Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1516/12/MM
z 21 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 21 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi mieszkaniowej przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości:

• w części wydatkowanej na spłatę kredytu refinansowego - jest nieprawidłowe,
• w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi mieszkaniowej przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 grudnia 2003 r. wnioskodawca dokonał zakupu udziału 1/2 nieruchomości lokalowej (mieszkania). Pozostałą część nabyła osoba nie spokrewniona z wnioskodawcą. Zakup całej nieruchomości został sfinansowany kredytem hipotecznym a częściowo gotówką. W dniu 27 marca 2007 r. wnioskodawca kupił od współwłaścicielki jej udział w nieruchomości. Cenę uregulował gotówką, a ponieważ od tej pory był jedynym właścicielem nieruchomości zaciągnął wyższy kredyt hipoteczny (w celu spłaty poprzedniego zaciągniętego przez wnioskodawcę i byłą współwłaścicielkę). Następnie w dniu 13 października 2008 r. całą nieruchomość wnioskodawca sprzedał. Środki ze sprzedaży nieruchomości przeznaczył na spłatę ww. kredytu hipotecznego oraz w pozostałej wartości na częściowe sfinansowanie zakupu kolejnej nieruchomości w dniu 19 grudnia 2008 r. Kolejną nieruchomość wnioskodawca nabył już wraz z małżonką i sfinansowana została (oprócz środków ze sprzedaży ww. mieszkania) kredytem hipotecznym. Bezpośrednio po sprzedaży przedmiotowego mieszkania wnioskodawca złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenie, że środki uzyskane zamierza przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe. Jednocześnie w akcie notarialnym było oświadczenie wnioskodawcy o tym, iż jest w nim zameldowany. Dodatkowo wnioskodawca posiada potwierdzenie zameldowania na pobyt stały z Urzędu Miasta w ww. mieszkaniu w okresie od 08 marca 2004 r. wydane w dniu 01 sierpnia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z faktem nabycia 1/2 nieruchomości w 2003 r. a pozostałej części w 2007 r. wnioskodawca może skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej od całej kwoty (warunek złożenia oświadczenia w ciągu 14 dni od sprzedaży w 2008 r. został zachowany oraz wydatkowano środki na własne cele mieszkaniowe w postaci nabycia budynku mieszkalnego i spłaty kredytu mieszkaniowego - wartość wydatkowana w ciągu dwóch lat od dnia sprzedaży w całości wyczerpuje otrzymaną kwotę)?
2. Czy w związku ze złożeniem oświadczenia o wydatkowaniu całej kwoty na cel mieszkaniowy (brak wskazania w samym oświadczeniu informacji o uldze meldunkowej) i posiadaniu potwierdzenia zameldowania na pobyt stały od 2004 r. aż do momentu sprzedaży wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej w związku z tym, iż 1/2 udziału w nieruchomości została nabyta dopiero w 2007 r.?
   
   

Ad. 1

Zdaniem wnioskodawcy, ulga mieszkaniowa przysługuje mu wyłącznie ze sprzedaży połowy nieruchomości (tej nabytej w 2003 r.) . Natomiast nie ma ona zastosowania dla drugiej połowy sprzedanej nieruchomości z powodu nabycia jej dopiero w 2007 r.

Ad. 2

Zdaniem wnioskodawcy, zostały spełnione warunki do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej, ponieważ złożył oświadczenie o zwolnieniu całego dochodu z podatku dochodowego od osób fizycznych. Termin złożenia oświadczenia był do końca kwietnia następnego roku (dochował terminu nawet do 14 dni) i posiada dowody w postaci potwierdzenia zameldowania w okresie od 2004 r. do dnia kiedy był właścicielem (wydane w sierpniu 2008 r.) oraz w akcie notarialnym jest oświadczenie, iż jest w mieszkaniu zameldowany. Faktycznie w oświadczeniu złożonym przez wnioskodawcę nie jest powiedziane, że dochód częściowo korzysta ze zwolnienia w związku z ulgą mieszkaniową a częściowo w związku z meldunkową, jednak to nie zmienia faktu, iż spełnił warunki do tego zwolnienia. Obecnie zamierza złożyć oświadczenie będące sprostowaniem czy doprecyzowaniem poprzednio złożonego oświadczenia, jednak zgodnie z przepisami prawa cywilnego oświadczenie woli ma wywołać określony skutek (tu zwolnienie z podatku), a brak doprecyzowania podstawy prawnej przy posiadaniu dowodów nie powinien rodzić nieważności takiego oświadczenia w tym zakresie (ulga meldunkowa). Wobec powyższego brak stwierdzenia o skorzystaniu z ulgi meldunkowej nie powinien wykluczać zwolnienia podatkowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1. Ocena stanowiska w zakresie pytania nr 2 została zawarta w odrębnej interpretacji.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że dla ustalenia opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości lub praw istotne znaczenie ma ustalenie daty ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2003 r. wnioskodawca w drodze kupna nabył udział 1/2 nieruchomości. Pozostały udział w 2007 r. wnioskodawca kupił od współwłaściciela stając się tym samym jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości.

W dniu 13 października 2008 r. nieruchomość została sprzedana przez wnioskodawcę.

Z uwagi na fakt, iż nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 2003 r. oraz w 2007 r., to pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału jaki nabył wnioskodawca.

W związku z powyższym cały przychód uzyskany w 2008 r. ze sprzedaży nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, ponieważ zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy zarówno od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w 2003 r. jak i udziału nabytego w 2007 r. nie upłynęło 5 lat.

Niniejsza interpretacja stanowi jednak wyłącznie o skutkach podatkowych sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w odniesieniu do udziału nabytego przez wnioskodawcę w 2003 r.

Zgodnie z powyższym wskazać należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości odpowiadający udziałowi 1/2 nabytemu w 2003r. podlega opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Stosownie bowiem do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy wymienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Należy jednak zwrócić uwagę, że koszty odpłatnego zbycia poniesione przez wnioskodawcę dotyczą całej sprzedanej nieruchomości. To oznacza, że odliczyć od podlegającego opodatkowaniu według przepisów obowiązujących przed 01 stycznia 2007 r. przychodu będzie mógł 1/2 kosztów odpłatnego zbycia, gdyż pozostała część kosztów przypada na udział nabyty w 2007 r.

Na mocy art. 28 ust. 2 i 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Zasada ta nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania zbycia złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

W myśl art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

1. od terminu płatności określonego w ust. 2 do dnia, w którym upłynęły dwa lata, licząc od dnia sprzedaży - w wysokości połowy odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych,
2. począwszy od następnego dnia po upływie dwóch lat, licząc od dnia sprzedaży, aż do dnia zapłaty - w pełnej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych.
   
   

Wnioskodawca przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości osiągnął 13 października 2008 r., zatem dwuletni okres na jego wydatkowanie na cele mieszkaniowe upłynął z dniem 13 października 2010 r.

Zgodnie bowiem z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Ponadto, należy zauważyć, iż z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) przedmiotowej ustawy wynika, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 32 lit. e) nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, w szczególności z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy, iż okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jest wydatkowanie go m.in. na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych na określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) cele. Jednocześnie wskazać również należy, iż zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że udział w nieruchomości nabyty w 2003 r. wnioskodawca częściowo sfinansował kredytem hipotecznym. Następnie w 2007 r. wnioskodawca kupił od współwłaścicielki pozostały udział w nieruchomości i zaciągnął wyższy kredyt hipoteczny w celu spłaty poprzedniego zaciągniętego przez wnioskodawcę i byłą współwłaścicielkę.

Wnioskodawca przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przeznaczył zatem m.in. na spłatę kredytu refinansowego, czyli kredytu, który został zaciągnięty na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie z byłą współwłaścicielką na zakup tej nieruchomości. Pozostałą część uzyskanego przychodu wnioskodawca przeznaczył na częściowe sfinansowanie zakupu wraz z małżonką w dniu 19 grudnia 2008 r. kolejnej nieruchomości.

Jak wskazano powyżej katalog zawierający cele, na które musi być zaciągnięty kredyt lub pożyczka, aby podatnikowi przysługiwało z mocy ustawy przedmiotowe zwolnienie, wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. ma charakter zamknięty. Należy, zatem uznać, że zwolnienie to nie dotyczy przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), a wydatkowanych na spłatę kredytu czy pożyczki zaciągniętych na inne cele, niż wymienione w tym przepisie, w tym również na spłatę kredytu refinansowego, czyli kredytu, który został zaciągnięty na spłatę innego kredytu. W przedmiotowej sprawie kredyt refinansowy dotyczył spłaty nie tylko kredytu zaciągniętego przez wnioskodawcę na nabycie udziału w nieruchomości ale także kredytu zaciągniętego przez osobę trzecią, która w ten sposób sfinansowała swój zakup pozostałego udziału w nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonał więc spłaty kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, lecz spłaty kredytu zaciągniętego na spłatę innego zobowiązania (kredytu) oraz spłatę zobowiązania innej osoby (byłej współwłaścicielki). Takiego zaś przeznaczenia środków nie przewiduje art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy.

Powyższe potwierdzają również Sądy Administracyjne. W tym miejscu przytoczyć należy argumentację Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartą w najnowszym orzeczeniu z dnia 04 grudnia 2012 r., sygn. akt II FPS 3/12, w którym to Sąd stwierdził, że „(…) czym innym jest zamierzenie polegające na wydatkowaniu środków na realizację szeroko postrzeganego celu mieszkaniowego (w tym działania na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych), czym innym natomiast kwestia spełnienia warunków do uzyskania ulgi podatkowej. Nie kwestionując faktu, że spłata kredytu refinansowego wpisuje się w realizację ogólnego celu polegającego na zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, wskazać jednakże wypada, że nie musi to jednocześnie oznaczać ziszczenia prawa podatnika do ulgi podatkowej.

Według Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładnia językowa art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) u.p.d.o.f. prowadzi do jednoznacznego wniosku, że warunkiem uzyskania przez podatnika prawa do omawianej ulgi podatkowej jest wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości (praw majątkowych) na spłatę kredytu (pożyczki) spożytkowanego bezpośrednio na zakup np. lokalu mieszkalnego. Konstruując analizowany przepis w taki, - a nie inny - sposób ustawodawca wskazał jednocześnie na kolejność czynności podatnika: najpierw zaciągnięcie kredytu, następnie zakup lokalu mieszkalnego. W przypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu refinansowego mamy do czynienia z sytuacją odwrotną.

Wypływający z językowej wykładni przepisu wniosek o uzależnieniu prawa do ulgi podatkowej od bezpośredniego wydatkowania środków pochodzących z zaciągniętego kredytu na nabycie lokalu mieszkalnego, potwierdza także wykładnia historyczna regulacji dotyczących tzw. ulg mieszkaniowych. Do konkluzji takiej prowadzi bowiem zestawienie treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym w latach 2004-2006 z treścią art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a-c) u.p.d.o.f., w brzmieniu ustalonym od dnia 1 stycznia 2009 r.”.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz utrwalonym orzecznictwem sądowym, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania. Wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W konsekwencji tzw. ulga mieszkaniowa podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że przy stosowaniu ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Natomiast w odniesieniu do wydatkowania części środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na częściowe sfinansowanie zakupu kolejnej nieruchomości, stwierdzić należy, iż wydatek ten spełnia dyspozycję zawartą w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość tę wnioskodawca nabył w dniu 19 grudnia 2008 r., czyli przed upływem ustawowego okresu dwóch lat od dnia uzyskania przychodu. Powyższego nie zmienia fakt, że nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego (w trakcie trwania małżeństwa) ze środków ze sprzedaży nieruchomości, którą wnioskodawca nabył przed zawarciem związku małżeńskiego.

Reasumując, rację ma wnioskodawca, że tzw. ulga mieszkaniowa ma zastosowanie wyłącznie do 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, czyli przychodu ze sprzedaży udziału nabytego w 2003 r. Do tej części przychodu zastosowanie ma bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007 r. i obowiązujący wówczas art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e). Jednakże warunki przedmiotowego zwolnienia spełnia wyłącznie ta część przychodu, która pozostała po spłacie kredytu refinansowego a którą wnioskodawca wydatkował na nabycie kolejnej nieruchomości. Spłata kredytu refinansowego nie stanowi wydatku poniesionego na realizację celu mieszkaniowego, o którym mowa w ustawie. W związku z powyższym stanowiska wnioskodawcy w tym zakresie nie można było uznać za prawidłowe.

Pozostała część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, czyli ze sprzedaży udziału nabytego w 2007 r. nie może skorzystać z powyższego zwolnienia, bowiem do tej części przychodu zastosowanie ma ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 stycznia 2008 r., która nie przewidywała możliwości zwolniona z opodatkowania przychodu, w przypadku wydatkowania na cele, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.