Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1044/12/ICz
z 8 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2012r. (data wpływu 10 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2012r. (data wpływu 27 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia statusu małego podatnika w rozumieniu art. 2 pkt 25 jest:

• prawidłowe w kwestii kryterium dla ustalenia statusu małego podatnika i prawa do składania deklaracji VAT-7D, oraz
• nieprawidłowe w kwestii uznania, iż wartość sprzedaży za 2011r. należy przyjąć według deklarowanego przychodu w CIT-8.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2012r. (data wpływu 27 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu małego podatnika oraz prawa do składania deklaracji kwartalnych VAT-7D.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jako biuro podróży wykonuje usługi turystyki opodatkowane zgodnie z art. 119 ustawy o VAT. Wobec powyższego deklarowane podstawy opodatkowania do deklaracji VAT-7 obejmują tylko kwotę marży pomniejszoną o kwotę należnego podatku oraz podatek należny. Natomiast wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) za poprzedni rok podatkowy wyrażona w złotych zgodnie z CIT-8 przekracza kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000 EURO.

Zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy została złożona aktualizacja VAT-R, zgodnie z którą Spółka od trzeciego kwartału 2012r. wybiera rozliczenie podatku VAT za okresy kwartalne i będzie składała deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7D.

W piśmie uzupełniającym z dnia 21 grudnia 2012r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wskazał, iż rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej 21 października 2002r. i jest czynnym podatnikiem VAT od miesiąca października 2002r. Spółka dokonywała rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług za okresy miesięczne od momentu rejestracji do miesiąca czerwca 2012r. (VAT-7). W dniu 28 czerwca 2012r. Spółka dokonała aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R dotyczącego wyboru możliwości rozliczania się za okresy kwartalne od trzeciego kwartału 2012r.

W dniu 23 sierpnia 2012r. dodatkowo zgodnie z art. 99 pkt 3 ustawy VAT Spółka złożyła Zawiadomienie do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze rozliczania się z podatku VAT kwartalnego od trzeciego kwartału 2012r. W informacji dotyczącej składanych deklaracji Spółka poinformowała, iż będą składane deklaracje VAT-7D (art. 99 ust. 2 ustawy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła właściwie przyjmując do określenia małego podatnika wartości sprzedaży za 2011r. z CIT-8 a nie obrót deklarowany do rozliczenia podatku od towarów i usług za 2011r. wynikający z deklaracji VAT-7 oraz że będzie składała począwszy od trzeciego kwartału 2012r. deklaracje od podatku od towarów i usług na druku VAT-7D a nie VAT-7K.

Zdaniem Wnioskodawcy, do określenia małego podatnika z uwagi na brak w definicji prowadzących biura podróży rozliczających się procedurą marży powinno się przyjąć wartość sprzedaży według deklarowanego przychodu w CIT-8 powiększonego o kwotę podatku należnego. Wobec tak ustalonej wartości sprzedaży przekraczającej kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000 EURO Spółka powinna składać deklaracje VAT-7D i wpłacać podatek zgodnie z art. 103 ust. 2a, ust. 2b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w kwestii kryterium dla ustalenia statusu małego podatnika i prawa do składania deklaracji VAT-7D, oraz
• nieprawidłowe w kwestii uznania, iż wartość sprzedaży za 2011r. należy przyjąć według deklarowanego przychodu w CIT-8.
  
  

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy o VAT, przez małego podatnika rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług:

1. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
2. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro

-przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 EURO.

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Ponadto, art. 99 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, iż mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2 o VAT, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności (art. 99 ust. 3 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 103 ust. 2 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Zgodnie z art. 103 ust. 2a ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał - w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka.

W myśl art. 103 ust. 2b ustawy o VAT, kwotę należnego zobowiązania podatkowego przyjmuje się za zerową, jeżeli w wyniku rozliczenia za dany kwartał, zobowiązanie takie nie wystąpi lub jeżeli z rozliczenia tego będzie wynikała kwota zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1.

W przypadku podatników, u których w poprzednim kwartale należne zobowiązanie podatkowe było zerowe w rozumieniu ust. 2b, nie powstaje obowiązek wpłacania zaliczek na podatek. Podatnik może wpłacić zaliczkę na podatek w wysokości faktycznego rozliczenia za miesiąc, za który jest wpłacana zaliczka na podatek (art. 103 ust. 2c ustawy).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako biuro podróży wykonuje usługi turystyki opodatkowane zgodnie z art. 119 ustawy o VAT. Wobec powyższego deklarowane podstawy opodatkowania do deklaracji VAT-7 obejmują tylko kwotę marży pomniejszoną o kwotę należnego podatku oraz podatek należny. Natomiast wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) za poprzedni rok podatkowy wyrażona w złotych zgodnie z CIT-8 przekracza kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000 EURO. Zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy, została złożona aktualizacja VAT-R, zgodnie z którą Spółka od trzeciego kwartału 2012r. wybiera rozliczenie podatku VAT za okresy kwartalne i będzie składała deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7D.

Mając na uwadze powyżej przywołane przepisy należy wskazać, iż dla celów ustalenia prawidłowej wartości sprzedaży, o której mowa w art. 2 ust. 25 ustawy o VAT, dla podatników, którzy świadczą usługi turystyki, należy kierować się przepisem art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym na wartość sprzedaży składają się kwoty wynikające z odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wybrał od 23 sierpnia 2012r. metodę kwartalnego rozliczania podatku od towarów i usług. Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia na jakim druku VAT-7K czy VAT-7D Wnioskodawca winien deklarować podatek VAT.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż istnieją dwie grupy podatników VAT, którzy mają możliwość kwartalnego rozliczania się z tego podatku poprzez deklarację VAT-7K. Są to:

• mali podatnicy, którzy wybrali tzw. metodę kasową rozliczania podatku VAT (tj. uzależnili moment rozliczania podatku VAT od uregulowania płatności)
• mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, ale chcą rozliczać się z podatku VAT za okresy kwartalne.
  
  

Z uwagi na fakt, iż jak wynika z wniosku Wnioskodawca nie spełnia definicji małego podatnika w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 25 ustawy o VAT, zatem nie ma możliwości kwartalnego rozliczania się z tego podatku poprzez złożenie deklaracji VAT-7K.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku, w poprzednim roku podatkowym tj. za 2011r., przekroczyła wyrażoną w złotych równowartości kwoty 1.200.000 EURO, z uwagi na powyższe należy uznać, iż w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w 2012 roku Wnioskodawca nie będzie posiadał statusu małego podatnika w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 25 ustawy o VAT.

Zatem Wnioskodawca, nie posiadając statusu małego podatnika z uwagi na to, że obrót osiągnięty w poprzednim roku podatkowym przekroczył równowartość odpowiednio kwoty 1.200.000 Euro, może dokonać wyboru kwartalnego rozliczenia podatku od towarów i usług i rozliczać ten podatek poprzez złożenie deklaracji VAT-7D.

Jednak wybór kwartalnego składania deklaracji (VAT-7D) przez Wnioskodawcę niebędącego małym podatnikiem wiąże się z dodatkowymi obowiązkami, które nakłada ustawodawca określonymi w przepisach art. 103 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, wyrażone stanowisko Wnioskodawcy, iż dla do określenia statusu małego podatnika, prowadzącego biuro podróży, rozliczającego się procedurą marży powinno się przyjąć wartość sprzedaży powiększoną o kwotę podatku należnego a wobec tak ustalonej wartości sprzedaży przekraczającej kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000 EURO Spółka powinna składać deklaracje VAT-7D i wpłacać podatek zgodnie z art. 103 ust. 2a, ust. 2b, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż dla ustalenia wartości sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, należy przyjąć cały obrót ze sprzedaży wynikający z dokumentów źródłowych. W deklaracjach dla celów rozliczenia podatku dochodowego deklaruje się przychód ze źródeł wskazanych w tej ustawie. Zatem nie jest jednoznaczne, że obrót dla celów podatku VAT i przychód będą zawsze identyczne.

Wobec powyższego zdaniem tut. organu, stanowisko Wnioskodawcy, iż dla określania małego podatnika, prowadzącego biuro podróży, rozliczającego się procedurą marży powinno się przyjąć wartość sprzedaży według deklarowanego przychodu w CIT-8 powiększonego o kwotę podatku należnego, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.