INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 12 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 3 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu – jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej stwierdzenia, iż przychód powstaje w dacie wystawienia rachunku,
• prawidłowe w części dotyczącej stwierdzenie, iż przychód powstaje w ostatnim dniu każdego miesiąca.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 stycznia 2011 r. nr ILPB1/415-1292/10-2/AGr wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 stycznia 2011 r., natomiast w dniu 3 lutego 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest lekarzem, pracuje na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wykonywane usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Wynagrodzenie Wnioskodawca otrzymuje na podstawie wystawianych jeden raz w miesiącu rachunków. Na przełomie maja i czerwca Zainteresowany zmienił biuro rachunkowe prowadzące jego księgę przychodów i rozchodów. Zaliczki na podatek Wnioskodawca wpłaca do 20 dnia każdego miesiąca (podatek liniowy).

Po sprawdzeniu przez osobę obecnie prowadzącą Zainteresowanemu księgę przychodów i rozchodów zapisów od 1 stycznia 2010 r. okazało się, iż kwoty wyliczonych zaliczek przez poprzednią i obecną firmę różnią się wyraźnie. Powodem był inny sposób księgowania rachunków. W rozumieniu przez Wnioskodawcę przepisów Ordynacji podatkowej i ustawy podatkowej jeden i drugi sposób jest prawidłowy, niemniej jednak zastosowanie każdego z nich rodzi inne skutki finansowe i w innym terminie wobec urzędu skarbowego.

Wnioskodawca pracuje cały miesiąc (czasami ostatni dzień pracy - dyżur rozpoczyna się w ostatnim dniu danego miesiąca i kończy w pierwszym dniu miesiąca następnego). Zainteresowany rachunek wystawia w pierwszych dniach miesiąca następnego za wszystkie przepracowane godziny w poprzednim miesiącu plus kilka godzin z następnego miesiąca. Wypłatę - przelew na rachunek bieżący Wnioskodawca otrzymuje kilkanaście dni później najczęściej w ratach.

Usługa Wnioskodawcy rozliczana jest w okresach rozliczeniowych miesięcznych – miesiące kalendarzowe. Do okresu rozliczeniowego za dany miesiąc wlicza się również godziny dyżuru, który kończy się w pierwszym dniu następnego miesiąca.

Poprzednia księgowa Zainteresowanego zapisywała w podatkowej księdze przychodów i rozchodów przychód zgodnie z datą wystawienia rachunku, obecna firma księguje rachunki zawsze z ostatnim dniem miesiąca za który są wystawiane (za miesiąc przepracowany). Według Wnioskodawcy jedna i druga firma postępuje zgodnie z przepisami prawa, ale różną jego interpretacją.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Z która datą należy księgować przychód:

1. czy z ostatnim dniem miesiąca wytworzenia przychodu... - z uwagi na art. 21 Ordynacji podatkowej – „zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania (...)” - tą datą w związku z wyżej wymienioną sytuacją byłby ostatni dzień przepracowanego miesiąca - cały przepracowany miesiąc,
2. czy z ostatnim dniem wytwarzania przychodu... - pierwszy dzień następnego miesiąca w którym kończy się dyżur z ostatniego dnia poprzedniego miesiąca,
3. czy z dniem wystawienia rachunku... - biorąc pod uwagę art. 14 pkt 1c ustawy podatkowej ( Dz. U. Nr 152) „za datę powstania przychodu (...) uważa się (...) dzień wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności”,
4. czy też z dniem otrzymania należności ... - płacona w ratach.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy prawa nie wskazują jednoznacznie na moment powstania zobowiązania. W związku z tym zdaniem Zainteresowanego sposób księgowania poprzedniej księgowej (zgodny z datą wystawienia rachunku) jak i obecnej firmy (z ostatnim dniem miesiąca, w którym wytworzono przychód) jest prawidłowy, ponieważ jeden i drugi mieści się w granicach prawa, jedyną różnicą jest wysokość zaliczek w konkretnych miesiącach. W rozliczeniu rocznym efekt finansowy jest ten sam.

Wnioskodawca prosi o wskazanie właściwego (z punktu widzenia ministerstwa finansów) sposobu księgowania jego rachunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w części dotyczącej stwierdzenia, iż przychód powstaje w dacie wystawienia rachunku,
• prawidłowe w części dotyczącej stwierdzenie, iż przychód powstaje w ostatnim dniu każdego miesiąca.
  
  

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Treść art. 14 ust. 1c ww. ustawy stanowi, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają natomiast zapisy art. 14 ust. 1e, 1h i 1i powołanej ustawy.

W myśl art. 14 ust. 1e cytowanej ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zatem w sytuacji, gdy postanowienia umowy, przewidują, iż wynagrodzenie wypłacane będzie w okresach rozliczeniowych, to przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach takiej umowy powstaje zawsze w ostatnim dniu okresu wskazanego w umowie (lub na fakturze) jako okres rozliczeniowy. Istotną okolicznością w tym wypadku, świadczącą o momencie powstania przychodu jest określenie w łączącej strony umowie lub na wystawionej fakturze, jakiego okresu dotyczy czynność, będąca jej przedmiotem. Wynika z tego, że określenie okresu rozliczeniowego pozostaje wyłącznie w gestii stron, które łączy stosunek cywilnoprawny. Wobec powyższego, data powstania przychodu zależy od postanowień umowy co do tego, za jaki okres dokonane jest rozliczenie, a nie od daty wykonania świadczenia lub wystawienia faktury.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest lekarzem. Wykonywane usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Usługa Wnioskodawcy rozliczana jest w okresach rozliczeniowych miesięcznych – miesiące kalendarzowe. Do okresu rozliczeniowego za dany miesiąc wlicza się również godziny dyżuru, który kończy się w pierwszym dniu następnego miesiąca.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym za datę powstania przychodu należy więc uznać ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie, czyli ostatni dzień każdego miesiąca, niezależnie od daty wystawienia rachunku, czy też otrzymania należności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.