INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010r. (data wpływu 17 grudnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2011r. (data wpływu 2 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu przeprowadzenia korekty odliczonego podatku VAT od samochodu osobowego nabytego w sierpniu 2009r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu przeprowadzenia korekty odliczonego podatku VAT od samochodu osobowego nabytego w sierpniu 2009r.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2011r. (data wpływu 2 marca 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 lutego 2011r. znak IBPP1/443-1215/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W 2009r. Spółka była czynnym podatnikiem VAT i opłacała podatek VAT kwartalnie. W sierpniu 2009r. Spółka zakupiła i przyjęła do użytkowania samochód osobowy o wartości początkowej 32.550,82 zł (wartość netto zakupu 29.918,03 zł, podatek VAT 6.584,97 zł, podatek VAT odliczony 3.949,18 zł).

Ponieważ w 2009r. Spółka przekroczyła kwotę sprzedaży 50.000 zł, a nie przekroczyła kwoty 100.000 zł, Spółka wybrała w 2010r. zwolnienie z VAT.

W związku z tym, że począwszy od stycznia 2010r. Spółka wybrała zwolnienie z VAT, jest zobowiązana do dokonywania korekty odliczonego podatku VAT od zakupionego samochodu w ciągu 5 lat licząc od roku, w którym został on oddany do użytkowania.

Powyższą korektę Spółka zamierza wykazać w deklaracjach VAT za pierwszy okres rozliczeniowy (w przypadku Spółki: I kwartał), poczynając od roku następującego po roku, w którym Spółka korzysta ze zwolnienia (2010r.), aż do zakończenia okresu korekty (art. 91 ust. 3 ustawy).

Spółka korygować będzie odpowiednio 1/5 kwoty odliczonego wcześniej podatku. Konkretnie:

Kwota odliczonego podatku VAT: 3.949,18 zł

Kwota korekty: 3.949,18 zł / 5 = 790 zł

Za 2009r. Spółka nie dokonuje korekty, ponieważ była czynnym podatnikiem VAT.
Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2011r.–kwota 790 zł.

Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2012r –kwota 790 zł.

Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2013r.–kwota 790 zł.

Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2014r.–kwota 790 zł.

Jeśli w trakcie trwania powyższej korekty, Spółka ponownie stałaby się czynnym podatnikiem VAT, nie będzie miała obowiązku jej kontynuowania (art. 91 ust. 7a ustawy).

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. W 2011r. Spółka nadal korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.
2. Spółka, do momentu rezygnacji ze statusu podatnika VAT czynnego, wykorzystywała samochód, o którym mowa we wniosku, wyłącznie do czynności opodatkowanych.
3. Data rezygnacji ze statusu podatnika VAT czynnego: 1 stycznia 2010r.
4. Data nabycia samochodu, o którym mowa we wniosku: 27 sierpnia 2009r.
5. Data oddania ww. samochodu do użytkowania: 27 sierpnia 2009r.
6. Data wprowadzenia ww. samochodu do ewidencji środków trwałych: 27 sierpnia 2009r.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyjęty przez Spółkę sposób przeprowadzenia korekty odliczonego podatku VAT jest prawidłowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony we wniosku sposób dokonania korekty odliczonego podatku VAT od środka trwałego o wartości początkowej większej niż 15.000 zł jest prawidłowy na gruncie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

• prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,
• prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z powyższego uregulowania wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom wyłącznie w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy o VAT).

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów –jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Jak stanowi art. 91 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl art. 91 ust. 7b ustawy o VAT w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy o VAT jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Jak stanowi art. 91 ust. 7d ustawy o VAT w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W 2009r. Spółka była czynnym podatnikiem VAT i opłacała podatek VAT kwartalnie. W sierpniu 2009r. Spółka zakupiła i przyjęła do użytkowania samochód osobowy o wartości początkowej 32.550,82 zł (wartość netto zakupu 29.918,03 zł, podatek VAT 6.584,97 zł, podatek VAT odliczony 3.949,18 zł).

Ponieważ w 2009r. Spółka przekroczyła kwotę sprzedaży 50.000 zł, a nie przekroczyła kwoty 100.000 zł, Spółka wybrała w 2010r. zwolnienie z VAT.

W związku z tym, że począwszy od stycznia 2010r. Spółka wybrała zwolnienie z VAT, jest zobowiązana do dokonywania korekty odliczonego podatku VAT od zakupionego samochodu w ciągu 5 lat licząc od roku, w którym został on oddany do użytkowania.

Powyższą korektę Spółka zamierza wykazać w deklaracjach VAT za pierwszy okres rozliczeniowy (w przypadku Spółki: I kwartał), poczynając od roku następującego po roku, w którym Spółka korzysta ze zwolnienia (2010r.), aż do zakończenia okresu korekty (art. 91 ust. 3 ustawy).

Spółka korygować będzie odpowiednio 1/5 kwoty odliczonego wcześniej podatku. Konkretnie:

Kwota odliczonego podatku VAT: 3.949,18 zł

Kwota korekty: 3.949,18 zł / 5 = 790 zł

Za 2009r. Spółka nie dokonuje korekty, ponieważ była czynnym podatnikiem VAT. Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2011r –kwota 790 zł.

Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2012r –kwota 790 zł.

Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2013r –kwota 790 zł.

Korekta w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2014r –kwota 790 zł.

Jeśli w trakcie trwania powyższej korekty, Spółka ponownie stałaby się czynnym podatnikiem VAT, nie będzie miała obowiązku jej kontynuowania (art. 91 ust. 7a ustawy).

Ponadto:

1. W 2011r. Spółka nadal korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.
2. Spółka, do momentu rezygnacji ze statusu podatnika VAT czynnego, wykorzystywała samochód, o którym mowa we wniosku, wyłącznie do czynności opodatkowanych.
3. Data rezygnacji ze statusu podatnika VAT czynnego: 1 stycznia 2010r.
4. Data nabycia samochodu, o którym mowa we wniosku: 27 sierpnia 2009r.
5. Data oddania ww. samochodu do użytkowania: 27 sierpnia 2009r.
6. Data wprowadzenia ww. samochodu do ewidencji środków trwałych: 27 sierpnia 2009r.
   
   

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że wybranie przez Wnioskodawcę w 2010r. zwolnienia powoduje, że dalsze wykorzystanie wskazanego we wniosku środka trwałego (samochodu osobowego) będzie związane z czynnościami zwolnionymi.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której środek trwały o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł był najpierw wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, natomiast od 2010r. do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Wobec powyższego tut. organ stwierdza, że Wnioskodawca zachowuje prawo do dokonanego odliczenia podatku naliczonego przy zakupie ww. środka trwałego, ale tylko w części dotyczącej okresu wykorzystywania go do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast, od momentu wybrania przez Wnioskodawcę zwolnienia, Wnioskodawca traci prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego środka trwałego w części dotyczącej pozostałego, z pięcioletniego okresu korekty (w wyniku wyboru zwolnienia podmiotowego zostaną wykorzystane w działalności zwolnionej z VAT, która nie daje prawa do odliczenia VAT, w myśl cyt. wyżej art. 86 ustawy o VAT).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż jeśli chodzi o wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy, to Wnioskodawca nie jest obowiązany dokonać rocznej korekty podatku naliczonego za 2009r., gdyż jak wynika z wniosku, do momentu rezygnacji ze statusu podatnika VAT czynnego (czyli od momentu zakupu w dniu 27 sierpnia 2009r. do końca 2009r.) wykorzystywał samochód wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca jest natomiast obowiązany dokonać rocznej (za 2010r.) korekty podatku odliczonego przy nabyciu tego samochodu osobowego, w wysokości 1/5 odliczonego podatku naliczonego, pod warunkiem, że w 2010r. Wnioskodawca nie utracił prawa do zwolnienia od podatku VAT (np. na skutek przekroczenia limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia) i w całym roku samochód ten był wykorzystywany do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT. Korekty rocznej za 2010r. Wnioskodawca jest obowiązany dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy (w przypadku Wnioskodawcy jest to okres kwartalny) roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie samochód osobowy, od nabycia którego odliczono podatek VAT w wysokości 3.949,18 zł został oddany do użytkowania w dniu 27 sierpnia 2009r. i do końca 2009r. był wykorzystywany do czynności opodatkowanych, natomiast od dnia 1 stycznia 2010r. Wnioskodawca stał się podatnikiem zwolnionym podmiotowo od podatku VAT, zatem przy założeniu, że Wnioskodawca do końca 2010r. i w kolejnych latach będzie korzystać ze zwolnienia od podatku – roczne korekty podatku naliczonego w wysokości 1/5 kwoty podatku odliczonego przy nabyciu tego samochodu Wnioskodawca będzie obowiązany dokonywać za lata 2010, 2011, 2012 i 2013 w deklaracjach podatkowych składanych odpowiednio za I kwartał 2011r., za I kwartał 2012r., za I kwartał 2013r. i za I kwartał 2014r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy nadmienić, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia zasadności dokonania przez Wnioskodawcę odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu osobowego, ani kwestia oceny, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia od podatku VAT w 2010r. i w 2011r., gdyż nie sformułowano pytań w tym zakresie oraz nie przedstawiono własnego stanowiska w tych kwestiach.

Należy ponadto zauważyć, że niniejszą interpretację oparto na wyliczeniach i danych wskazanych przez Wnioskodawcę, jednakże prawidłowość rachunkowa tych wyliczeń nie była przedmiotem oceny tut. organu.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, jeżeli w latach 2011-2014 Wnioskodawca utraci lub zrezygnuje z prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT) lub zmiany stanu prawnego. Organ podatkowy nie jest bowiem w stanie przewidzieć, jakie zmiany prawa podatkowego nastąpią w przyszłości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.