INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 19 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania następujących produktów przemysłu petrochemicznego: oleje silnikowe, oleje do turbin, oleje do sprężarek i urządzeń ręcznych o napędzie pneumatycznym - kod CN 2710 19 81, oleje przekładniowe, płyny do automatycznych skrzyń biegów, przemysłowe oleje przekładniowe - kod CN 2710 19 87, oleje hydrauliczne - kod CN 2710 19 83 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania następujących produktów przemysłu petrochemicznego: oleje silnikowe, oleje do turbin, oleje do sprężarek i urządzeń ręcznych o napędzie pneumatycznym - kod CN 2710 19 81, oleje przekładniowe, płyny do automatycznych skrzyń biegów, przemysłowe oleje przekładniowe - kod CN 2710 19 87, oleje hydrauliczne - kod CN 2710 19 83.

Pismem z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) uzupełniono ww. wniosek w zakresie własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) zamierza wprowadzić do swojej oferty handlowej obejmującej produkty przemysłu petrochemicznego następujące wyroby: oleje silnikowe, oleje do turbin, oleje do sprężarek i urządzeń ręcznych o napędzie pneumatycznym - kod CN 2710 19 81, oleje przekładniowe, płyny do automatycznych skrzyń biegów, przemysłowe oleje przekładniowe - kod CN 2710 19 87, oleje hydrauliczne - kod CN 2710 19 83.

Wyroby te będą nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę a następnie sprzedawane na terytorium Polski na rzecz ostatecznych odbiorców względnie sprzedawane podmiotom gospodarczym, które będą dalej sprzedawały te wyroby ostatecznym odbiorcom.

Wszystkie powołane wyżej wyroby będą przeznaczone do celów innych niż napędowe lub opałowe. Spółka nie prowadzi składu podatkowego, nie jest zarejestrowanym handlowcem, nie korzysta z usługowego składu podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabycie wewnątrzwspólnotowe przez Spółkę wyrobów takich jak: oleje silnikowe, oleje do turbin, oleje do sprężarek i urządzeń ręcznych o napędzie pneumatycznym - kod CN 2710 19 81, oleje przekładniowe, płyny do automatycznych skrzyń biegów przemysłowe oleje przekładniowe - kod CN 2710 19 87, oleje hydrauliczne - kod CN 2710 19 83, przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych olejów na podstawie przepisów art. 8 ust. 1 pkt 4, art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. u. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej Ustawą...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie wewnątrzwspólnotowe przez Spółkę wyrobów takich jak oleje silnikowe, oleje do turbin, oleje do sprężarek i urządzeń ręcznych o napędzie pneumatycznym - kod CN 2710 19 81, oleje przekładniowe, płyny do automatycznych skrzyń biegów, przemysłowe oleje przekładniowe - kod CN 2710 19 87, oleje hydrauliczne - kod CN 2710 19 83, przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe - nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 4, art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 Ustawy, ze względu nie niezgodność art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 Ustawy, z przepisami wspólnotowymi.

Dla uproszczenia w dalszej części swojego stanowiska, Spółka wszystkie wspomniane wyżej wyroby będzie określała jako oleje smarowe – przy czym zawsze oznaczać to będzie, iż całość swojej argumentacji prawnej odnosi do wszystkich wyrobów powołanych w stanie faktycznym i klasyfikowanych do kodów CN wskazanych w stanie faktycznym.

Swoje stanowisko Spółka wywodzi z analizy zgodności przepisów wspólnotowych z przepisami art. 8 ust. 1 pkt 4, art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 Ustawy. Analiza ta, w zakresie przepisów prawa wspólnotowego oparta jest o dwa akty prawne: Dyrektywę Rady Nr 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. u. UE. l 1992 nr 76 poz. 1), dalej jako: Dyrektywa Horyzontalna, w szczególności treść zawartych w Dyrektywie Horyzontalnej art. 3 ust. 1 i 3 oraz Dyrektywę Rady Nr 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. u. UE. l 2003 nr 283 poz. 51) dalej jako Dyrektywa Energetyczna, w szczególności treść art. 2 ust. 1 lit. b, ust. 4 lit. b, art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej.

1. w pierwszym rzędzie należy wskazać, że uregulowania Dyrektywy Energetycznej w sposób jasny, precyzyjny i bezwarunkowy określają katalog wyrobów energetycznych, podlegających opodatkowaniu akcyzą. z przepisu art. 2 ust. 4b tiret pierwsze Dyrektywy Energetycznej wynika, że oleje smarowe wykorzystywane w innych celach niż opałowe lub napędowe nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
   Art. 2 ust. 4 pkt b tiret pierwsze Dyrektywy Energetycznej począwszy od dnia 1 stycznia 2004 r. wprost zakazuje państwu członkowskiemu UE utrzymywanie w mocy normy prawnej pozwalającej na opodatkowanie podatkiem akcyzowym olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż napędowe lub opałowe. Prawodawca wspólnotowy formułując taki zakaz opodatkowania olejów smarowych posłużył się zwrotem: Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej: produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.
2. Art. 1 Dyrektywy Energetycznej stanowi o tym, że państwa członkowskie nakładają podatki na produkty energetyczne, energię elektryczną zgodnie z niniejszą dyrektywą, przy czym według art. 2 produktami energetycznymi są produkty objęte wskazanymi tam kodami CN, w tym w art. 2 ust. 1 pkt b wskazano kody CN 2701, 2702 i 2704 do 2715 - spośród tych kodów kod CN 2710 obejmuje oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów oleje odpadowe.
3. Zgodnie z art. 30 Dyrektywy Energetycznej od dnia 31 grudnia 2003 r. tracą moc dyrektywy 92/81/EWG i 92/82/EWG, a odesłanie do dyrektyw, które utraciły moc, należy rozumieć jako odesłania do Dyrektywy Energetycznej.
4. w treści art. 18a pkt 9 Dyrektywy Energetycznej, określono dla Polski różne okresy przejściowe w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania określonych wyrobów do poziomu opodatkowania wynikającego z przepisów wspólnotowych. Podkreślenia wymaga, że w przepisie tym nie znajdziemy zapisu o zastosowaniu okresu przejściowego w celu dostosowania prawa krajowego pozwalającego na opodatkowanie podatkiem akcyzowym olejów wykorzystywanych do celów innych niż napędowe lub opałowe do wymogów Dyrektywy Energetycznej w aspekcie zakazu wynikającego z jej art. 2 ust. 4 pkt b tiret pierwszy tej dyrektywy.
5. Potwierdzeniem prawidłowości powyższych wniosków jest orzeczenie z dnia 25 września 2003 r., sygn. akt C-437/01 w sprawie pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Włoch (wszczętą skargą z dnia 12 listopada 2001 r.), w którym Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł o niedopuszczalności opodatkowania podatkiem konsumpcyjnym olejów smarowych wykorzystywanych do innych celów niż opałowe lub grzewcze.
6. Stosownie do treści punktu 34 preambuły Dyrektywy Energetycznej, środki niezbędne do jej wykonania powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji. Art. 32 Dyrektywy Energetycznej z kolei stanowi o tym, że dyrektywa ta skierowana jest do Państw Członkowskich, natomiast według art. 28 Dyrektywy Energetycznej, państwa członkowskie przyjmą i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 31 grudnia 2003 r. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji, a teksty podstawowych przepisów prawa krajowego państwa członkowskie przekazują Komisji.
7. z powyższych przepisów Dyrektywy Energetycznej płynie wniosek, że w ocenie pytania zadanego organowi przez Spółkę bezpośredni skutek Dyrektywy Energetycznej winien być rozważany przez organ wydający interpretację w powiązaniu z kwestią terminu wykonania tej dyrektywy i wykonaniem lub nienależytym wykonaniem w terminie Dyrektywy Energetycznej przez państwo polskie.
8. Mając na uwadze krajowy porządek prawny, w szczególności zaś treść art. 8 ust. 1 pkt 4, art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 Ustawy, dotyczący uregulowania akcyzy od nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych oraz omówione wyżej zapisy Dyrektywy Energetycznej należy stwierdzić, że Polska jako państwo członkowskie UE od dnia 1 maja 2004 r., nie wykonało Dyrektywy Energetycznej w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego olejów smarowych.
   Takie ustalenie oznacza, że zaistniała jedna z przesłanek pozwalających Spółce na powoływanie się bezpośrednio na Dyrektywę Energetyczną przed polskim organem podatkowym w toku postępowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej.
   Potwierdzenie takiego uprawnienia Spółki odnaleźć możemy w wyroku z dnia 5 kwietnia 1979 r. Criminal proceedings v. Tullio Ratti (148/78,ECR 1979, s. I-01629) ETS stwierdził, że państwo członkowskie, które nie przyjęło aktów wykonujących dyrektywę w przewidzianym terminie, nie może powoływać się w postępowaniu przeciwko jednostkom na własne zaniechanie wykonywania obowiązków przewidzianych w dyrektywie. Natomiast w wyroku z dnia 26 września 1996 r. (C-168/95, ECR 1996. s. 1-04705) Trybunał stwierdził, że w razie zaniechania przez państwo członkowskie pełnego wykonania dyrektywy w przepisanym terminie, władza publiczna tego państwa członkowskiego nie może powoływać się na przepis dyrektywy przeciwko jednostce, bowiem z takiej możliwości mogą skorzystać jedynie jednostki i tylko w stosunku do państwa, do którego dyrektywa była adresowana. z kolei, w sprawie C-236/92 ETS wyraził pogląd, że przepis prawa wspólnotowego, jakim jest dyrektywa jest bezwarunkowy, gdy jest do tego stopnia precyzyjny, iż może być powołany przez jednostkę i zastosowany przez sąd, a obowiązek, który nakłada, jest sformułowany jednoznacznie.
   Z tych orzeczeń wynika zatem, że Spółka może skutecznie powoływać się na Dyrektywę Energetyczną w sporze z państwem polski, a więc tym bardziej w toku postępowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej, wówczas, kiedy przepisy dyrektywy mające zastosowanie w sprawie są bezwarunkowe i dostatecznie precyzyjne. Wskazany wyżej przepis art. 2 ust. 4 pkt b tiret pierwszy Dyrektywy Energetycznej jest bezwarunkowy i precyzyjny w stosunku do Państwa Członkowskiego a obowiązek, który nakłada jest sformułowany jednoznacznie - oleje smarowe przeznaczone na cele inne niż napędowe lub opałowe nie powinny podlegać akcyzie.
9. Trafność tego wniosku potwierdza analiza art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej, z którego to przepisu wynika, że oleje smarowe nie mogą podlegać regułom kontroli i przemieszczania wyrobów, wynikającym z przepisów Dyrektywy Horyzontalnej. Przepis ten stanowi, że przepisom Dyrektywy Horyzontalnej dotyczącym kontroli i przemieszczania podlegają jedynie produkty wymienione w tym przepisie, to jest w odniesieniu do wyrobów klasyfikowanych do poz. 2710 - tylko i wyłącznie te wyroby, które objęte są kodami CN 2710 11 -2710 19 69. Tak więc tylko określone produkty energetyczne, których kody zostały w tym przepisie, są objęte szczególnymi regulacjami dotyczącymi kontroli i przemieszczania a w przepisie tym nie zostały wymienione wyroby o kodach CN takich jak wskazane na wstępie niniejszego wniosku oleje smarowe. w art. 20 ust. 1 lit c Dyrektywy Energetycznej wskazano jedynie na produkty objęte kodami CN 2710 11 -2710 19 69, czyli produkty bezpośrednio poprzedzające. w klasyfikacji oleje smarowe, które znajdują się w następnych grupowaniach 2710 197-2710 19 99.
   Płynie z tego wniosek, że oleje smarowe, które Spółka chce nabywać wewnątrzwspólnotowo nie podlegają regułom kontroli i przemieszczania wyrobów wynikającym z przepisów Dyrektywy Horyzontalnej.
10. w tym miejscu należy zwrócić uwagę, że niestosowanie prawa wspólnotowego przez polskie organy podatkowe będące wynikiem zaniedbań polskiego ustawodawcy skutkowało już tym, że wyrokiem z 12 lutego 2009 r. w sprawie C-475/07 ETS stwierdził uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego w zakresie podatku akcyzowego od energii elektrycznej a konkretnie wymogu przewidzianego w art. 21 ust. 5 akapit pierwszy Dyrektywy Energetycznej dotyczącego momentu, w którym podatek staje się wymagalny. ETS orzekł, że poprzez zaniechanie dostosowania do dnia 1 stycznia 2006 r. swojego systemu opodatkowania energii elektrycznej do wymogów art. 21 ust. 5 akapit pierwszy Dyrektywy Energetycznej, zmienionej dyrektywą Rady 2004/74/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w zakresie określenia momentu, w którym podatek od energii elektrycznej staje się wymagalny, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej z mocy tej dyrektywy.
11. Na podstawie art. 47 ust. 1 dyrektywy 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (Dz. u. UE l 2009. 9. 12) Dyrektywa Horyzontalna straciła moc ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2010 r.
12. Fakt niepodlegania podatkowi akcyzowemu wyrobów używanych do celów innych niż napędowe lub opałowe był wielokrotnie potwierdzany przez ETS, m.in. w orzeczeniach C-346/97 w sprawie pomiędzy Braatherls Svergie AB a Riksskatteverket oraz C-437/01 w sprawie pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Włoch.
    W efekcie państwa członkowskie nie mogą nakładać akcyzy ani innych podatków konsumpcyjnych na wyroby energetyczne zużywane do celów innych niż napędowe lub opałowe.
13. Nawet gdyby przyjąć, że wspomniana Dyrektywa Energetyczna nie wyklucza możliwości opodatkowania podatkiem akcyzowym tego rodzaju produktów jak oleje smarowe, to nie mógłby stanowić podstawy prawnej do wprowadzenia takiego opodatkowania w krajowym porządku prawnym - art. 3 ust. 3 Dyrektywy Horyzontalnej. Przepis ten stanowi, że państwa członkowskie zachowują prawo do wprowadzenia lub utrzymania podatków na wyroby inne niż te wymienione w ust. 1 pod warunkiem jednak, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu między Państwami Członkowskimi
    Mając na względzie treść art. 3 ust. 3 Dyrektywy Horyzontalnej należy stwierdzić, że polski ustawodawca na gruncie Ustawy nie przewidywał generalnego zwolnienia dla wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych, wykorzystywanych w inny sposób niż paliwa silnikowe lub grzewcze.

Aby Spółka mogła oleje smarowe nabywać wewnątrzwspólnotowo musi spełniać procedury dotyczące przemieszczania wyrobów akcyzowych, co wiąże się ze statusem zarejestrowanego handlowca przy procedurze z zapłaconą akcyzą lub posiadanie składu podatkowego przy procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Takie uregulowania krajowe są równoznaczne z nałożeniem na Spółkę (która nie jest zarejestrowanym handlowcem, nie prowadzi składu podatkowego ani też nie korzysta z usługowego składu podatkowego) dodatkowych obowiązków, które powodują utrudnienia w obrocie tymi wyrobami przez przedsiębiorców zagranicznych, co jest sprzeczne z art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Nie może być bowiem pomięta generalna zasada wyrażona w art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską z dnia 25 marca 1957 r., w którym to przepisie zawarty został zakaz ustanawiania przez jakiekolwiek państwo członkowskie Unii Europejskiej:

• bezpośrednio lub pośrednio podatków na produkty innych państw członkowskich, jeśli podatki te byłyby wyższe od nakładanych na produkty krajowe,
• podatków wewnętrznych na produkty innych państw członkowskich, jeśli te podatki chronią inne produkty.

W wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawach C-145/06 i C-146/06 Trybunał stwierdził, po dokonaniu analizy zapisów obu Dyrektyw Horyzontalnej i Energetycznej, że oleje smarowe nie są objęte systemem ujednoliconego podatku akcyzowego i państwa członkowskie mogą ustanawiać pobieranie podatku konsumpcyjnego od olejów smarowych, ale tylko w przypadku, gdy są one przeznaczone oferowane do sprzedaży lub wykorzystywane do innych celów niż jako paliwa silnikowe lub grzewcze. Wprowadzenie lub utrzymanie w mocy podatków od tych produktów jest jednak dopuszczalne pod warunkiem, że nie spowodują one zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy między państwami członkowskimi; muszą zostać zachowane postanowienia przepisów art. 25 i art. 90 TWE oraz art. 3 ust. 3 Dyrektywy Horyzontalnej.

Oznacza to, że istniejący w Ustawie system opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych nie realizuje postulatu wyrażonego w art. 3 ust. 3 Dyrektywy Horyzontalnej poprzez zwiększenie formalności związanych z wymianą między państwami członkowskimi i naruszenie art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

3. w świetle powyższej analizy art. 8 ust. 1 pkt 4, art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 2 Ustawy są niezgodne z wskazanymi wyżej przepisami Dyrektywy Energetycznej i Dyrektywy Horyzontalnej oraz wynikającymi z tych przepisów wspólnotowych regułami opodatkowania produktów energetycznych takich jakimi są oleje smarowe.
   Niezgodność ta polega na tym, że wspomniane przepisy Ustawy poddają oleje smarowe w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego zasadom opodatkowania podatkiem akcyzowym, które mogą być przez państwa członkowskie stosowane wyłącznie do wyrobów energetycznych przeznaczonych do celów opałowych lub napędowych. Wskutek tego art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 Ustawy, które uznają oleje smarowe za wyroby energetyczne podlegające opodatkowaniu nie odzwierciedlają norm wynikających z art. 2 ust. 4b tiret pierwsze i art. 20 Dyrektywy Energetycznej, zgodnie z którymi oleje stosowane w innych celach niż opałowe lub napędowe są wyłączone ze wspólnotowego systemu opodatkowania akcyzą. Na gruncie uregulowań wspólnotowych wyroby energetyczne, w przypadku ich przeznaczenia do innych celów niż napędowe lub opałowe, nie mogą bowiem podlegać opodatkowaniu wspólnotową akcyzą. z przepisów unijnych wynika jednoznaczny i bezpośredni nakaz wyłączenia spod opodatkowania wspólnotowym podatkiem akcyzowym wyrobów energetycznych w każdym przypadku, w którym wyroby te wykorzystywane są w celach innych niż napędowe lub opałowe.

4. Mając na względzie powyższe, z powołaniem się na niekwestionowaną przez sądy administracyjne i organy podatkowe zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego przed prawem krajowym stwierdzić należy, że na podstawie art. 91 ust. 3 Konstytucji RP, analizując przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, zadane przez Spółkę pytanie co do opodatkowania podatkiem akcyzowym wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych, przepis art. 89 ust. 1 pkt 11 i art. 86 Ustawy należy zastąpić przez normę wynikającą z art. 2 ust. 4b Dyrektywy Energetycznej, która powinna być stosowana bezpośrednio.
   Dla Spółki oznacza to, że skoro w odniesieniu do Polski począwszy od 1 maja 2004 r. oleje smarowe nabywane do celów innych niż napędowe lub opałowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym to wewnątrzwspólnotowe nabycie olejów smarowych nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do tych olejów smarowych a samo wewnątrzwspólnotowe nabycie tych olejów smarowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
   W uzupełnieniu stanowiska zawartego we wniosku z dnia 12 października 2010 r. Spółka wskazała, że sprawa niezgodności przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. u. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.) z przepisami art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Rady Nr 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. u. UE. l 2003 nr 283 poz. 51) została stwierdzona w najnowszym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2010 r., sygn. akt i GSK 1171/09, w którym sąd oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2009 r. uchylającego zaskarżoną przez podatnika interpretację Ministra Finansów, w której Minister Finansów stwierdził nieprawidłowość stanowiska podatnika w kwestii nieopodatkowywania podatkiem akcyzowym olejów i smarów oznaczonych kodem CN 2710 19 71-2710 19 99 oraz niestosowania przepisów dotyczących kontroli i nadzoru nad przemieszczeniem wynikających z krajowych przepisów o podatku akcyzowych. ponieważ polskie przepisy dotyczące podatku akcyzowego są niedostosowane do regulacji wspólnotowym.
   Mając na względzie powyższe Spółka stwierdza, że wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 października 2010 r. potwierdza, iż prawidłowa jest wykładnia zaprezentowana przez Spółkę we wniosku z dnia 12 października 2010 r., a nieprawidłowa wykładnia Ministra Finansów stwierdzająca opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów takich jak oleje silnikowe, oleje do turbin, oleje do sprężarek i urządzeń ręcznych o napędzie pneumatycznym (kod CN 2710 19 81, oleje przekładniowe płyny do automatycznych skrzyń biegów, przemysłowe oleje przekładniowe (kod CN 27 101 987), oleje hydrauliczne (kod CN 2710 19 83), przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe.
   W związku z powyższym, okoliczność wydania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 października 2010 r. i jego treść nie powinny pozostać bez wpływu na wykładnię przepisów dokonywaną przez organ w związku ze złożeniem wniosku z dnia 12 października 2010 r., bowiem zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej Minister Finansów dąży do zapewnienia jednolitości stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Dodatkowo z art. 14e Ordynacji podatkowej wynika, że Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeśli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Powyższych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i Naczelnego Sądu Administracyjnego organ wydający interpretacje nie może zbyć stwierdzeniem, że nie mają one mocy powszechnie obowiązującej.
   Z łącznej analizy przytoczonych przepisów art. 14a i 14e Ordynacji podatkowej wynika bowiem, że nie tylko obowiązek modyfikowania przez Ministra Finansów wydanych już interpretacji indywidualnych w świetle wniosków płynących z analizy orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ale także obowiązek niewydawania takich interpretacji, które są z tym orzecznictwem sprzeczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na gruncie wspólnotowym kwestię opodatkowania olejów smarowych regulują Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE l 9 str. 12), zwana dalej Dyrektywą 2008/118/WE oraz Dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE l Nr 283 str. 51 ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 405 ze zm.), zwana dalej Dyrektywą Energetyczną.

Zainteresowany zamierza dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów takich jak oleje silnikowe, oleje do turbin, oleje do sprężarek i urządzeń ręcznych o napędzie pneumatycznym - kod CN 2710 19 81, oleje przekładniowe, płyny do automatycznych skrzyń biegów, przemysłowe oleje przekładniowe - kod CN 2710 19 87, oleje hydrauliczne - kod CN 2710 19 83, przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe - nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 4, art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 Ustawy, ze względu nie niezgodność art. 86 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 pkt 11 Ustawy, z przepisami wspólnotowymi.

W pierwszej kolejności wyjaśnić zatem należy, jakie produkty uznawane są przez prawodawcę wspólnotowego za wyroby akcyzowe.

Zgodnie z treścią artykułu 1 ust. 1 Dyrektywy 2008/118/WE, ustanawia ona ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów, zwanych dalej „wyrobami akcyzowymi”:

1. produkty energetyczne i energia elektryczna objęte dyrektywą 2003/96/WE;
2. alkohol i napoje alkoholowe objęte dyrektywami 92/83/EWG i 92/84/EWG;
3. wyroby tytoniowe objęte dyrektywami 95/59/WE, 92/79/EWG i 92/80/EWG.

Analizując wyłącznie ww. uregulowania stwierdzić można, iż wykładnia przepisów prawa wspólnotowego jest prosta i nie wymaga dalszej wnikliwej analizy. Wystarczy bowiem, że wśród ww. wyrobów nie będzie takich jakie zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo Zainteresowany, a prawodawca krajowy nie będzie mógł ich opodatkować.

Ww. przepisy nie definiują jednak pojęcia produktów energetycznych stąd odniesie się do wskazanych we wniosku towarów wymaga dodatkowego ustalenia jakie wyroby są produktami energetycznymi (wyrobami akcyzowymi).

Takiego przyporządkowania należy dokonać na gruncie właściwych przepisów prawa wspólnotowego, tj. ww. Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r.(Dyrektywy Energetycznej).

W świetle art. 3 Dyrektywy Energetycznej, odniesienia w dyrektywie 92/12/EWG do „olejów mineralnych” i „podatku akcyzowego”, w zakresie w jakim mają zastosowanie do olejów mineralnych, są interpretowane jako obejmujące wszystkie produkty energetyczne, energię elektryczną i krajowe podatki pośrednie określone odpowiednio w art. 2 i art. 4 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1 lit. b Dyrektywy Energetycznej, dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie „produkty energetyczne” stosuje się do produktów objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Oleje smarowe – jak ogólnie nazwał Wnioskodawca wskazane we wniosku wyroby – mieszczą się w pozycji CN 2710. z wskazanych powyżej przepisów wynika więc, iż są to wyroby akcyzowe zharmonizowane.

Wobec powyższego, krajowe uregulowania w kwestii np. stawek podatku akcyzowego, ich przemieszczania jak i zwalniania od akcyzy muszą odpowiadać regułom zawartym w ww. dyrektywach.

Tym niemniej, wątpliwości na gruncie przepisów prawa wspólnotowego związane są z kolejnymi uregulowaniami, które wyłączają produkty energetyczne o określonym przeznaczeniu z ww. zakresu opodatkowania zharmonizowanym podatkiem akcyzowym. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej, nie ma ona zastosowania m.in. do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż m.in. oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania nie są objęte zakresem stosowania Dyrektywy Energetycznej.

Tut. Organ w ww. kwestii wsparł się na ustaleniach ETS zawartych w wyroku z dnia 5 lipca 2007 r. w połączonych sprawach C-145/06 i C-146/06.

Sąd potwierdził, iż produkty takie jak oleje smarowe nie są wyrobami, o których mowa w art. 3 ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy 92/12/EWG.

Dodatkowo warto wyjaśnić, iż w pkt 45 i 46 ww. orzeczenia popełniony został istotny błąd w tłumaczeniu wyroku (wersja polska jest inna niż wersje angielska, niemiecka czy francuska).

Pierwotne tłumaczenie zawierało następujące stwierdzenie: „(…) stoi ona na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych (…)” podczas, gdy prawidłowe tłumaczenie pkt 45 to: „W świetle powyższego na zadane pytanie trzeba odpowiedzieć, że dyrektywę 2003/96 należy interpretować w ten sposób, iż nie stoi ona na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych, takich jak rozważane w sprawie przed sądem krajowym, które przewidują pobieranie podatku konsumpcyjnego od olejów smarowych w przypadku, gdy są one przeznaczone, oferowane do sprzedaży lub wykorzystywane do innych celów niż jako paliwa silnikowe lub grzewcze”.

Wobec takiego orzeczenia Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt i FSK 1315/07 zauważył, iż: „W konkluzji swoich rozważań dotyczących możliwości opodatkowania produktów energetycznych przeznaczonych do innych celów niż jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania (w sprawie rozpatrywanej przez Trybunał chodziło o opodatkowanie olejów smarowych) w świetle postanowień dyrektywy energetycznej, Trybunał w pkt 43-45 uzasadnienia powyższego wyroku z dnia 5 lipca 2007 r. stwierdził, iż „nawet jeśli oleje smarowe wykorzystywane w inny sposób niż jako paliwo silnikowe lub grzewcze, objęte są definicją pojęcia produktów energetycznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b dyrektywy 2003/96, to są one wprost wyłączone z zakresu stosowania tej dyrektywy na mocy jej art. 2 ust. 4 lit. b tiret pierwsze i przez to nie są objęte systemem ujednoliconego podatku akcyzowego”. w tych okolicznościach należy uznać, że wspomniane oleje smarowe, które nie są objęte ujednoliconym podatkiem akcyzowym, stanowią produkty inne niż te, o których mowa w art. 3 ust. 1 dyrektywy 92/12 (dyrektywy horyzontalnej - uwaga NSA), co oznacza, że zgodnie z art. 3 ust. 3 akapit pierwszy tej dyrektywy państwa członkowskie zachowują prawo do wprowadzenia lub utrzymania w mocy podatków od tych produktów, pod warunkiem, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

W świetle powyższego na zadane pytanie trzeba odpowiedzieć, że dyrektywę 2003/96 należy interpretować w ten sposób, iż nie stoi ona na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych, takich jak rozważane w sprawie przed sądem krajowym, które przewidują pobieranie podatku konsumpcyjnego od olejów smarowych, gdy są one przeznaczone, oferowane do sprzedaży lub wykorzystywane do celów innych niż jako paliwa silnikowe lub grzewcze”.

Taki sposób interpretacji spornego zagadnienia znajduje również potwierdzenie w wyroku NSA z dnia 29 maja 2009 r., sygn. akt i FSK 2057/08.

Stwierdzić zatem należy, iż wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2010 r., sygn. akt i GSK 1171/09 nie jest jedynym, rozstrzygającym orzeczeniem, które zapadło w kwestii opodatkowania olejów smarowych.

W opinii tut. Organu, Sąd pominął – interpretując zakres opodatkowania podatkiem akcyzowym – kwestię związaną z zasadnym opodatkowania również i innych produktów energetycznych na gruncie polskich przepisów. Te wyroby, podobnie jak i pozostałe produkty energetyczne (w tym i oleje smarowe) były wielokrotnie przedmiotem orzeczeń sądów administracyjnych.

Zauważyć bowiem należy, iż np. paliwa silnikowe (inne wyroby energetyczne niż oleje smarowe) wskazane w art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. u. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wykorzystywane przez ich nabywców do pozostałych celów – wolą prawodawcy krajowego – są nadal opodatkowane podatkiem akcyzowym (co wynika z treści art. 89 ust. 2 ustawy). Zasadność takiego rozumowania potwierdzona jest również przez sądy administracyjne w kontekście zarówno prawidłowych stawek dotyczących takich wyrobów jak i ich zwalnianiu od podatku akcyzowego. Jest to zgodne z ww. uregulowaniami prawa wspólnotowego i wskazanym orzeczeniem ETS.

Reasumując, skoro dyrektywa Energetyczna nie ma zastosowania do określonego w art. 2 ust. 4 tej dyrektywy przeznaczenia, to oznacza to, iż w takim zakresie nie należy tych wyrobów traktować jak zharmonizowanych wyrobów akcyzowych (tj. obligatoryjnie opodatkowanych akcyzą).

Wobec powyższego państwa członkowskie nie są pozbawione możliwości wprowadzenia własnych regulacji, nie podlegających harmonizacji z prawem wspólnotowym w tym zakresie. Należy podkreślić, że są one uprawnione do opodatkowania olejów smarowych wykorzystywanych do innych celów niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, z poszanowaniem prawa wspólnotowego (wyrok z dnia 14 lutego 1995 r., sygn. C-279/93).

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE Państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe.

Mając na uwadze powyższe, Polska utrzymała opodatkowanie podatkiem akcyzowym olejów smarowych, w tym także olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania, nie będących (w świetle wyroku ETS z dnia 5 lipca 2007 r. C-145/06 i C-146/06) wyrobami, o których mowa w obowiązującym obecnie art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE. Jednocześnie Polska dochowała warunku, o którym mowa w art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 2008/118/WE, tj. utrzymując ww. opodatkowanie nie zwiększono formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

W tej kwestii opinia tut. Organu wsparta jest właśnie na ustaleniach ETS zawartych w wyroku z dnia 5 lipca 2007 r. w połączonych sprawach C-145/06 i C-146/06. Sąd stwierdził – jak wyżej wskazano – iż oleje smarowe nie są wyrobami, o których mowa w art. 3 ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy 92/12/EWG.

Biorąc powyższe pod uwagę, wyjaśnić następnie należy, iż w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe, to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 1 wskazano, na wyroby mieszczące się w pozycji CN 2710. Do wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz 2704 do 2715.

Powyższe uregulowania nie naruszają przepisów prawa wspólnotowego, gdyż jak wyżej wskazano, przepis art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE umożliwia – m.in. polskiemu prawodawcy – utrzymanie opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych, w tym także olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.

Wyjaśnić ponadto należy, iż nieujęcie olejów do smarowania silników w katalogu wyrobów energetycznych podlegających przepisom dotyczącym kontroli i uregulowanych w Dyrektywie Rady 2008/118/WE, nie stanowi podstawy do nieopodatkowania w kraju przedmiotowych wyrobów.

Dodatkowo zauważyć należy, iż określony w art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej, katalog wyrobów energetycznych wskazuje, iż te wyroby nie podlegają przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania Dyrektywy Rady 2008/118/WE. Nieujęcie wyrobu akcyzowego w tym katalogu nie jest jednoznaczne z brakiem podstawy do jego opodatkowania.

W przypadku bowiem, gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo oleje smarowe wykorzystywane będą do innych celów niż opałowe lub napędowe, to nie będą one obejmowane procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Podlegają one jednak opodatkowaniu zgodnie z ogólnymi przepisami dotyczącymi powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego. Stąd też postanowienia art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej, nie wykluczają możliwości opodatkowania olejów smarowych, które nie zostały ujęte w katalogu wyrobów podlegających przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania określonych w Dyrektywie Rady 2008/118/WE.

Istotny jest jednak fakt, iż nie jest sprzeczne z celami Dyrektywy Energetycznej oraz praktyką stosowania przepisów wspólnotowych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej uznanie, iż wyroby ropopochodne wymienione w ustawie o podatku akcyzowym, bez względu na ich przeznaczenie, są wyrobami akcyzowymi.

Zgodnie natomiast z uregulowaniem art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Wyjaśnić również należy, iż stawki akcyzy dla olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 – zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy – z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 wynoszą 1.180,00 zł/1.000 litrów.

Z powyższego wynika, iż na gruncie przepisów krajowych ww. wyroby ropopochodne, w tym oleje smarowe, zasadnie i prawidłowo należy uznać za wyroby akcyzowe.

Ponadto zauważyć należy, iż wyroby będące przedmiotem wniosku nie są obejmowane procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich nabywania wewnątrzwspólnotowego.

Tym niemniej nie pozostaje to w sprzeczności z tym, iż produkty energetyczne – w rozumieniu Dyrektywy Energetycznej – mogą być objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju.

Nie może być to jednak traktowane jako naruszenie swobodnego handlu i przepływu towarów na wspólnym rynku. Przepisy krajowe, które ustanawiają odrębne procedury, jakie należy stosować w przypadku ww. wyrobów, nie wprowadzają żadnych ograniczeń obrotu tymi wyrobami i nie nakładają na podatników, ani na inne państwa członkowskie obowiązków, które byłyby niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego. Przede wszystkim w obrocie wewnątrzwspólnotowym m.in. olejami smarowymi, nie ma zastosowania procedura zawieszenia poboru akcyzy i administracyjny dokument towarzyszący – nabycie wewnątrzwspólnotowe tych wyrobów odbywa się bowiem na podstawie dokumentów handlowych.

Zgodnie bowiem z art. 40 ust. 6 ustawy, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.

Dodać należy, iż w myśl przepisu § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. u. Nr 158 poz. 1056), w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, wprowadzanych do składu podatkowego na terytorium kraju z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, procedurę tę, na podstawie dokumentów handlowych, stosuje się od momentu wprowadzenia tych wyrobów na terytorium kraju.

Dodatkowo prawodawca przewidział, iż w określonych okolicznościach ww. wyroby podlegają zwolnieniu od akcyzy. Zgodnie bowiem z przepisem § 10 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. u. Nr 32 poz. 228), zwalnia się od akcyzy oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 71-83 i 2710 19 87-99, przeznaczone do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Wśród czynności wymienionych w art. 32 ust. 3 ustawy, na szczególną uwagę zasługują dwa przypadki wskazane przez prawodawcę. Są to przepisy art. 32 ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy, w świetle których zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego.

Reasumując, zgodnie z przepisami Dyrektywy Energetycznej oleje smarowe, wykorzystywane w inny sposób niż jako paliwa silnikowe lub opałowe nie są objęte wspólnotowym systemem zharmonizowanego podatku akcyzowego.

Jednakże oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 71-2710 19 99 są na gruncie krajowych uregulowań prawnych, wyrobami akcyzowymi. Czynnością, która podlega opodatkowaniu – stawką 1.180,00 zł/1.000 litrów – podatkiem akcyzowym jest nabycie wewnątrzwspólnotowe tych wyrobów. Tym niemniej mogą one korzystać ze zwolnienia od tego podatku przy spełnieniu warunków, określonych w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.