Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-681/12-2/TR
z 12 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu: 16 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (Wnioskodawca) zatrudnia na umowę o pracę jednego asystenta rodziny w pełnym wymiarze czasu pracy. Z pracownikiem tym pracodawca planuje zawrzeć umowę na używanie prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych i ustalić limit przebiegu kilometrów na jazdy lokalne – 300 km.

Do zakresu obowiązków asystenta rodziny należy, zgodnie z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 149, poz. 887), prowadzenie pracy z rodziną w miejscu jej zamieszkania lub w miejscu wskazanym przez rodzinę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od wypłacanego asystentowi rodziny ryczałtu samochodowego należy potrącać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, czy też świadczenie to nie jest opodatkowane?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot asystentowi rodziny poniesionych wydatków na jazdy lokalne samochodem prywatnym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zatem od wypłaconych kwot ryczałtu samochodowego, należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy.

Jednocześnie, Zainteresowany stwierdził, iż przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej nie odnoszą się do zwrotu kosztów przejazdu asystentowi rodziny. W opinii Wnioskodawcy, należy zatem stwierdzić, iż nie ma odpowiedniego przepisu ustawowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z kolei m.in. w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, ustawodawca określił źródła przychodów, do których należą: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei, na podstawie art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jednakże, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Powyższe zwolnienie dotyczy m.in. listonoszy, pracowników służby leśnej oraz pracowników socjalnych, gdyż uprawnienia w tym zakresie przyznają im przepisy wspomnianych poniżej odrębnych ustaw, tj.:

• ustawy z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej „Poczta Polska” (Dz. U. z Nr 180, poz. 1109),
• ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.),
• ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U z 2009 Nr 175, poz. 1362 ze zm.).
  
  

Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca – będący Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej – zatrudnia na umowę o pracę jednego asystenta rodziny w pełnym wymiarze czasu pracy. Z pracownikiem tym pracodawca planuje zawrzeć umowę na używanie prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych i ustalić limit przebiegu kilometrów na jazdy lokalne – 300 km. Do zakresu obowiązków asystenta rodziny należy, zgodnie z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2011 Nr 149, poz. 887), prowadzenie pracy z rodziną w miejscu jej zamieszkania lub w miejscu wskazanym przez rodzinę.

Wskazana przez Wnioskodawcę ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887 ze zm.) w art. 1 pkt 1 określa zasady i formy wspierania rodziny przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo -wychowawczych. W Rozdziale 2 Działu II tej ustawy określone zostały zadania oraz kwestie dotyczące zatrudnienia asystenta rodziny. Z przepisów tej ustawy nie wynika jednak, iż asystentowi rodziny z tytułu używania własnego samochodu dla celów służbowych przysługuje od zatrudniającego go pracodawcy zwrot kosztów przejazdów do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych.

Również powołana wyżej ustawa o pomocy społecznej nie przyznaje takiego prawa, ponieważ zgodnie z art. 121 ust. 3c tejże ustawy, zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego pracodawcy przysługuje wyłącznie pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy prawo do zwrotu kosztów przejazdów przyznanych asystentowi rodziny nie wynika wprost z przepisów innych ustaw, zwrot ten nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, wypłacenie przedmiotowego zwrotu (ryczałtu) powoduje, że po stronie pracownika Wnioskodawcy – którym to pracownikiem jest asystent rodziny – powstaje przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego, Wnioskodawca zobowiązany jest – jako płatnik – obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do art. 31 rzeczonej ustawy podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.