INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 25 października 2010 r. (data wpływu 1 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego po dokonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu, tj. po nieodpłatnym przekazaniu na rzecz Gminy nakładów na wykonanie infrastruktury drogowej w postaci nawierzchni bitumicznej na drodze gminnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku korekty podatku naliczonego po dokonaniu czynności niepodlegajacej opodatkowaniu, tj. po nieodpłatnym przekazaniu na rzecz Gminy nakładów na wykonanie infrastruktury drogowej w postaci nawierzchni bitumicznej na drodze gminnej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.), w którym potwierdzono uiszczenie opłaty od wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany prowadzi gospodarstwo rolno-ogrodnicze. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT w rolnictwie i dokonuje dostaw produktów wyłącznie opodatkowanych. W bieżącym roku Gmina prowadziła prace modernizacyjne na drodze gminnej nieopodal działki Wnioskodawcy. Prace te nie obejmowały drogi gminnej prowadzącej do gospodarstwa rolno-ogrodniczego Zainteresowanego i z tego powodu wystąpił on do Gminy z propozycją rozszerzenia prowadzonych prac poprzez doprowadzenie drogi asfaltowej do jego posesji. Planowane prace, zgodnie z porozumieniem, miałyby być wykonane na drodze nieutwardzonej wzdłuż działki Wnioskodawcy. Propozycja Zainteresowanego została zaopiniowana pozytywnie przez Gminę pod warunkiem wykonania prac na własny koszt.

Decyzja o wykonaniu tych prac podyktowana była faktem wzmożonego ruchu ciężkich pojazdów należących do majątku gospodarstwa, jak również kontrahentów, a istniejąca droga nieutwardzona nie spełniała odpowiednich parametrów. Wykonanie drogi bitumicznej w znacznym stopniu pozwoli na usprawnienie dojazdu do gospodarstwa Wnioskodawcy.

Od zakupów dotyczących poniesionych nakładów udokumentowanych fakturą VAT Zainteresowany odliczył podatek naliczony z tytułu inwestycji w obcym środku trwałym.

Ponieważ prace modernizacyjne wykonane zostały na drodze gminnej Wnioskodawca zamierza je przekazać w drodze darowizny na rzecz Gminy, zgodnie z zawartym porozumieniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nie wystąpi obowiązek korekty podatku naliczonego po dokonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu, tj. po przekazaniu nieodpłatnym infrastruktury drogowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonego gospodarstwa wybudowana infrastruktura po przekazaniu nieodpłatnym na rzecz Gminy będzie nadal służyła czynnościom wyłącznie opodatkowanym. Stąd też obowiązek korekty wynikający z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w tym przypadku nie znajdzie zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z treści przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i art. 90 ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy). Ustawodawca przyznał zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia określonych przesłanek negatywnych.

Warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru (usługi) do realizacji czynności opodatkowanej – np. towar został ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – powoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu oraz terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, przepis art. 91 ust. 1 ustawy, stanowi, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niemate-rialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych na-bywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, prze-pis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Art. 91 ust. 4 ustawy stanowi, że w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, na-stąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czyn-ności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT) oraz obrotu uzyskane-go z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, w poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że istota podatku od towarów i usług opiera się m. in. na zasadzie, zgodnie z którą odliczenie podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów lub usług przysługuje podatnikowi, jeżeli towar ten lub usługa zostaną wykorzystane do realizacji czynności opodatkowanych tym podatkiem (art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy). W związku z powyższym istotna jest kwestia rozliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabytych z przeznaczeniem do realizacji czynności opodatkowanych, który w momencie ich zakupu podlegał odliczeniu. W przypadku bowiem gdy towary te nie służyły wyłącznie działalności opodatkowanej podatnika w całym okresie użytkowania, ponieważ zmieniło się ich przeznaczenie i stały się one przedmiotem czynności zwolnionej od podatku, zastosowanie znajdzie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w celu usprawnienia dojazdu do prowadzonego gospodarstwa dokonał nakładów na wykonanie drogi bitumicznej na drodze gminnej. W związku z wydatkami poniesionymi na budowę ww. infrastruktury, Zainteresowanemu jako czynnemu podatnikowi VAT wykonującemu wyłącznie czynności opodatkowane – przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Na podstawie zawartego z Gminą porozumienia, Wnioskodawca nakłady na wykonanie drogi bitumicznej przekaże nieodpłatnie (w drodze darowizny) na rzecz Gminy. Zainteresowany wskazał, iż w ramach prowadzonego gospodarstwa wybudowana infrastruktura po nieodpłatnym przekazaniu na rzecz Gminy, nadal będzie służyła czynnościom wyłącznie opodatkowanym.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nakłady poniesione przez Zainteresowanego na budowę drogi bitumicznej, pomimo nieodpłatnego przekazania infrastruktury na rzecz Gminy, pozostają w ścisłym związku z prowadzonym gospodarstwem, tj. z działalnością generującą obrót opodatkowany podatkiem VAT. Zatem fakt nieodpłatnego przekazania przedmiotowych nakładów na rzecz Gminy nie będzie stanowił przesłanki do dokonania korekty podatku naliczonego, w myśl art. 91 ustawy.

Tut. Organ wskazuje, że gdyby w okresie korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy, wystąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywania poniesionych nakładów do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi, to Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT związanego z nakładami poniesionymi na wykonanie drogi bitumicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie korekty podatku naliczonego po dokonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu, tj. po nieodpłatnym przekazaniu na rzecz Gminy, nakładów na wykonanie infrastruktury drogowej w postaci nawierzchni bitumicznej na drodze gminnej. Kwestie dotyczące stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wykonanie infrastruktury w postaci nawierzchni bitumicznej na drodze gminnej stanowiącej dojazd do gospodarstwa zostały rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2011 r. znak ILPP2/443-1934/10-4/SJ. Natomiast kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania nakładów na wykonanie infrastruktury w postaci nawierzchni bitumicznej na rzecz Gminy zostały rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2011 r. znak ILPP2/443-1934/10-5/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.