INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2010r. (data wpływu 27 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2010r. (data wpływu 21 grudnia 2010r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 grudnia 2010r. Nr IPPP2/443-731/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Stronę w dniu 16 grudnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty wystawionych faktur dla Generalnego Wykonawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty wystawionych faktur dla Generalnego Wykonawcy, uzupełniony pismem z dnia 17 grudnia 2010r. (data wpływu 21 grudnia 2010r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 grudnia 2010r. Nr IPPP2/443-731/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Stronę w dniu 16 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sprawa dotyczy inwestycji dofinansowanej ze środków UE. Po zakończeniu prac prowadzonych w dniach 01.01.2010 - 20.01.2010 /etap/ zostały wystawione przez Wnioskodawcę następujące dokumenty FV nr …/2010 oraz FV nr …/2010 na podstawie umowy z Generalnym Wykonawcą / firma E./. Do dnia 20.09.2010 nie wpłynęły należności z w/w faktur.

W dniu 02.03.2010 została rozwiązana umowa pomiędzy Generalnym Wykonawcą firmą E. a inwestorem / C. Sp. z o.o. /. Po zaistniałej sytuacji Inwestor zobowiązał się do zapłaty za faktury nie rozliczone FV nr …/2010 oraz FV nr …/2010 ale tylko na podstawie faktur wystawionych dla C. Sp. z o.o. /inwestor/. Tylko w ten sposób Wnioskodawca otrzymał zapłatę za ww. zakres prac.

W uzupełnieniu Wnioskodawca stwierdził, że po rozwiązaniu przez niego umowy z Generalnym Wykonawcą, została zawarta umowa z Inwestorem na ten sam zakres prac. Inwestor odebrał etap prac wykonanych przez Wnioskodawcę i w dniu 24.03.2010r. Wnioskodawca wystawił na rzecz Inwestora fakturę obejmującą swym zakresem wyświadczone usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można wystawić korektę dla wystawionych dokumentów dla Generalnego Wykonawcy firmy E. FV nr …/2010 oraz FV nr …/2010 jeżeli zostały wystawione dokumenty obejmujące ten sam zakres prac w późniejszym terminie dla inwestora, gdy zostały wystawione dwa dokumenty na ten sam zakres prac...

Zdaniem wnioskodawcy, występowanie o zapłatę za FV nr …/2010 oraz FV nr …/2010 od firmy E. jest bezzasadne ponieważ wynagrodzenie za wykonane prace otrzymano od Inwestora C. Sp. z o.o. Dlatego też Wnioskodawca uważa, że ww. dokumenty powinny być anulowane.

Tym samym naliczanie podatków od wystawionych dokumentów FV nr …/2010 oraz FV nr …/2010 jest pozbawione uzasadnienia. Nie można domagać się dwukrotnie zapłaty za ten sam zakres prac będących przedmiotem umowy od dwóch podmiotów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą – minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Paragraf 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem stanowi, że:

1. W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.
2. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:
   1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
   3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
   kwotę zmniejszenia podatku należnego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
   1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
   2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
4. Przepisy § 5 ust. 5-7 i § 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.
5. Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".
   
   

Natomiast § 14 rozporządzenia stanowi, że:

1. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
2. Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:
   1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
   3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
   4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
3. Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.
4. Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca po zakończeniu etapu prac prowadzonych w okresie 01.01.2010r. do 20.01.2010r. wystawił na rzecz Generalnego Wykonawcy (z którym miał zawartą umowę na ich wykonanie) faktury za wyświadczone na jego rzecz usługi. Do dnia 20.09.2010 nie wpłynęły należności z w/w faktur.

W dniu 02.03.2010 została rozwiązana umowa pomiędzy Generalnym Wykonawcą firmą E. a inwestorem / C. Sp. z o.o. /. Po zaistniałej sytuacji Inwestor zobowiązał się do zapłaty za faktury nie rozliczone FV nr …/2010 oraz FV nr …/2010 ale tylko na podstawie faktur wystawionych dla C. Sp. z o.o. /inwestor/. Wnioskodawca po rozwiązaniu umowy z Generalnym Wykonawcą, zawarł umowę na wykonywane prace z Inwestorem.

W związku z tym Wnioskodawca ponownie wystawił faktury za wykonane prace (tym razem na Inwestora) i po tym fakcie otrzymał zapłatę za wykonane usługi.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie w/cyt. przepisy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji gdy Wnioskodawca i Inwestor rozwiązali swoje umowy zawarte z Generalnym Wykonawcą i zawarli między sobą umowę na zakres prac będący wcześniej przedmiotem umów z Generalnym Wykonawcą, to faktury wystawione przez Wnioskodawcę na rzecz Generalnego Wykonawcę powinny zostać wyeliminowane z obrotu prawnego poprzez wystawienie faktur korygujących zgodnie z zasadami wynikającymi z w/cyt. paragrafów 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.