obowiązkami wynikającymi z ustawy Prawo o ruchu drogowym, a także mając na uwadze oczekiwania klientów co do możliwości sprawdzenia właściwości jezdnych oferowanego pojazdu Wnioskodawca zarejestrował samochód Mercedes-Benz S 50OL 4 Matic. Fakt rejestracji samochodu w ocenie Wnioskodawcy nie spowodował również zmiany przeznaczenia pojazdu jako towaru handlowego. W przypadku sprzedaży innych towarów przez innych podatników (np. w przypadku sprzedaży biżuterii, ubrań) fakt udostępnienia ich klientom do przymierzenia nie powoduje zmiany kwalifikacji takich towarów. W przypadku samochodu testowego również udostępnienie go do "przymierzenia klientowi nie powinno wpływać na zmianę kwalifikacji (z towaru handlowego na inną kategorię) a także prawo do pełnego odliczenia VAT.

Zgodnie z wewnętrznymi procedurami samochód ten o numerze rejestracyjnym ... miał prowadzoną ewidencję przebiegu pojazdu. Z ewidencji przebiegu pojazdu wynika, że użytkowany był tylko przez klientów Wnioskodawcy w oparciu o umowy użyczenia, w trakcie których klient miał możliwość zapoznania się z właściwościami jezdnymi pojazdu.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że początkowa błędna klasyfikacja samochodu osobowego jako składnika majątku trwałego nie powinna pozbawiać Wnioskodawcy prawa do pełnego odliczenia VAT, w związku z art. 86 ust. 2 i art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o VAT. Samochód ten był zarejestrowanym towarem handlowym, spełniającym warunki do pełnego odliczenia VAT przy zakupie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, który stanowi, iż przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   -z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
   
   

Przepis art. 86 ust. 3 ustawy brzmi: „W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł”.

W myśl art. 86 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
      
      

Z powołanych norm prawnych wynika, że w przypadku, gdy przedmiotem prowadzonej działalności jest odprzedaż samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i samochody (pojazdy) te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w pełnej wysokości.

Analiza powołanych przepisów wskazuje, że podatnik dokonując nabycia towaru – pojazdu samochodowego – w chwili jego zakupu ma obowiązek określić jakim celom towar ten ma służyć – czy jest to towar handlowy przeznaczony do dalszej odsprzedaży, czy zakup na potrzeby prowadzonej działalności. Do takiego wyodrębnienia zobowiązują przepisy dotyczące możliwości dokonywania odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach zakupu, co do których stosuje się różne zasady.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarowi usług. Prowadzi działalność polegającą na sprzedaży samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych, świadczy usługi naprawy pojazdów.

Wnioskodawca nabył samochód osobowy marki Mercedes-Benz S 500L 4 Matic. W związku z błędnie opisaną fakturą zakupu, samochód został przyjęty do ewidencji środków trwałych. W wyniku kontroli zapisów księgowych, stwierdzona została błędna klasyfikacja, w efekcie czego dokonano poprawy zapisów księgowych, polegającej na wystornowaniu środka trwałego, korekcie amortyzacji i przyjęciu aktywa (samochodu) na konto "Towary". W związku z początkowym ujęciem samochodu w ewidencji środków trwałych dokonano odliczenia VAT w wysokości 6.000 zł (zgodnie z przepisem art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarowi usług).

Analiza postanowień art. 86 ust. 4 pkt 7a cyt. ustawy, wskazuje, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu pojazdów, przewidziane w art. 86 ust. 3, nie ma zastosowania między innymi wówczas, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów). Zatem dotyczy tylko i wyłącznie samochodów nabywanych w celu ich dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca nabywając samochód marki Mercedes-Benz S 500L 4 Matic, w związku z błędnie opisaną fakturą zakupu, przyjął ten samochód do ewidencji środków, trwałych, jednakże nabył go z zamiarem odsprzedaży.

Jeżeli zatem ww. samochód nie jest środkiem trwałym w rozumieniu odrębnych przepisów (ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), a jest przeznaczony do odsprzedaży, to wówczas Wnioskodawca ma możliwość pełnego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturze VAT dokumentującej zakup przedmiotowego samochodu.

W związku powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku przy zakupie przedmiotowego samochodu osobowego numerze rejestracyjnym ... w oparciu o przepis art. 86 ust. 4 pkt 7a ustawy o podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.