INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania obciążenia z tytułu podatku od nieruchomości związanego z nieruchomością będącą przedmiotem najmu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania obciążenia z tytułu podatku od nieruchomości związanego z nieruchomością będącą przedmiotem najmu.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pani współwłaścicielką nieruchomości. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Na okoliczność wcześniejszych umów najmu, w tym umowy zawartej w dniu 1 lutego 2010 r. ze spółką jawną, jest Pani zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. Podatek dochodowy od osób fizycznych opłaca Pani w formie zryczałtowanej. Zawarta umowa najmu w § 6 ust. 1 stanowi, że „oprócz czynszu najemca zobowiązuje się do uiszczania opłat eksploatacyjnych z tytułu zużycia energii elektrycznej, wody, wywozu nieczystości związanych z korzystaniem z przedmiotu najmu na zasadzie refakturowania, a także podatku od nieruchomości”. Natomiast w § 6 ust. 4 stanowi, że „opłaty, o których wyżej mowa, płatne będą zgodnie z terminami ich płatności”. Jako Wynajmujący, na podstawie powołanych zapisów umownych, zaproponowała Pani najemcy, jedną z form rozliczenia kwoty podatku od nieruchomości, t.j.

• wynajmujący na podstawie decyzji wójta w sprawie podatku od nieruchomości opłaca podatek od nieruchomości, a następnie notą księgową, we wskazanych w niej terminach, obciąża najemcę, w celu zrekompensowania sobie kwoty opłaconego podatku,
• wynajmujący przekazuje najemcy decyzję wójta o podatku od nieruchomości, na podstawie której najemca opłaca we wskazanych w niej terminach kolejne raty podatku od nieruchomości.

Najemca został także poinformowany, że dokumenty poświadczające poniesiony przez niego koszt, w powiązaniu z zapisami § 6 zawartej umowy najmu mogą być zarachowane jako koszty uzyskania przychodu przez najemcę. Ponadto strony rozbieżnie rozumiały interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy znak ITPP2/443-170A/07 z dnia 30 stycznia 2008 r. Najemca odmówił zastosowania jednej z zaproponowanych form rozliczania podatku od nieruchomości i jednocześnie zażądał powiększenia kwoty czynszu o wartość podatku od nieruchomości. Jako Wynajmujący, przystała Pani na to rozwiązanie, gdyż był to jedyny sposób na zrekompensowanie płaconego podatku. W związku z tym za okres od 1 lutego 2010 r. wystawiane były faktury VAT zgodnie z życzeniem najemcy. Uznaje jednak Pani to postępowanie za nieprawidłowe i chciałby w przyszłych okresach zastosować jedną z wyżej wymienionych form rozliczeń, a także w razie uznania przez organ podatkowy stanowiska za słuszne, dokonać stosownych korekt faktur VAT za okresy minione.

W związku z powyższym w złożonym wniosku zadano pytanie sprowadzające się do sposobu udokumentowania podatku od nieruchomości związanego z nieruchomością będącą przedmiotem najmu, t.j.

„Czy wynajmujący zgodnie z zapisami § 6 ust. 1 i § 6 ust. 4 zawartej umowy najmu może na podstawie decyzji wójta w sprawie podatku od nieruchomości opłacać podatek od nieruchomości, a następnie notą księgową, we wskazanych w niej terminach obciążać najemcę w celu zrekompensowania sobie kwoty opłaconego podatku lub przekazywać najemcy decyzję wójta o podatku od nieruchomości, na podstawie której najemca miałby we wskazanych w niej terminach opłacać kolejne raty podatku od nieruchomości”...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od nieruchomości nie jest obciążony podatkiem od towarów i usług - zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatkiem tym jest obciążona odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, a podatek od nieruchomości, jako nieekwiwalentne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa nie jest ani towarem, ani usługą i nie może podlegać dalszej odsprzedaży. Biorąc pod uwagę, że sposób kompensowania kwot podatku został szczegółowo opisany w umowie najmu, kwota podatku od nieruchomości nie powinna by powiększana o podatek od towarów i usług. Ponadto wskazała Pani, że również z interpretacji znak ITPP2/443-170A/07 z dnia 30 stycznia 2008 r. wynika, że rozliczenia z tytułu podatku od nieruchomości nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do odrębnego ich wydzielania i refakturowania. Na tej podstawie, jako Wynajmujący, wskazuje Pani, że jedynymi możliwymi sposobami rozliczenia kwoty podatku od nieruchomości są dwa sposoby przedstawione we wniosku, t.j. opłaca Pani podatek od nieruchomości, a następnie notą księgową, we wskazanych w niej terminach, obciąża najemcę, w celu zrekompensowania sobie kwoty opłaconego podatku, bądź przekazuje najemcy decyzję wójta o podatku od nieruchomości, na podstawie której najemca opłaca we wskazanych w niej terminach kolejne raty podatku od nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 29 ust. 1 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2011 r. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych i usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast jak stanowi art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest Pani zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. W dniu 1 lutego 2010 r. ze spółką jawną została zawarta umowa, dotycząca wynajmu nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielką. Z postanowień umownych wynika, że oprócz czynszu najemca zobowiązany jest do uiszczania opłat eksploatacyjnych (opłaty za tzw. media), a także podatku od nieruchomości. W okresie od dnia 1 lutego 2010 r. do dnia datowania wniosku, zgodnie z żądaniem najemcy dotyczącym „powiększenia kwoty czynszu o wartość podatku od nieruchomości”, wystawiane były faktury VAT. Jednakże „postępowanie” to uznaje Pani za nieprawidłowe i zamierza „obciążać” najemcę kwotą podatku od nieruchomości na postawie not księgowych, bądź też zobowiązać najemcę do samodzielnego opłacania tego podatku w oparciu o przekazywane mu decyzje otrzymane uprzednio od właściwego organu.

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności wskazać należy, że najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Oprócz umówionego czynszu najemca może być również zobowiązanym do zwrotu wynajmującemu dodatkowych opłat i kosztów związanych z umową najmu.

Podatek od nieruchomości jest świadczeniem publicznoprawnym. Zakres przedmiotowy i podmiotowy tego podatku określa ustawodawca, nie pozostawiając przy tym żadnej swobody stronom umów, których przedmiotem jest dana nieruchomość. Zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości ciąży na wynajmującym, jako właścicielu i nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę najemcy ze skutkiem zwalniającym wynajmującego z obowiązku podatkowego. Strony stosunku cywilnoprawnego, którymi w przypadku zawarcia umowy najmu są wynajmujący i najemca, mogą jednak w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych, zawrzeć w umowie postanowienie co do zwrotu należności z tytułu ponoszonych przez wynajmującego opłat lub kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości, a więc również z tytułu podatku od nieruchomości. Niezależnie jednak od tego, czy zwracana wynajmującemu przez najemcę kwota podatku od nieruchomości została włączona do czynszu i stanowi jego element kalkulacyjny, czy jest wyodrębniona z czynszu, zawsze jest należnością obciążającą najemcę, wynikającą z odpłatnego świadczenia usługi najmu.

Dokonując zatem świadczenia w postaci wynajmu nieruchomości, podmiot świadczący dokonuje wyłącznie sprzedaży usług, natomiast koszty dodatkowe, które ponosi wchodzą w skład podstawowej czynności, jaką jest wyświadczenie usługi. A skoro tak, to koszty ponoszone w związku i z tytułu świadczonej usługi, winny wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, że w związku z zawartą umową najmu, będąc zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązana jest Pani traktować równowartość podatku od nieruchomości, jako część kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi, a zatem do wliczenia do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług również elementu kalkulacyjnego, jakim jest podatek od nieruchomości, którym obciążany jest najemca oraz uwzględniania ww. kwot w wystawionych fakturach VAT.

Z tych też względów prawidłowym dokumentem potwierdzającym wykonanie świadczenia na rzecz zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług, jest faktura VAT, natomiast brak jest podstaw do uznania za prawidłowe przedstawionych we wniosku sposobów „zrekompensowania kwoty opłaconego podatku”, w tym wystawiania not księgowych obciążających najemcę tymi kosztami.

Odnosząc się natomiast do przywołanej we wniosku interpretacji znak ITPP2/443-170a/07 z dnia 30 stycznia 2008 r. stwierdzić należy, że interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Niemniej jednak zauważyć należy, że z przywołanej interpretacji wynika, że w sytuacji wynajmu lokalu, uwzględniając, że należność publicznoprawna jaką jest podatek od nieruchomości nie może podlegać dalszej odsprzedaży, należy wystawiać „jedną fakturę dla najemcy opiewającą na wartość brutto czynszu wraz z wszystkimi kosztami stanowiącymi element kalkulacyjny ceny za wynajem, w której zawiera się podatek należny”.

Jednocześnie mając na uwadze, że jak wynika z wniosku jest Pani współwłaścicielką wynajmowanej nieruchomości, zauważyć należy, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli wynajmowanej nieruchomości, które to podmioty chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinny wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Końcowo zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.