INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 14 i 15 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w części dotyczącej możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup usług cateringowych/gastronomicznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m. in. możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup usług cateringowych/gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej (osoba fizyczna), dokonuje sprzedaży opodatkowanej w zakresie obrotu samochodami (dealer samochodowy), częściami oraz serwisu samochodów (dealer samochodów) i prowadzi księgi handlowe.

W celu zwiększenia sprzedaży organizuje Pan tzw. dni otwarte (impreza otwarta), podczas których zainteresowani klienci mogą skorzystać z jazd próbnych, prezentacji określonego modelu samochodu oraz uzyskać więcej informacji na jego temat. Podczas dni otwartych firma zewnętrzna świadczy usługi cateringowe, za wykonanie których wystawia fakturę VAT ze stawką 7% lub 22%.

W dniu 14 lutego 2011 r. uzupełnił Pan wniosek wskazując, że przy korzystaniu z usług cateringowych otrzymuje od dostawców faktury z różnymi stawkami VAT (różnymi PKWiU), np. 55.51, 55.40, 55.30, 55.52.13. Faktury zawierają różne opisy. I tak, np. faktura wystawiona przez hotel zawiera opis „catering dla klientów” PKWiU 55.30 ze stawką VAT 7%, inna faktura wystawiona przez innego dostawcę zawiera opis „konsumpcja” z PKWiU 55.52.13 oraz stawką VAT 7% i 22%.

W związku z powyższym, w dniu 15 lutego 2011 r., zadano następujące pytanie.

Czy od tych usług może Pan odliczyć podatek VAT...

Pana zdaniem, w przypadku świadczenia usług przez obiekty gastronomiczne w miejscu (stawka 7%) podatku VAT nie odlicza się, natomiast odlicza się w sytuacji, gdy dochodzi do świadczenia usług gastronomicznych w siedzibie odbiorcy (przygotowanie, dostarczenie oraz podanie posiłków) (stawka 22%).

W Pana ocenie, wyrażonej w uzupełnieniach wniosku, w przypadku jeśli faktura jest otrzymana od hotelu, bądź restauracji, która zastosowała stawkę 7% (PKWiU 55.30), podatku VAT nie można odliczyć, pomimo że usługa wykonana jest w siedzibie firmy. Jeżeli natomiast będzie to stawka 22%, to w Pana przekonaniu podatek VAT można odliczyć w całości. Ponadto, jeżeli otrzyma Pan fakturę od innego podmiotu niebędącego hotelem, czy restauracją, „przy zastosowaniu wszystkich stawek VAT (PKWiU)” w każdym przypadku można odliczyć podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535, ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o czym stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Enumeratywny katalog wyłączeń od wskazanej w ww. art. 86 ust. 1 ustawy zasady uprawniającej podatnika do odliczenia podatku naliczonego ustawodawca zawarł w przepisach art. 88 ustawy.

I tak, na mocy ust. 1 tego artykułu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

1. importu usług, w związku z którymi zapłata należności jest dokonywana bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy;
2. usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;
3. towarów i usług, których nabycie:

1. zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7,
2. nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.

Jak wynika z normy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:



1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;


2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:



1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;


5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym.

Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur, o czym stanowi art. 88 ust. 3b ustawy.

Ponadto, jak wynika z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

W świetle powyższego podkreślić należy, że z powołanych przepisów art. 88 ustawy nie wynika, aby podatnik pozbawiony był prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji zastosowania przez kontrahenta błędnej stawki podatku VAT w odniesieniu do czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jednocześnie z ww. art. 88 ust. 1 pkt 4 wskazanej ustawy wynika, że ustawodawca objął wyłączeniem pozbawiającym podatników prawa do odliczenia podatku naliczonego jedynie usługi gastronomiczne i noclegowe. Tym samym nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby – w myśl wskazanego uprzednio art. 86 ust. 1 ustawy – nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), które obowiązywało dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), w dziale 55 mieszczą się usługi hoteli i restauracji, w tym pod symbolem PKWiU 55.3 - usługi gastronomiczne. Natomiast usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU - 55.5.

Z powyższego wynika, iż usługa cateringu jest sklasyfikowana w PKWiU nie jako usługa gastronomiczna, lecz jako usługa przygotowania i dostarczania posiłków. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jako czynny podatnik VAT, prowadzi Pan sprzedaż opodatkowaną w zakresie obrotu samochodami (dealer samochodowy), częściami oraz serwisu samochodów (dealer samochodów) i prowadzi księgi handlowe. W celu zwiększenia sprzedaży organizuje Pan tzw. dni otwarte (impreza otwarta), podczas których zainteresowani klienci mogą skorzystać z jazd próbnych, prezentacji określonego modelu samochodu oraz uzyskać więcej informacji na jego temat. Podczas dni otwartych firma zewnętrzna świadczy usługi cateringowe, za wykonanie których wystawia fakturę VAT ze stawką 7% lub 22%. Przy korzystaniu z usług cateringowych otrzymuje Pan od dostawców faktury z różnymi stawkami VAT (różnymi PKWiU), np. 55.51, 55.40, 55.30, 55.52.13. Faktury zawierają różne opisy. I tak, np. faktura wystawiona przez hotel zawiera opis „catering dla klientów” PKWiU 55.30 ze stawką VAT 7%, inna faktura wystawiona przez innego dostawcę zawiera opis „konsumpcja” z PKWiU 55.52.13 oraz stawką VAT 7% i 22%.

Wskazane powyżej usługi klasyfikuje się zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), odzwierciedlającej następujące rodzaje usług:

• 55.30 „usługi gastronomiczne”;
• 55.40 „usługi związane z podawaniem napojów”;
• 55.51 „usługi stołówkowe”;
• 55.52.13 „usługi przygotowania i dostarczania posiłków dla pozostałych firm i instytucji”.

A zatem, nie dokonując oceny prawidłowości wystawiania przez Pana kontrahentów faktur VAT oraz zastosowanych przez nich stawek podatku dla opisanych we wniosku czynności (nie jest to przedmiot niniejszej interpretacji), biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawione okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług cateringowych, pod warunkiem jednak, iż nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i nie zachodziły inne okoliczności wskazane w art. 88 ustawy.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonane zakupy nie przysługiwało natomiast w sytuacji zakupu usług gastronomicznych.

Tym samym o Pana prawie do odliczenia – wbrew opinii wyrażonej we wniosku – nie decyduje zastosowana przez kontrahenta stawka podatku VAT (7%, czy też 22%), lecz okoliczność, jaka usługa była faktycznie przedmiotem nabycia z Pana strony.

Z powyższych względów Pana stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.