INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej tylko dla wybranych transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej tylko dla wybranych transakcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy (dalej Spółka) jest m.in. sprzedaż hurtowa i detaliczna pojazdów mechanicznych oraz części zamiennych i akcesoriów do samochodów. Z uwagi na ilość przeprowadzanych transakcji, a co za tym idzie ilość wystawianych przez Spółkę faktur, zamierza ona wdrożyć elektroniczny obieg faktur (w tym faktur korygujących) w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. z 2005 r. Nr 133, poz. 1119; dalej Rozporządzenie).

W związku z tym Spółka zamierza zrezygnować docelowo z wymiany faktur w formie papierowej z tymi kontrahentami, którzy zaakceptują wymianę faktur w formie elektronicznej (faktur elektronicznych). Faktury elektroniczne będą wystawiane i przesyłane przez Spółkę po uzyskaniu uprzedniej akceptacji Kontrahenta na wystawianie oraz przesyłanie faktur w takiej formie (od dnia następującego po dniu akceptacji).

Elektroniczny obieg faktur odbywać się będzie za pomocą specjalnej platformy (systemu komputerowego).

Kontrahenci Spółki (w szczególności Dealerzy), jako uprawnieni użytkownicy (posiadający własny login) pobierać będą faktury w plikach „pdf” (format stosowany przez program Acrobat Reader). Platforma umożliwi wyszukiwanie plików według różnych kryteriów. Ponadto, platforma zapewni możliwość śledzenia faktur, które były otwierane/pobierane przez danego kontrahenta. Każda faktura zostanie zabezpieczona przy wykorzystaniu specjalistycznego programu, certyfikowanym podpisem elektronicznym. Użytkownik pobierający fakturę, będzie mógł przy wykorzystaniu weryfikującej wersji tego programu, zweryfikować na swoim komputerze, czy treść faktury nie uległa zmianie w trakcie przesyłania – w tym wypadku program ten poprzez zastosowanie klucza publicznego zweryfikuje czy treść faktury nie uległa zmianie – w takiej sytuacji, odpowiednia informacja zostanie wyświetlona na ekranie użytkownika.

Poszczególne faktury będą opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym – w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2001 r. Nr 130, poz. 1450 ze zm.; dalej Ustawa o podpisie elektronicznym) – weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Przed wdrożeniem opisanego systemu, Spółka otrzyma od kwalifikowanego podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne w Polsce, kwalifikowany certyfikat według wymagań Ustawy o podpisie elektronicznym. Bezpieczny podpis elektroniczny gwarantować będzie autentyczność pochodzenia faktur elektronicznych oraz ich integralność. Z uwagi na fakt, iż ważność certyfikatów jest ograniczona czasowo, platforma będzie archiwizowała kwalifikowane certyfikaty.

Podpis elektroniczny będzie zintegrowany z plikiem faktury. Komunikaty elektroniczne będą przesyłane za pomocą wewnętrznej zabezpieczonej sieci korporacyjnej. Proces odbywać się będzie w ramach zintegrowanego środowiska korporacyjnego bez możliwości ingerencji z zewnątrz.

Sposób przechowywania faktur na serwerach pozwoli na zabezpieczenie faktur przed modyfikacją (przykładowo – katalog, w którym będą przechowywane faktury zostanie zabezpieczony przed zapisem przez osoby nieupoważnione tzw. „read-only”). Faktury będą przechowywane zgodnie z korporacyjną polityką bezpieczeństwa danych zapewniającą integralność, dostępność i poufność informacji.

Faktury będą dostępne na platformie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Po upływie okresu przedawnienia, faktury będą przechowywane na nośnikach danych (przykładowo: CD, DVD etc.).

Faktury będą przechowywane w tym samym formacie, w którym zostały wystawione i przesłane, w sposób gwarantujący ich czytelność przez cały okres ich przechowywania. Dostęp do platformy przez Spółkę oraz Dealerów będzie nieprzerwany, natychmiastowy, pełny i ciągły (w granicach niezawodności stosowanego sprzętu informatycznego).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy akceptacja na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej oraz faktyczna wymiana faktur elektronicznych może być ograniczona do wybranych transakcji (np. grup asortymentowych) pomiędzy Dealerem a Spółką...

Zdaniem Wnioskodawcy, akceptacja na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej oraz faktyczna wymiana faktur elektronicznych może być ograniczona do wybranego zakresu czynności (np. grup asortymentowych) pomiędzy Dealerami a Spółką.

Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej.

W myśl § 3 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. z 2005 r. Nr 133, poz. 1119; dalej Rozporządzenie), faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury, zwanej dalej „akceptacją”. Akceptacja może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku akceptacji w formie elektronicznej przepisy § 4 stosuje się odpowiednio.

Powyższe przepisy wskazują, iż akceptacja nie jest jednorazowa (dla pojedynczej faktury), lecz ma charakter trwały. Raz wyrażona akceptacja umożliwia wystawcy sporządzanie i wysyłanie faktur elektronicznych dla danego odbiorcy, aż do czasu jej wycofania.

Wyrażenie akceptacji umożliwia wystawcy sporządzanie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej począwszy od dnia następującego po dniu, w którym odbiorca faktury dokonał akceptacji (§ 3 ust 3 Rozporządzenia). Z kolei, cofnięcie akceptacji przez odbiorcę faktury powoduje, że wystawca faktury traci prawo do wystawiania i przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od dnia następnego po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o wycofaniu akceptacji.

Akceptacja odbiorcy faktury daje wystawcy faktury dodatkowe uprawnienia (możliwość wystawienia faktury w formie elektronicznej), nie nakłada jednak na niego dodatkowych obowiązków (konieczności wystawiania wszystkich faktur dla jednego kontrahenta w tej formie). Zatem wystawca sam decyduje, w jakiej formie wystawia fakturę, tj. elektronicznej, czy papierowej. Przepisy nie nakładają obowiązku stosowania formy elektronicznej dla wszystkich faktur przesyłanych do danego kontrahenta, a tylko do faktur za konkretnie wskazane usługi, dla których kontrahent wyraził zgodę (akceptację).

Za powyższym przemawia również fakt, iż faktura w formie elektronicznej jest formą, choć równoprawną, dodatkową, nie będącą formą podstawową.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; Ustawa VAT), podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę, co do zasady, w formie papierowej. Dopiero zgoda odbiorcy faktury może pozwolić na uruchomienie trybu konkurencyjnego, tj. formy elektronicznej. W sytuacji braku takiej zgody podatnik zobowiązany jest wystawiać faktury w formie papierowej. W konsekwencji, przedmiotowa forma nie jest rozłącznie alternatywna wobec formy papierowej – ustawodawca nie kreuje wyboru albo jednego albo drugiego systemu, lecz zezwala podatnikom na „dodatkowe” wobec formy papierowej fakturowanie w formie elektronicznej.

Warto zauważyć, że § 3 ust. 1 Rozporządzenia posługuje się określeniem „pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury”. Użycie określenia „forma” oznacza położenie nacisku jedynie na sposób dokonania czynności, abstrahując od rzeczywistego zakresu wykorzystania tejże formy (wobec całości transakcji, czy tylko wobec ich części). Gdyby intencją ustawodawcy było nakazanie podatnikowi wybranie jedynie jednego ze sposobów fakturowania wobec danego podatnika, to zapewne podkreśliłby ten fakt używając innego określenia, jak np.: „tryb”, czy „sposób”.

Co więcej, warto przyjrzeć się bliżej konstrukcji przedmiotowego przepisu. Pierwsza część zdania głosi, iż „faktury mogą być wystawiane i przesyłane formie elektronicznej”. Dopiero dalej dodaje się, że zezwala się na powyższe „pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury, zwanej dalej akceptacją”. Przedmiotowe zdanie jest zdaniem podrzędnie złożonym, gdzie pierwszy człon jest zdaniem nadrzędnym, zaś druga część zdaniem podrzędnie złożonym okolicznikowym warunku (pod jakim warunkiem). W efekcie, ustawodawca kładzie nacisk na zdanie nadrzędnie złożone, ono jest istotniejsze, a zdanie podrzędnie złożone określa jedynie warunek, pod którym pierwsze z nich zaistnieje.

Innymi słowy, dla ustawodawcy najważniejsze jest to, iż faktury mogą (lecz nie muszą) być przez podatnika wystawiane w formie elektronicznej. Ustawodawca kreuje zatem prawo podatnika – prawo, o którego wykorzystaniu decyduje sam podatnik, z uwzględnieniem zgody kontrahenta.

Gdyby celem ustawodawcy było bezwzględne nakazanie zmiany sposobu wystawiania faktur tylko na faktury w formie elektronicznej, to powyższe zdanie miałoby formę implikacji: jeżeli odbiorca wyraził zgodę na wystawianie faktur w formie elektronicznej, to faktury powinny być wysyłane i przesyłane w formie elektronicznej.

Zdaniem Spółki, w świetle powyższych wywodów, jeśli dany Dealer wyrazi zgodę na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej, to Spółka nie ma obowiązku wystawiać faktur w formie elektronicznej na wszystkie transakcje.

Spółka pragnie podkreślić, że powyższe stanowisko znajduje oparcie w ocenach prawnych, wyrażonych w interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 marca 2010 r., sygn. IPPP1/443-176/10 -2/AA,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2009 r., sygn. IPPP2/443-450/09-2/AZ.
  
  

Reasumując, akceptacja na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej przez danego Kontrahenta Spółki może być ograniczona do wybranego zakresu czynności (grup asortymentowych) pomiędzy Dealerem a Spółką.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Szczegółowe zasady wystawiania i przechowywania faktur określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Zasady te dotyczą zarówno faktur wystawianych w formie papierowej jak i elektronicznej, przy czym ta druga forma wymaga wypełnienia dodatkowych warunków, wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), zwanego dalej rozporządzeniem, obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i 11 ustawy.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia, faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury, zwanej dalej „akceptacją”.

Akceptacja – § 3 ust. 2 rozporządzenia – może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku akceptacji w formie elektronicznej przepisy § 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia, faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej nie wcześniej niż od dnia następującego po dniu, w którym odbiorca faktury dokonał akceptacji.

W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca faktury traci prawo do wystawiania i przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od następnego dnia po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o wycofaniu akceptacji (§ 3 ust. 4 rozporządzenia).

Stosownie do treści § 4 rozporządzenia, faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane:

1. bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych.

Z powyższych przepisów wynika, iż faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury. Akceptacja, o której mowa, może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku akceptacji w formie elektronicznej, powinna być ona opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym albo też powinna nastąpić poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI), zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych.

Przepisy przewidują, że akceptacja nie jest jednorazowa (dla pojedynczej faktury), lecz ma charakter trwały. Raz wyrażona akceptacja umożliwia wystawcy sporządzanie i wysyłanie faktur elektronicznych dla danego odbiorcy, aż do czasu jej wycofania. Wyrażenie akceptacji umożliwia wystawcy sporządzanie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej począwszy od dnia następującego po dniu, w którym odbiorca faktury dokonał akceptacji. Z kolei cofnięcie akceptacji przez odbiorcę faktury powoduje, że wystawca faktury traci prawo do wystawiania i przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od dnia następnego po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o wycofaniu akceptacji.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, iż zgodnie z cyt. § 3 ust. 1 rozporządzenia, możliwość wystawiania faktur w formie elektronicznej uwarunkowana jest akceptacją tej formy przez odbiorcę faktury. Po uzyskaniu akceptacji od nabywcy, wystawca faktury ma prawo do wystawiania faktury w formie papierowej albo elektronicznej. Akceptacja odbiorcy faktury daje wystawcy faktury dodatkowe uprawnienia (możliwość wystawienia faktury w formie elektronicznej), nie nakłada jednak na niego dodatkowych obowiązków (konieczności wystawiania wszystkich faktur dla jednego kontrahenta w tej formie). Zatem wystawca sam decyduje, w jakiej formie wystawia fakturę, tj. w elektronicznej, czy papierowej. Przepisy nie nakładają obowiązku stosowania formy elektronicznej dla wszystkich faktur przesyłanych do danego kontrahenta, a tylko do faktur za konkretnie wskazane usługi, dla których kontrahent wyraził zgodę (akceptację).

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka zamierza wdrożyć elektroniczny obieg faktur spełniający wymagania przewidziane w rozporządzeniu z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie faktur elektronicznych. Faktury elektroniczne będą wystawiane i przesyłane przez Wnioskodawcę po uzyskaniu uprzedniej akceptacji kontrahenta na wystawianie oraz przesyłanie faktur w takiej formie – od dnia następującego po dniu akceptacji. Elektroniczny obieg faktur będzie się odbywał za pomocą specjalnej platformy (systemu komputerowego). Kontrahenci, jako uprawnieni użytkownicy, będą pobierać faktury w plikach „pdf”, natomiast faktury będą opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym.

Spółka ma wątpliwości, czy akceptacja na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej oraz faktyczna wymiana faktur elektronicznych może być ograniczona do wybranego zakresu czynności (grup asortymentowych) pomiędzy kontrahentem a Spółką.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż akceptacja na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej oraz faktyczna wymiana faktur elektronicznych może być ograniczona do wybranych transakcji (grup asortymentowych) pomiędzy Wnioskodawcą a Dealerem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 249, poz. 1661) w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej możliwości wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej tylko dla wybranych transakcji. Natomiast wniosek w części dotyczącej momentu wystawienia i otrzymania faktury oraz faktury korygującej w formie elektronicznej został rozpatrzony w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2011 r. znak ILPP2/443-1953/10-2/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.