INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2010 r. (data wpływu 21 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty PIT-37 za 2009 r. jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości złożenia korekty PIT-37 za 2009 r. po dniu 30 kwietnia 2010 r. w związku z rezygnacją z rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko,
• prawidłowe – w części dotyczącej możliwości złożenia korekty PIT-37 za 2009 r. po dniu 30 kwietnia 2010 r. w związku z rezygnacją z ulgi prorodzinnej.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą dziecko i w taki sposób rozliczyła się za 2009 r. na PIT-37. Zainteresowana skorzystała również z ulgi na dziecko. Zeznanie jest prawidłowe i warunki z art. 6 pkt 4 są spełnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może złożyć korektę PIT-37 za 2009 r. po 30 kwietnia 2010 r. rezygnując ze sposobu przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci i rozliczyć się indywidualnie nie korzystając z ulgi na dziecko wykazane w PIT/O...

Zdaniem Wnioskodawczyni, może złożyć korektę, gdyż spełnia również warunki do indywidualnego rozliczenia i będzie ono prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości złożenia korekty PIT-37 za 2009 r. po dniu 30 kwietnia 2010 r. w związku z rezygnacją z rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko,
• prawidłowe – w części dotyczącej możliwości złożenia korekty PIT-37 za 2009 r. po dniu 30 kwietnia 2010 r. w związku z rezygnacją z ulgi prorodzinnej.
  
  

W myśl art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

   - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednym z nich jest złożenie wniosku, wyrażonego w zeznaniu podatkowym, w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżenie ust. 7 i 8.

Przedstawiając stan faktyczny Zainteresowana wskazała, iż spełniła warunki o których mowa w art. 6 ust. 4 i rozliczyła się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Zainteresowana uważa, że może złożyć korektę za 2009 r. po dniu 30 kwietnia 2010 r. i zrezygnować z rozliczenia się sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma odróżnienie od siebie zwrotów: „terminu do złożenia wniosku o rozliczeniu się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko”, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „terminu do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu", o którym mowa w art. 45 ust. 1 ww. ustawy oraz „terminu do złożenia korekty zeznania podatkowego".

Możliwość rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko została uzależniona - zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy - od złożenia stosownego wniosku w tym przedmiocie w zeznaniu rocznym. Termin do złożenia zeznania rocznego upływa natomiast - w myśl art. 45 ust. 1 ustawy - w dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

W związku z tym tylko do dnia 30 kwietnia 2010 r. - można było złożyć oświadczenie o rozliczeniu się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Do upływu tego dnia możliwa była również zmiana tego oświadczenia - bez ograniczeń, co do ilości zmian oraz bez wskazywania jakichkolwiek ich przyczyn. Natomiast złożenie nowego – zmienionego oświadczenia po dacie 30 kwietnia 2010 r. jest prawnie nieskutecznie.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni złożyła wniosek o rozliczenie się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, to po upływie terminu do złożenia zeznania (30 kwietnia 2010 r.), nie może dokonać korekty tegoż zeznania polegającej na złożeniu odrębnego zeznania (zrezygnować z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko).

Natomiast w odniesieniu do możliwości złożenia korekty PIT-37 za 2009 r. po dniu 30 kwietnia 2010 r. w związku z rezygnacją z ulgi prorodzinnej, należy stwierdzić, co następuje.

Należy zauważyć, że od sformułowania „złożenie w oparciu o interpretację art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korekty oświadczenia (wniosku) w przedmiocie rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko" należy odróżnić zwrot „złożenie korekty zeznania podatkowego (deklaracji)". Podstawowa różnica - oprócz tej, że każde z tych sformułowań odnosi się do innej czynności dozwolonej prawem podatkowym - sprowadza się do terminu w którym można ich dokonać.

Termin do złożenia oświadczenia o rozliczeniu się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko nie jest przywracalny i nie może być wydłużany. Po upływie terminu do złożenia zeznania nie można dokonać korekty tegoż zeznania polegającej na złożeniu odrębnego zeznania (zrezygnować z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko).

W odniesieniu natomiast do terminu złożenia korekty zeznania podatkowego w związku z rezygnacją z ulgi prorodzinnej należy stwierdzić, że brak unormowań zawartych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwia złożenie korekty po upływie terminu przewidzianego w art. 45 ust. 1 ww. ustawy, czyli po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci. W myśl art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (§ 2 ww. artykułu).

Ulga prorodzinna podobnie jak inne ulgi podatkowe, jest uprawnieniem podatnika, a nie jego obowiązkiem. W związku z tym dokonanie korekty deklaracji podatkowej lub rocznego zeznania podatkowego w taki sposób, że podatnik rezygnuje z przysługujących ulg i dokona zapłaty należnego podatku wraz z odsetkami za zwłokę, powoduje, że podatnik z tych ulg nie skorzystał.

Jeżeli zatem Zainteresowana dokona korekty zeznania podatkowego za rok 2009, w którym korzystała z odliczenia w ramach, tzw. ulgi prorodzinnej, w myśl art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa oraz ureguluje zaległe zobowiązanie podatkowe wraz z odsetkami za zwłokę będzie to traktowane jak niekorzystanie z ww. ulgi, bowiem poniesie Ona finansowe konsekwencje związane z zapłaceniem stosownej należności z tytułu zwrotu odliczonej w 2009 r. ulgi podatkowej.

Należy podkreślić, że przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego zeznanie dotyczy. Prawo do korekty zeznania istnieje tak długo, jak długo zobowiązanie podatkowe nie ulegnie przedawnieniu (zobowiązanie przedawnia się – co do zasady – z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności) – art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz zaprezentowane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni ma prawo do skorygowania zeznania podatkowego za rok 2009, w zakresie rezygnacji, z tzw. ulgi prorodzinnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.