INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług pośrednictwa w sprzedaży motocykli w ramach współpracy z inną firmą. Motocykle nie stanowią Pana środków trwałych i nie są wykorzystywane przez Pana do celów prywatnych.

W celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (jazdy próbne po mieście z klientami, prezentacje) poniósł Pan wydatki związane z zakupem kasku, rękawic oraz odzieży motocyklowej, ochronnej służącej do jazdy na motocyklu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione wydatki na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kask, rękawice, odzież specjalna skórzana) związane z wykonywaniem działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Uważa Pan, iż poniesione wydatki są nie tylko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale są także niezbędne do jej wykonywania i można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Bez posiadania kasku, rękawic oraz odzieży specjalistycznej nie można wykonywać usług będących przedmiotem zawartej umowy o współpracę.

Firma, w imieniu której dokonuje Pan sprzedaży przedmiotowych motocykli nie zapewnia wymaganego wyposażenia, a bez niego wykonywanie powyższych czynności jest niemożliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem za decydujące kryterium uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu należy uznać kryterium celu jego poniesienia. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, tym samym, w naturalny zupełnie sposób, z istnieniem związku przyczynowego, który wyraża się we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) poniesionego (ponoszonego) wydatku na powstanie lub zwiększenia osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie (na przykład również w stanie, polegającym na wyeliminowaniu, czy też ograniczeniu generowania strat pomniejszających przychód) albo zabezpieczenie jego źródła.

W tym więc kontekście istotne jest, aby ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek, jako koszt podatkowy, dokonywana była również z perspektywy związku tego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz jego wiedzy o związkach przyczynowych, tj. w tym zakresie, że dany wydatek (koszt) może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła – co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten zostanie osiągnięty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług pośrednictwa w sprzedaży motocykli. W celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (jazdy próbne po mieście z klientami, prezentacje) zakupiono kask, rękawice oraz odzież motocyklową ochronną.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż kask, rękawice oraz odzież motocyklowa, ochronna służą zapewnieniu bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (jazdy próbne, prezentacje). Zakup ww. sprzętu i odzieży trudno przypisać konkretnym przychodom. Jednakże, mając na uwadze treść zinterpretowanego na wstępie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż w pewnych okolicznościach tego rodzaju wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Za taką okoliczność można uznać wskazany we wniosku fakt, że zakup rzeczy opisanych we wniosku dokonany został wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Z tego, że Wnioskodawca nie wykorzystuje motocykli w celach prywatnych wywieść można, że gdyby niewykonywana działalność tego rodzaju wydatek nie zostałby poniesiony. Z drugiej natomiast strony – jak wynika z wniosku – bez poniesienia przedmiotowego wydatku Wnioskodawca nie mógłby wykonywać czynności będących przedmiotem działalności gospodarczej. W stanie faktycznym opisanym we wniosku wydatki na zakup kasku, rękawic oraz odzieży motocyklowej należy zatem ocenić jako spełniające kryterium celowości, w związku z czym wydatki te mogą być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu, oczywiście pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Przy czym podkreślić należy, że wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Pogląd wyrażony w indywidualnej interpretacji będzie zatem wiążący dla organów podatkowych tylko w sytuacji gdy strona w ewentualnym postępowaniu podatkowym lub kontrolnym wykaże związek ze źródłem przychodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.