INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 11 i 15 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz udokumentowania sprzedaży działki niezabudowanej– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 11 i 15 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz udokumentowania sprzedaży działki niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 4 sierpnia 2003 r. nabył Pan wraz z żoną od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nieruchomość gruntową. W planach zagospodarowania przestrzennego nieruchomość jest przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe i usługowe. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta jako majątek prywatny i nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej. W 2005 r. z nieruchomości została wydzielona część działki i oddana dla miasta na potrzeby infrastruktury w drodze umowy zamiany. W 2007 r. kolejna część nieruchomości gruntowej została sprzedana spółdzielni mieszkaniowej. Obecnie planuje Pan sprzedać pozostałą część działki na rzecz spółdzielni, a pozostałą część oddać w drodze darowizny córce. Ponadto w uzupełnieniach do wniosku wskazuje Pan, iż przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności rolniczej (w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług). Powierzchnia opisanej działki wynosi 0,5 ha, natomiast wszystkie grunty rolne należące do Pana (położone na terenie kilku gmin) zajmują powierzchnię ok. 40 ha. Oprócz gruntów rolnych posiada Pan także grunty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (ponad 3 ha) oraz grunty pozostałe (ponad 2 ha). Nieruchomość została nabyta w celu przeznaczenia jej na własne potrzeby, bez konkretnego zamiaru, „aczkolwiek była myśl jej przeznaczenia na potrzeby mieszkaniowe dzieci”. Zbycie działki nastąpiło z inicjatywy spółdzielni mieszkaniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. działki (części nieruchomości) podlega opodatkowaniu VAT i rodzi obowiązek wystawienia faktury oraz odprowadzenia VAT...

Uważa Pan, iż sprzedaż działek nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - zarówno w zaistniałym stanie faktycznym, jak i zdarzeniu przyszłym. Wskazując na treść art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdził Pan, iż w myśl powyższych przepisów nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego gruntu, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru oraz za którą nie jest przewidziana regularna zaplata. Podatnikiem staje się ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Sprzedaż działek, o których mowa we wniosku nie jest związana z prowadzoną działalnością, wykonywana jest okazjonalnie, bez zamiaru nadania jej stałego charakteru i nie jest za nią przewidziana regularna zapłata, a przychody z ich sprzedaży przeznaczy Pan na dokończenie budowy własnego domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, ze zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (…) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 4 sierpnia 2003 r. nabył Pan wraz z żoną nieruchomość gruntową. W planach zagospodarowania przestrzennego nieruchomość jest przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe i usługowe. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta – jak wskazano we wniosku - jako majątek prywatny („bez konkretnego zamiaru”). Nieruchomość nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej, ani w ramach prowadzonej działalności rolniczej (w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług). W 2005 r. z nieruchomości została wydzielona część działki i oddana na rzecz miasta w drodze umowy zamiany. W 2007 r. kolejna część nieruchomości gruntowej została sprzedana spółdzielni mieszkaniowej. Powierzchnia przedmiotowej działki wynosi 0,5 ha. Ponadto jest Pan właścicielem gruntów rolnych (położonych na terenie kilku gmin) zajmujących powierzchnię ok. 40 ha, a także gruntów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (ponad 3 ha) oraz gruntów „pozostałych” (ponad 2 ha). Obecnie planuje Pan sprzedać część działki na rzecz spółdzielni mieszkaniowej, a pozostałą część oddać w drodze darowizny córce.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie wystąpił szereg okoliczności, które łącznie wskazują że sprzedaż działki, o której mowa we wniosku, zostanie dokonana w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2. Albowiem, co należy podkreślić dokonywał Pan transakcji kupna nieruchomości gruntowej bez zamiaru jego konkretnego przeznaczenia, a następnie dokonywał zbycia jego wydzielonych części w roku 2005 i 2007. Powyższe potwierdza również fakt, iż charakter poczynionych czynności wskazuje, iż zakup gruntu dokonany został z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowych poprzez inwestycje środków pieniężnych, które stanowiły swoistą lokatę kapitału.

Wskazać również należy, że opisane grunty w żadnym momencie nie służyły zaspokajaniu Pana osobistych potrzeb.

Zatem planowaną sprzedaż działki przeznaczonej pod zabudowę należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług, gdyż jest dokonywana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza z grona podatników osób fizycznych, jeśli dokonują one dostaw towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny. Bez znaczenia pozostaje fakt, w jakim okresie wykonywana jest dana czynność, ani ilość dokonanych transakcji. Jeśli odpłatna dostawa towarów została dokonana przez osobę działającą, w rozumieniu ustawy, w charakterze podatnika i w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą, to nawet, jeśli dokonano tych czynności bez zachowania warunków i form określonych przepisami prawa (np.: bez oficjalnego zarejestrowania działalności gospodarczej), to czynność taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług (art. 5 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Reasumując planowaną przez Pana dostawę działki należy uznać za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (okoliczności sprawy nie wskazują, że grunt ten jest gruntem innym niż budowlany lub przeznaczony pod zabudowę).

Przedmiotową dostawę należy odpowiednio udokumentować. Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.