INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 23 listopada 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 25 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania wspólnikowi w toku postępowania likwidacyjnego całości majątku Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania wspólnikowi w toku postępowania likwidacyjnego całości majątku Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 września 2010 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników X podjęło uchwałę o rozwiązaniu Spółki. Zasady podziału majątku Spółki po jej rozwiązaniu nie zostały określone w umowie w momencie zawiązywania Spółki. W związku z podjęciem uchwały o rozwiązaniu Spółki z dniem 30 września 2010 r. nastąpiło otwarcie jej likwidacji. Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, w tym po uprzednim zaspokojeniu wierzycieli Spółki, pozostały majątek zostanie podzielony między udziałowców w stosunku do dokonanych przez nich wpłat na kapitał zakładowy Spółki. Jedynym udziałowcem Spółki jest X.

W ramach podziału majątku, który pozostanie po zaspokojeniu wierzycieli, wszystkie składniki majątku Spółki w likwidacji, w tym nieruchomość gruntowa, z posadowionym na nim budynkiem, zostaną przeniesione na tego udziałowca. X, na rzecz której nastąpi przekazanie majątku likwidacyjnego złoży spółce XX. najpóźniej w dniu przekazania majątku likwidacyjnego (przedsiębiorstwa) oświadczenie Cit-5, że przeznaczy dochody z innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych - na cele statutowe, tj. na działalność naukowo-techniczną. Spółka natomiast przedstawi oświadczenie z uzasadnieniem, że majątek likwidacyjny, który zostanie przekazany jedynemu udziałowcowi, po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli, będzie stanowił przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie wspólnikowi w toku postępowania likwidacyjnego całości majątku Spółki pozostałego po spłacie (zabezpieczeniu wierzycieli) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przejęcie majątku likwidowanej Spółki przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Majątek likwidacyjny, który zostanie przekazany jedynemu udziałowcowi, po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli, stanowi przedsiębiorstwo. Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93). Na mocy art. 55¹ KC, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. W zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Jeżeli zatem warunki, o których mowa w cyt wyżej art. 55¹ KC zostaną spełnione, to transakcja ta nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT. Tak rozumiane przedsiębiorstwo nie jest towarem w świetle definicji zawartej w cyt. art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Mając powyższe na uwadze Spółka uważa, że przekazanie wspólnikowi w toku postępowania likwidacyjnego całości majątku Spółki pozostałego po spłacie wierzycieli nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z przedstawionych przez Spółkę we wniosku okoliczności wynika, że w dniu 30 września 2010 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników XX podjęło uchwałę o rozwiązaniu Spółki. Zasady podziału majątku Spółki po jej rozwiązaniu nie zostały określone w umowie w momencie zawiązywania Spółki. W związku z podjęciem uchwały o rozwiązaniu Spółki z dniem 30 września 2010 r. nastąpiło otwarcie jej likwidacji. Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego, w tym po uprzednim zaspokojeniu wierzycieli Spółki, pozostały majątek zostanie podzielony między udziałowców w stosunku do dokonanych przez nich wpłat na kapitał zakładowy Spółki. Jedynym udziałowcem Spółki jest X.

W ramach podziału majątku, który pozostanie po zaspokojeniu wierzycieli, wszystkie składniki majątku Spółki w likwidacji, w tym nieruchomość gruntowa, z posadowionym na nim budynkiem, zostaną przeniesione na tego udziałowca. X, na rzecz której nastąpi przekazanie majątku likwidacyjnego złoży spółce XX najpóźniej w dniu przekazania majątku likwidacyjnego (przedsiębiorstwa) oświadczenie Cit-5, że przeznaczy dochody z innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych - na cele statutowe, tj. na działalność naukowo-techniczną. Spółka natomiast przedstawi oświadczenie z uzasadnieniem, że majątek likwidacyjny, który zostanie przekazany jedynemu udziałowcowi, po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli, będzie stanowił przedsiębiorstwo.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Na mocy art. 272 K.s.h., rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Stosownie do art. 275 § 2 K.s.h. w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 K.s.h.).

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, iż podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba, że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli, w likwidowanej Spółce pozostanie majątek, który stanowił będzie przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² K.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Podkreślić należy, iż tak rozumiane przedsiębiorstwo nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem z powyższego wynika, iż opisana przez Wnioskodawcę czynność przekazania majątku likwidacyjnego spełniającego wymogi do uznania za przedsiębiorstwo, nie mieści się w definicji dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę analizę sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż przekazanie wspólnikowi w toku postępowania likwidacyjnego całości majątku Spółki pozostałego po spłacie (zabezpieczeniu wierzycieli), które stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy.

W kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodów podatkowych z tytułu przeniesienia składników majątku w związku z likwidacją Spółki oraz w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu przekazanego majątku w związku z likwidacją Spółki wydano w dniu 23 lutego 2011 r. interpretacje o nr ILPB4/423-312/10-4/ŁM oraz nr ILPB4/423-312/10-5/ŁM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.