INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 2544/10 z dnia 10.12.2010 r. (data wpływu 28.03.2011 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20.06.2008 r. (data wpływu 23.06.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zmiany formy opodatkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.06.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zmiany formy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 07.05.2008 r. rozpoczął działalność gospodarczą i wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jako podatnik, który rozpoczął działalność gospodarczą w roku podatkowym może do końca roku korzystać z ryczałtu bez względu na wysokość dochodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, brzmienie art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym pozwala mu na opłacanie podatku w formie ryczałtu do końca 2008 r. bez względu na wysokość przychodu. Wnioskodawca nie utraci prawa do opodatkowania w tej formie nawet w przypadku przekroczenia limitu 150 000 euro określonego w art. 8 cytowanej ustawy.

W dniu 22.09.2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretacje indywidualną Nr IPPB1/415-721/08-2/JK stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20.06.2008 r. (data wpływu 23.06.2008 r.) jest nieprawidłowe.

Wezwanie do naruszenia prawa wniesiono w dniu 13.10.2008 r. (data wpływu 15.10.2008 r.), zaś odpowiedzi na wezwanie udzielono pismem z dnia 07.11.2008 r. znak Nr IPPB1/415-721/08-5/JK (skutecznie doręczonym w dniu 14.11.2008 r.).

W dniu 12.12.2008 r. wpłynęła do tut. organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 10.12.2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2544/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Sąd wskazał, iż przedmiotem sporu w sprawie jest interpretacja art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i odpowiedź na pytanie, czy podatnik, który rozpoczął działalność gospodarczą w roku podatkowym, może do końca roku korzystać z ryczałtu, bez względu na wysokość dochodów.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1 jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy, podatnicy tracą prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskali przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej: 1) wyłącznie samodzielnie, w wysokości przekraczającej kwotę 150.000 euro, lub 2) wyłącznie w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności przekroczyła kwotę 150.000 euro.

W ocenie Sądu, wprowadzając od 1 stycznia 2008 r. nowelizację przepisu art. 8 ustawy o ryczałcie (ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw - Dz. U. Nr 217, poz. 1588), poprzez dodanie do tego artykułu ust. 6 - w zacytowanym powyżej brzmieniu i niezmieniając jednocześnie brzmienia przepisu art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o ryczałcie - ustawodawca doprowadził do sytuacji, w której mamy do czynienia z kolizją dwóch przepisów tego samego aktu prawnego. Z jednej bowiem strony przepis art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o ryczałcie, wyraźnie stanowi, iż podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności w roku podatkowym korzystają z opodatkowania w formie ryczałtu bez względu na wysokość przychodów, z drugiej zaś strony ten sam akt prawny, w art. 8 ust. 6, stanowi o utracie przez podatników prawa do opodatkowania w formie ryczałtu po przekroczeniu przychodów w wysokości przekraczającej 150.000 euro. W konsekwencji, zdaniem Sądu, zgodzić się należy ze Skarżącym, iż błędy oraz niedokładności ustawodawcy nie powinny wywoływać negatywnych skutków dla podatnika. W efekcie czego, analizując powyższe przepisy przyjąć należy, iż przepis art. 6 ust. 4 pkt 2 obejmujący swą hipotezą węższy stan faktyczny niż przepis art. 8 ust. 6 ma charakter lex specialis w stosunku do przepisu art. 8 ust. 6. W związku z czym ma pierwszeństwo zastosowania przed tym przepisem jako normą lex generali.

Reasumując, Sąd wskazał, iż w stanie prawnym obowiązującym w 2008 r. podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej, miał prawo do korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu bez względu na wysokość osiągniętych przychodów. Innymi słowy, ograniczenie wynikające z przepisu art. 8 ust. 6 ustawy o ryczałcie nie ma zastosowania do podatników, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności w roku podatkowym.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2544/10 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) stanowi: osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Stosownie do art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

W myśl natomiast art. 8 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008r. do 31 grudnia 2008r.) podatnicy tracą prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskali przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej:

1. wyłącznie samodzielnie, w wysokości przekraczającej kwotę 150.000 euro, lub
2. wyłącznie w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności przekroczyła kwotę 150.000 euro.
   
   

Reasumując, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2544/10, należy stwierdzić, że jeżeli podatnik rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, z której przychody opodatkowane były w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zachowuje prawo do tej formy opodatkowania przez cały rok podatkowy, bez względu na wysokość przychodów, a więc także w przypadku, gdy przychody z tej działalności w tym samym roku przekroczą kwotę 150.000 euro.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.