INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29.03.2011r. (data wpływu 01.04.2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 19.04.2011r. (data wpływu 22.04.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 15.04.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT transakcji zbycia części nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.04.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT transakcji zbycia części nieruchomości. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19.04.2011r. (data wpływu 22.04.2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 15.04.2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina jest właścicielem połowy budynku dwumieszkaniowego o pow. 50,57m² położonego w miejscowości P. na działce nr 577 o pow. 0,37ha, właścicielem drugiej połowy budynku jest osoba prywatna P. Helena A. Gmina zamierza sprzedać połowę budynku wraz z działką P. Helenie A. w drodze bezprzetargowej.

Część budynku i działka będąca przedmiotem sprzedaży była zasiedlona i użytkowana przez nieżyjącego dożywotnika, który w roku 1974r. przekazał gospodarstwo rolne na rzecz Skarbu Państwa w zamian za emeryturę. Nieruchomość ta Decyzją Wojewody została skomunalizowana na rzecz Gminy

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, iż Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości od dnia komunalizacji tj. 30.04.1996 do chwili obecnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54 poz. 535 z późn. zm.) zbywana część nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku VAT...

W ocenie Wnioskodawcy, zbywana część budynku wraz z działką nie podlega zwolnieniu od podatku VAT ponieważ sprzedaż dokonywana jest po zasiedleniu, a okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a sprzedażą wynosi 83 lata. Nieruchomość użytkowana była przez dożywotnika i nie była remontowana przez Gminę. Zbycie tej nieruchomości nastąpiło po raz pierwszy przez ich właścicieli na rzecz Skarbu Państwa, zaś po raz drugi ze Skarbu Państwa w drodze komunalizacji na rzecz Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku VAT. Analiza przepisów regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że dla zastosowania powyższego zwolnienia od podatku istotne jest określenie, czy dostawa nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia. Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję legalną tego pojęcia. Wynika z niej, że pierwsze zasiedlenie występuje wówczas, gdy budynek, budowla lub ich części są wydawane pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Istotne jest jednak to, że musi to nastąpić w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Ponadto, jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Gmina jest właścicielem połowy budynku dwumieszkaniowego, właścicielem drugiej połowy budynku jest osoba prywatna. Gmina zamierza sprzedać połowę budynku wraz z działką w drodze bezprzetargowej. Część budynku i działka będąca przedmiotem sprzedaży była zasiedlona i użytkowana przez nieżyjącego dożywotnika, który w roku 1974r. przekazał gospodarstwo rolne na rzecz Skarbu Państwa w zamian za emeryturę. Nieruchomość ta Decyzją Wojewody została skomunalizowana na rzecz Gminy. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości od dnia komunalizacji tj. 30.04.1996 do chwili obecnej.

Powyższe regulacje stanowią, iż zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, która nie odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz dostawa następująca w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Natomiast jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia podlega ona zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Natomiast, aby można mówić o pierwszym zasiedleniu, zgodnie ze wskazanym art. 2 pkt 14 ustawy, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, leasing lub podobne, które w rozumieniu ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowy budynek nie został zasiedlony, wbrew opinii Wnioskodawcy, iż część budynku i działka będąca przedmiotem sprzedaży była zasiedlona i użytkowana przez nieżyjącego dożywotnika, który w roku 1974r. przekazał gospodarstwo rolne na rzecz Skarbu Państwa w zamian za emeryturę. Korzystanie z nieruchomości przez dożywotnika, nie było czynnością opodatkowaną. Za taką czynność nie można także uznać faktu skomunalizowania przedmiotowej nieruchomości na rzecz Gminy. Komunalizacja nieruchomości odbywa się drogą decyzji administracyjnej w związku z czym jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, reasumując do pierwszego zasiedlenia dojdzie dopiero w momencie planowanej sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 dot. pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy nie zachodzą. Jednakże, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie cytowanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W przedmiotowej sytuacji, oba z warunków wymienionych w analizowanym przepisie, będą spełnione, bowiem jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku, Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości oraz Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej budynku. A zatem, przy dostawie części budynku, Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 a ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli natomiast dostawa budynku podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, to taką stawką należy opodatkować również grunt.

Reasumując, wbrew stanowisku Gminy – przedmiotowa sprzedaż będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT. Do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.