INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 20.01.2011r. (data wpływu 24.01.2011r.) oraz w piśmie z dnia 14.03.2011 r. (data nadania 15.03.2011 r., data wpływu 18.03.2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 04.03.2011 r. Nr IPPB5/423-59/11-2/PS (data nadania 07.03.2011 r., data doręczenia 08.03.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 umowy z dnia 4 czerwca 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523, dalej umowa polsko – cypryjska)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 umowy polsko - cypryjskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący cypryjskim rezydentem podatkowym (dalej „Wnioskodawca”), który prowadzi działalność w formie spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Cypru, zajmuje się między innymi świadczeniem usług telekomunikacyjnych. Wnioskodawca zamierza sprzedawać we własnym imieniu i na własny rachunek usługi telekomunikacyjne dostarczane przez innego dostawcę tej usługi. Wnioskodawca planuje zakup usług telekomunikacyjnych od dostawcy, który ma siedzibę na terytorium Polski, a następnie dalszą ich odsprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek na rzecz podmiotu będącego polskim rezydentem podatkowym (dalej „SP”). W związku z odsprzedażą usług Wnioskodawca nie będzie dokonywał żadnej modyfikacji usług telekomunikacyjnych na terytorium Polski. Dodatkowo wskazać należy, iż w celu świadczenia usług telekomunikacyjnych Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał na terytorium RP żadnych pomieszczeń, usługi nie będą świadczone z określonego miejsca na terytorium RP oraz do ich świadczenie nie będą zatrudniane żadne osoby na terytorium RP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem na rzecz SP usług telekomunikacyjnych, podlegać będą opodatkowaniu na terytorium Polski...

Stanowisko Spółki

Zdaniem Wnioskodawcy przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych na rzecz SP nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne przez usługę telekomunikacyjną rozumieć należy usługę polegającą głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci telekomunikacyjnej.

Zgodnie z art. 7 UCP zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Żeby zatem Wnioskodawca podlegał opodatkowaniu na terytorium Polski świadczenie przez niego usług musiałoby doprowadzić do powstania zakładu na terytorium Polski. Zgodnie z art. 5 ust. 1 UCP zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Z komentarza do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (dalej „Komentarz do MK”) wynika, iż aby można było mówić o powstaniu zakładu spełnione muszą zostać łącznie następujące warunki:

1. Musi istnieć „placówka działalności gospodarczej”, tj. pomieszczenia, a w pewnych okolicznościach także maszyny i urządzenia.
2. Placówka musi mieć charakter stały, tzn. musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości,
3. Musi być prowadzona działalność przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej stałej placówki; oznacza to, że osoby, które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona.
   
   

W przypadku Wnioskodawcy nie zostanie spełniony żaden z warunków, które zostały wskazane w lit. a), b) i c). Po pierwsze, świadczenie usług telekomunikacyjnych na rzecz SP nie będzie odbywać się za pomocą placówki w rozumieniu miejsca prowadzenia działalności. Wnioskodawca w celu świadczenia usług telekomunikacyjnych na rzecz SP nie będzie wykorzystywał żadnego pomieszczenia, maszyny, czy urządzenia, które znajdować się będzie na terytorium Polski. Ponadto Wnioskodawca nie będzie angażował na terytorium Polski żadnego personelu, który nie jest konieczny do sprzedaży usług telekomunikacyjnych. Wszelkie bowiem czynności niezbędne do zakupu i sprzedaży usług telekomunikacyjnych wykonywane będą przez osoby, zatrudnione w siedzibie Wnioskodawcy na Cyprze i sprowadzać się będą do zakupu i dalszej odsprzedaży usług telekomunikacyjnych. Nadto, zauważyć należy, iż jak zostało wskazane w komentarzu do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, nie stanowi działalności samo przesyłanie energii (Riemenschneider, Betriebsstdttenagen, IStR 2002, s. 561 i n). Stwierdzenie to należy również odnosić do usług telekomunikacyjnych. Jak bowiem wynika z art. 2 pkt 48 prawa telekomunikacyjnego przez usługę telekomunikacyjną rozumieć należy usługę polegającą głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci. Jak zaś wskazano w komentarzu do prawa telekomunikacyjnego (M. Rogalski, K. Kawałek, Prawo telekomunikacyjne. Komentarz) przekazywanie sygnałów oznacza przekazywanie informacji za pomocą energii elektromagnetycznej.

Końcowo wskazać należy, iż przychody, które zostaną osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski tzw. podatkiem u źródła, a więc podatkiem do pobrania którego zobowiązana byłaby SP z tytułu zapłaty wynagrodzenia za nabyte usługi telekomunikacyjne. Żaden bowiem przepis UCP nie przewiduje opodatkowania tego rodzaju płatności. W szczególności zapłaty z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych nie można zaliczyć do należności licencyjnych, o których mowa w art. 12 UCP.

Podsumowując stwierdzić należy, iż skoro świadczenie usług telekomunikacyjnych przez Wnioskodawcę nie będzie prowadzić do powstania na terytorium Polski zakładu, to przychody osiągane z tego tytułu przez Wnioskodawcę nie będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.