INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 25 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.) oraz pismami z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków rezygnacji z prawa nieodpłatnego użytkowania udziału w garażu wielostanowiskowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2010 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży i najmu miejsca parkingowego oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków rezygnacji z prawa nieodpłatnego użytkowania udziału w garażu wielostanowiskowym.

Pismem z dnia 19 października 2010 r. nr PD II/412-1098/10/220999/MZ Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 15 i 16 oraz art. 170 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przekazał wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 oraz 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 21 grudnia 2010 r. nr ILPB2/415-1205/10-2/WS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 21 grudnia 2010 r., skutecznie doręczono dnia 5 stycznia 2011 r., zaś w dniu 13 stycznia 2011 r. (data nadania 10 stycznia 2011 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W dniu 4 listopada 2005 r. Wnioskodawca otrzymał od swojej matki w formie darowizny lokal mieszkalny i miejsce parkingowe w garażu wielostanowiskowym. Zainteresowany wskazuje, że miejsce parkingowe, to udział w garażu wielostanowiskowym wynoszący 146/10000 części współwłasności garażu wielostanowiskowego i udziału wynoszącego 1097/10000 części w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokali. Garaż wielostanowiskowy, w którym Wnioskodawca posiada udział ma odrębną księgę wieczystą i nie jest przynależny do lokalu mieszkalnego, nie jest to spółdzielcze prawo własności. Na dzień sporządzenia aktu notarialnego darowizny wynikało, że Zainteresowany jest zwolniony z podatku od darowizny pod warunkiem, że nie posiada innego lokalu mieszkalnego i będzie w darowanym lokalu zamieszkiwał od dnia 4 listopada 2005 r. do dnia 4 listopada 2010 r.

Ponadto w ww. akcie notarialnym sporządzono zapis prawa nieodpłatnego użytkowania udziału w garażu wielostanowiskowym na rzecz matki Zainteresowanego na okres 25 lat. Oświadczeniem z dnia 14 października 2010 r. matka Wnioskodawcy zrzekła się nieodpłatnego prawa użytkowania udziału w garażu wielostanowiskowym.

W związku z tym, że matka Wnioskodawcy nie będzie korzystać z ww. miejsca Wnioskodawca rozważa możliwość wynajmu tego miejsca osobie trzeciej lub jego sprzedaży. Wnioskodawca wskazał, iż ewentualny najem nie będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku ze złożeniem oświadczenia przez matkę Wnioskodawcy o zrzeczeniu się nieodpłatnego prawa użytkowania udziału w garażu wielostanowiskowym Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek od spadków i darowizn, czy ewentualnie dokonać dopłaty do podatku od darowizny pobranego przez notariusza w dniu sporządzenia aktu notarialnego...
2. Czy w przypadku ewentualnej sprzedaży ww. miejsca parkingowego i udziału w gruncie i części budynku Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek dochodowy mimo upływu pięciu lat od darowizny...
3. Czy w przypadku ewentualnego najmu miejsca parkingowego osobie trzeciej Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek w formie ryczałtu jako osoba nie prowadząca działalności gospodarczej...

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pierwsze pytanie przedstawione we wniosku, natomiast w zakresie odpowiedzi na drugie i trzecie pytanie w dniu 27 stycznia 2011 r. wydano interpretacje indywidualne nr ILPB2/415-1205/10-7/WS oraz nr ILPB2/415-1205/10-8/WS.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, w przypadku zrzeczenia się matki prawa użytkowania na okres 25 lat ww. miejsca parkingowego czyli udziału wynoszącego 146/10000 w garażu wielostanowiskowym i udziału w gruncie przynależnym do tego miejsca nie powinien On z tego tytułu zapłacić podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. u. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych (art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 4 listopada 2005 r. Wnioskodawca otrzymał od swojej matki w formie darowizny lokal mieszkalny i miejsce parkingowe w garażu wielostanowiskowym. Ponadto w akcie notarialnym sporządzono zapis prawa nieodpłatnego użytkowania udziału w garażu wielostanowiskowym na rzecz matki Zainteresowanego na okres 25 lat. Oświadczeniem z dnia 14 października 2010 r. matka Wnioskodawcy zrzekła się nieodpłatnego prawa użytkowania udziału w garażu wielostanowiskowym.

Wskazać należy, że podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn stanowi, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Odliczenie długów i ciężarów należy więc do istoty podatku od spadków i darowizn, sprowadzającej się do opodatkowania przyrostu czystej wartości majątku podatnika. Wartość ta jest ustalona według stanu rzeczy i praw w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym jeśli miejsce parkingowe nabyte w 2005 r. przez Wnioskodawcę zostało obciążone bezpłatnym użytkowaniem, podstawa opodatkowania powinna zostać pomniejszona przez notariusza o wartość tegoż użytkowania obliczoną zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn.

Jednakże wskazać należy, iż takie pomniejszenie nie ma charakteru ulgi i nie jest uzależnione od spełnienia w późniejszym okresie żadnych warunków, w związku z czym na ustalenie podstawy opodatkowania z tytułu otrzymanej przez Wnioskodawcę darowizny, nie ma wpływu późniejsze zrzeczenie się nieodpłatnego użytkowania przez matkę.

Tym samym zrzeczenie się powyższego nieodpłatnego użytkowania przez matkę przed upływem okresu na który zostało ono ustanowione, nie będzie miało wpływu na opodatkowanie darowizny otrzymanej przez Wnioskodawcę w 2005 roku. w związku z powyższym Zainteresowany nie musi z tego tytułu płacić, ani dopłacać podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.