INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28.12.2010 r. (data wpływu 31.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.12.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Siedzibą prowadzenia działalności jest mieszkanie zakupione na rynku pierwotnym (w stanie deweloperskim) w 2010 r. Wnioskodawca dokonywał wykończenia i doprowadził mieszkanie do stanu użytkowania. Do prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystuje jedno pomieszczenie (pokój), który stanowi 2/5 powierzchni użytkowej mieszkania.

Wnioskodawca rozważa wprowadzić do ewidencji środków trwałych wyżej wskazany pokój i naliczać amortyzację metodą liniową wg stawki 1,5%. Jako wartość początkową wprowadzonego do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca uzna wartość nabycia nieruchomości, na co składa się cena zakupu mieszkania (na podstawie aktu notarialnego) wraz z wszelkimi udokumentowanymi fakturami VAT – kosztami związanymi z nakładami na wykończenie tego mieszkania, tj. zakup materiałów budowlanych oraz faktur od firm dokonujących wykończenie mieszkania.

W ewidencji środków trwałych wprowadzona zostałaby ta część mieszkania, która przypada proporcjonalnie na część nieruchomości wykorzystywaną na potrzeby działalności gospodarczej (tj. 2/5 powyższych wartości).

Ponadto do wartości początkowej Wnioskodawca planuje zaliczyć odsetki od zaciągniętego na zakup środka trwałego (mieszkania) naliczone przed datą wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, również w proporcji 2/5.

Wnioskodawca planuje też w koszty firmy w proporcji 2/5 odnosić następujące koszty:

1. czynsz płacony do wspólnoty mieszkaniowej,
2. koszty eksploatacji, tj.: woda, ścieki, elektryczność, ogrzewanie,
3. podatek od nieruchomości,
4. opłatę z tytułu użytkowania wieczystego gruntu części ułamkowej przynależnej do lokalu,
5. odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wyżej wskazane wyliczenie wartości początkowej lokalu jest prawidłowe oraz, czy prawidłowy jest sposób amortyzacji tego lokalu...
2. Czy prawidłowe jest odnoszenie w koszty prowadzenia działalności gospodarczej powołane powyżej koszty (pkt 1-5) w proporcji 2/5, która to proporcja stanowi proporcjonalną część nieruchomości wykorzystywaną na potrzeby działalności gospodarczej...
   
   

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Odpowiedź na pytanie pierwsze zostanie udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2 prawidłowe jest odnoszenie w koszty działalności gospodarczej kosztów związanych z funkcjonowaniem mieszkania, tj:

1. czynsz,
2. media,
3. podatek od nieruchomości,
4. opłatę z tytułu wieczystego użytkowania gruntu,
5. odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości,

w proporcji 2/5.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:
   • pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
   • pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,
2. spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń,
3. umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów.
   
   

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Treść art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

• zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę,

• odsetki zostały zapłacone,

• odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.
  
  

Z powyższego wynika, iż aby prawidłowo rozliczyć koszty oprócz konieczności wykazania związku zapłaconych odsetek od kredytu z osiąganym przychodem, istotny jest moment poniesienia wydatków związanych ze spłatą odsetek. Od momentu przekazania lokalu usługowego do użytkowania zapłacone odsetki od kredytu w części dotyczącej tego lokalu, należy zaliczać bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast odsetki zapłacone do dnia przekazania lokalu do używania zwiększają jego wartość początkową i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym odsetki od kredytu na zakup lokalu mieszkalnego w części przeznaczonej na cele prowadzonej działalności naliczone i zapłacone po dniu przekazania tego lokalu do używania mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Podkreślić w tym miejscu należy, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest więc na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Generalną zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest więc ścisłe powiązanie kosztów ponoszonych przez podatnika z celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (doprowadzić do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Z przedstawionego wniosku wynika, że Wnioskodawca do prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystuje jedno pomieszczenie (pokój), który stanowi 2/5 powierzchni użytkowej mieszkania. Zatem w koszty firmy w proporcji 2/5 zamierza odnosić następujące koszty:

1. czynsz płacony do wspólnoty mieszkaniowej,
2. koszty eksploatacji, tj.: woda, ścieki, elektryczność, ogrzewanie,
3. podatek od nieruchomości,
4. opłatę z tytułu użytkowania wieczystego gruntu w części ułamkowej przynależnej do lokalu,
5. odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości.
   
   

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż część wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę tj. czynsz, koszty eksploatacji (woda, ścieki, elektryczność, ogrzewanie), podatek od nieruchomości, opłatę z tytułu użytkowania wieczystego gruntu oraz odsetki od kredytu zapłacone po dniu oddania środka trwałego do używania (odpowiadająca stosunkowi powierzchni lokalu wykorzystywanego w działalności do ogólnej powierzchni lokalu) może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.