INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17.01.2011r. (data wpływu 24.01.2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 29.03.2011r. (data wpływu 04.04.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 21.03.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych finansowanych ze środków publicznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych finansowanych ze środków publicznych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 29.03.2011r. (data wpływu 04.04.2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21.03.2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca świadczy usługi polegające na kształceniu pracowników oświaty (dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy administracji) oraz jednostek samorządu terytorialnego. Do końca 2010r. firma sprzedawała swoje usługi jako przedmiotowo zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, działalność przedsiębiorcy obejmuje:

85.51.Z – Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych,

85.52.Z – Pozaszkolne formy edukacji artystycznej,

85.59.A – Nauka języków obcych,

85.59.B – Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,

85.60.Z – Działalność wspomagająca edukację.

Stosownie do zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, rodzaj przeważającej działalności Wnioskodawcy to:

• według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007): 8559B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane;
• według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2004): 8042B Kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia, gdzie indziej niesklasyfikowane.
  
  

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów. Szkolenia nie obejmują nauki języków obcych i nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach odrębnych od ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabywcami przedmiotowych usług są: szkoły (podstawowe, licea, gimnazja), przedszkola (gminne, komunalne, publiczne, niepubliczne, prywatne, integracyjne, miejskie, samorządowe, specjalne), zespoły szkolno-przedszkolne, zakłady ekonomiczno-finansowej obsługi placówek oświaty, zakłady obsługi szkół i przedszkoli, rady rodziców, zespoły szkół, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, powiaty, gminne ośrodki pracy z rodziną, bursy, centra kształcenia ustawicznego, dzielnicowe biura finansów oświaty, gimnazja dla dorosłych, gminne biblioteki, miejskie ośrodki publiczne, miasta, ośrodki wsparcia dziecka i rodziny.

Większość tych podmiotów nabywających usługi to jednostki sektora finansów publicznych.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawczyni podaje, że w zależności od konkretnego przypadku, szkolenia mogą być finansowane zarówno w całości ze środków publicznych, częściowo ze środków publicznych (poniżej i powyżej 70%), jak i w ogóle bez udziału środków publicznych. Firma zakłada, że szkolenia będą realizowane wyłącznie ze środków publicznych lub do 70% udziału środków publicznych. Przedmiotowe szkolenie służą kształceniu lub przekwalifikowaniu zawodowemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi polegające na kształceniu i szkoleniu nauczycieli, dyrektorów oraz członków rad pedagogicznych, świadczone przez Wnioskodawcę w przedstawionym stanie faktycznym, są nadal zwolnione od podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2011r., a jeżeli nie, to jaka jest stawka podatku właściwa dla tych usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług, jeżeli nabywcą jest podmiot sektora finansów publicznych. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w całości ze środków publicznych – oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jeżeli więc nabywcami przedmiotowych usług są podmioty sektora finansów publicznych, czyli jednostki, których działalność opiera się na środkach publicznych, to oznacza to, że usługi są finansowane właśnie z tego rodzaju środków, a w konsekwencji, zastosowanie znajduje powołany art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Zwrócić należy również uwagę na § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.12.2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, zwalania się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Przepis ten oznacza, że jeżeli dany nabywca opłaca usługę w części ze środków publicznych (np. częściowe dofinansowanie, refundacja), udział środków publicznych dla celów zwolnienia od podatku stanowić powinien co najmniej 70% wartości świadczenia.

W pozostałych przypadkach, tj. gdy nabywcą jest podmiot spoza sektora finansów publicznych (i brak jest dofinansowania ze środków publicznych), usługi opodatkowane są według stawki 23% (art. 146a pkt 1 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od 1 stycznia 2011 r. podstawowa stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi z zakresu organizacji szkoleń dla firm prywatnych i instytucji sektora publicznego świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, konieczne jest stwierdzenie :

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
2. czy są finansowane w całości ze środków publicznych.
   
   

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi polegające na kształceniu pracowników oświaty (dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy administracji) oraz jednostek samorządu terytorialnego. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów. Szkolenia nie obejmują nauki języków obcych i nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach odrębnych od ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabywcami przedmiotowych usług są: szkoły (podstawowe, licea, gimnazja), przedszkola (gminne, komunalne, publiczne, niepubliczne, prywatne, integracyjne, miejskie, samorządowe, specjalne), zespoły szkolno-przedszkolne, zakłady ekonomiczno-finansowej obsługi placówek oświaty, zakłady obsługi szkół i przedszkoli, rady rodziców, zespoły szkół, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, powiaty, gminne ośrodki pracy z rodziną, bursy, centra kształcenia ustawicznego, dzielnicowe biura finansów oświaty, gimnazja dla dorosłych, gminne biblioteki, miejskie ośrodki publiczne, miasta, ośrodki wsparcia dziecka i rodziny. Większość tych podmiotów nabywających usługi to jednostki sektora finansów publicznych. Wnioskodawca w podanym stanowisku wskazuje, że jeżeli nabywcami przedmiotowych usług są podmioty sektora finansów publicznych, czyli jednostki, których działalność opiera się na środkach publicznych, to oznacza to, że usługi są finansowane właśnie z tego rodzaju środków.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawczyni podaje, że w zależności od konkretnego przypadku, szkolenia mogą być finansowane zarówno w całości ze środków publicznych, częściowo ze środków publicznych (poniżej i powyżej 70%), jak i w ogóle bez udziału środków publicznych. Firma zakłada, że szkolenia będą realizowane wyłącznie ze środków publicznych lub do 70% udziału środków publicznych. Przedmiotowe szkolenie służą kształceniu lub przekwalifikowaniu zawodowemu.

Reasumując, Wnioskodawca świadczy usługi polegające na kształceniu pracowników oświaty (dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy administracji) oraz jednostek samorządu terytorialnego. Organizowane szkolenia, jak wskazuje Wnioskodawca we wniosku, służą kształceniu lub przekwalifikowaniu zawodowemu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, spełniona jest pierwsza z przesłanek warunkująca zwolnienie dla realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń. Ponadto, z uwagi, iż część szkoleń finansowana jest w całości lub co najmniej 70% ze środków publicznych, usługa w stosunku tylko i wyłącznie do tych szkoleń, będzie korzystać od 01.01.2011r. ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. dla ww. szkoleń świadczonych przez Wnioskodawcę wyłącznie w przypadku, jeżeli szkolenia te w całości lub co najmniej w 70% finansowane będą ze środków publicznych.

W stosunku do pozostałych szkoleń, tj. finansowanych poniżej 70%, jak i w ogóle bez udziału środków publicznych powyższe zwolnienie nie ma zastosowania. Szkolenia takie opodatkowane są podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż z uwagi na fakt, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 17.01.2011 r. wpłynął do tut. Organu w dniu 24.01.2011 r., Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 40 zł (od dnia 20.09.2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi bowiem 40 zł – art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 45 zł za wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 17.01.2011 r. Zatem kwota w wysokości 5 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.