2012.10.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-223/12-5/ŁM
z 19 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2012 r. (data wpływu 20.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu świadczonych przez kontrahenta usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami w dniu 26 września 2012 r. oraz 01 października 2012 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu świadczonych przez kontrahenta usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymuje faktury za świadczenie przez kontrahenta - rezydenta Stanów Zjednoczonych, który nie posiada wyodrębnionego zakładu prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – usług umożliwiających pobieranie indeksów z portalu internetowego. Kontrahent to firma zajmująca się konstruowaniem i oferowaniem indeksów giełdowych rozwiniętych, wiodących, ale również wschodzących gospodarek rynkowych świata. Dane, które Spółka pobiera są następnie wykorzystywane przy świadczonych przez Spółkę usługach consultingowych. Zakupywane usługi stanowią główną działalność podmiotu wystawiającego fakturę. Kontrahent ten przedstawił Spółce również certyfikat rezydencji.

Forma prawna kontrahenta - osoba prawna. Szczegółowy opis usług świadczonych przez kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych: kontrahent udostępnia platformę, na której Spółka loguje się jako użytkownik za pomocą loginu i hasła. Tam dostępne są indeksy giełdowe, które Spółka pobiera, analizuje i na podstawie których następnie pisze raporty dla swoich zleceniodawców. Informacje udostępniane przez kontrahenta są na bieżąco codziennie aktualizowane.

Firma amerykańska nie świadczy usług doradztwa, analiz ani innego przetwarzania danych. Z danych tych korzysta jednocześnie wiele innych podmiotów.

Świadczone usługi nie wiążą się z przeniesieniem jakichkolwiek praw autorskich. Spółka nie sprzedaje bezpośrednio pobranych informacji. Przetwarza je we własnym zakresie, do własnych analiz i raportów. Spółka nie przekazuje tych danych do dalszego kopiowania, powielania, modyfikowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu uregulowania zapłaty za faktury wystawiane przez kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych z tytułu świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym, Spółka jest zobowiązana pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego podatek dochodowy „u źródła” z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym ód osób prawnych?

Treść powyższego pytania wynika z pisma Wnioskodawcy przesłanego w dniu 26.09.2012 r. stanowiącego uzupełnienie wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w określonych przepisami przypadkach podatek z tytułu przychodów uzyskiwanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników objętych ograniczonym obowiązkiem podatkowym (nierezydentów), pobierany jest w formie ryczałtu (art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W przypadkach takich do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego obowiązani są, jako płatnicy, polskie osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne (zob. art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy od przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych uzyskiwanych przez nierezydentów pobiera się w wysokości 20% przychodu. Przepis ten stosuje się jednak z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski.

Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 tej ustawy.

Zaznacza się, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Polską a USA w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, pojęcie „należności licencyjne” oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych, włączając prawa autorskie związane z filmami i taśmami magnetofonowymi używanymi przez rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne, patentami, znakami towarowymi, wzorami użytkowymi i zdobniczymi, dokumentacją, formułami, technologią produkcyjną, informacjami dotyczącymi doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowo - badawczych lub umiejętności (know - how) oraz zyski osiągnięte ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji taką wartością majątkową lub prawami w takim zakresie, w jakim kwoty uzyskane z takiej sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji za odpłatnością uzależnione są od produktywności używania lub dysponowania taką wartością majątkową lub prawami.

W celu określenia zakresu praw autorskich wg polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), który stanowi, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Podkreślić należy, że jako utwory w rozumieniu art. 3 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych mogą zostać potraktowane bazy danych, które - nawet jeżeli zawierają nietwórcze materiały - mają twórczy charakter ze względu na przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie treści.

Ponadto bazy danych podlegają ochronie określonej w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402 ze zm.) niezależnie od ochrony przyznanej - na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - bazom danych spełniającym cechy utworu. Na podstawie art. 1 ustawy o ochronie baz danych, ochronie określonej w tej ustawie podlegają bazy danych, z wyłączeniem baz danych spełniających cechy utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Baza danych, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie baz danych, oznacza zbiór danych lub jakichkolwiek innych materiałów i elementów zgromadzonych według określonej systematyki lub metody, indywidualnie dostępnych w jakikolwiek sposób, w tym środkami elektronicznymi, wymagający istotnego, co do jakości lub ilości, nakładu inwestycyjnego w celu sporządzenia, weryfikacji lub prezentacji jego zawartości.

Tak więc zasadniczo wyróżnia się dwie odrębne kategorie baz danych, tj.:

twórcze bazy danych chronione prawami autorskimi w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
nie mające twórczego charakteru bazy danych, chronione na zasadach szczególnych, tj. w oparciu o ustawę o ochronie baz danych.

Co istotne jednak - ochrona przysługująca bazom danych nie obejmuje programów komputerowych związanych z tworzeniem i obsługą (wykorzystywaniem) tych baz, zarówno jeśli chodzi o bazy spełniające cechy utworu, jak i nie spełniające tych cech. Powyższe uregulowanie wynika z treści przepisu art. 4 ustawy o ochronie baz danych oraz art. 772 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze oraz odnosząc się do definicji należności licencyjnych zawartej w art. 12 i art. 13 umów (dotyczy umowy polsko - amerykańskiej), należy podkreślić, że Państwa - Strony tychże umów posłużyły się sformułowaniami: „wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego” oraz „każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego”, obejmując tym samym całość chronionych praw autorskich na gruncie polskiej ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym, zaliczenie należności wypłacanych przez Spółkę na rzecz kontrahenta zagranicznego do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu ww. umów, zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umów przewidujących prawo do użytkowania z bazy danych.

Jeśli zatem z danej umowy zawartej pomiędzy polskim a zagranicznym kontrahentem wynika, że nabywca prawa do użytkowania bazy danych będzie mógł je wykorzystywać w szerszym zakresie (na szerszym polu eksploatacji) niż końcowy nabywca i użytkownik, to uznać należy, że zbywca odpłatnie udzielił nabywcy prawa do użytkowania prawa majątkowego do bazy danych, a więc należność za to prawo jest należnością licencyjną.

Zawarte przez Spółkę umowy - jak wskazano we wniosku - nie przenoszą praw autorskich ani nie dają prawa do użytkowania prawa autorskiego, a korzystający może eksploatować nabyte prawa wyłącznie na potrzeby własne.

Mając na względzie przedstawione warunki użytkowania informacji należących do firm z USA, a także przytoczone powyżej przepisy, stwierdzić należy, że jeśli umowy te nie przenoszą praw autorskich ani nie dają prawa do rozporządzania utworem na wszystkich polach eksploatacji, to zapłata za nabycie od rezydentów amerykańskich prawa dostępu do wersji elektronicznych baz informacyjnych na potrzeby własnej działalności bez prawa do modyfikacji, sporządzania kopii, dystrybucji, odsprzedaży cudzych praw majątkowych nie mieści się w definicji należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 13 umowy polsko - amerykańskiej.

Oznacza to, że podmiot polski dokonujący wypłaty takich należności nie będzie obowiązany do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego.

W takiej sytuacji, dochód firm z USA w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje za umożliwienie korzystania z wersji elektronicznych baz informacyjnych, należy kwalifikować jako „zyski przedsiębiorstwa” w rozumieniu Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Reasumując, Spółka nie będzie obowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od należności wypłacanych na rzecz firm z USA z tytułu prawa dostępu do informacji na temat indeksów giełdowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu – opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 powołanej ustawy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają bowiem rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Jednocześnie, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 8 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa powinny być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Należy jednak zwrócić uwagę, że stosownie do art. 8 ust. 5 umowy polsko - amerykańskiej, jeżeli w zyskach mieszczą się pozycje dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Umowy, postanowienia tamtych artykułów zastąpią postanowienia tego artykułu, jeżeli nie stanowi on inaczej.

Oznacza to, że postanowienia tej umowy, dotyczące opodatkowania zysków przedsiębiorstw, są postanowieniami o charakterze ogólnym, które znajdują zastosowanie, gdy nie stosuje się postanowień specjalnych zawartych w innych artykułach, regulujących opodatkowanie poszczególnych kategorii dochodu.

Na podstawie art. 13 ust. 1 umowy polsko - amerykańskiej, należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto (art. 13 ust. 2 ww. umowy).

Z kolei art. 13 ust. 3 tejże umowy zawiera definicję określenia „należności licencyjne”, za które uważa się:

wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych, włączając prawa autorskie, związane z filmami i taśmami magnetofonowymi używanymi przez rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne, patentami, znakami towarowymi, wzorami użytkowymi i zdobniczymi, dokumentacją, formułami, technologią produkcyjną, informacjami dotyczącymi doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowo - badawczych lub umiejętności (know - how), oraz
zyski osiągnięte ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji taką wartością majątkową lub prawami w takim zakresie, w jakim kwoty uzyskane z takiej sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji za odpłatnością uzależnione są od produktywności, używania lub dysponowania taką wartością majątkową lub prawami.

W art. 3 ust. 2 ww. umowy wskazano, iż każde inne określenie użyte w niniejszej Umowie i w niej nie zdefiniowane, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, będzie miało takie znaczenie, jakie ono posiada zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, którego podatek jest ustalony. Bez względu na poprzednie zdanie, jeżeli znaczenie takiego określenia zgodnie z prawem jednego Umawiającego się Państwa jest różne od znaczenia, jakie temu określeniu nadaje prawo drugiego Umawiającego się Państwa, lub jeżeli ustalenie znaczenia takiego określenia w oparciu o prawo jednego z Umawiających się Państw nastręcza trudności, właściwe władze Umawiających się Państw mogą w celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu lub dla realizacji innego celu niniejszej Umowy ustalić wspólne znaczenie określenia dla celów tej Umowy.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Podkreślić należy, że jako utwory w rozumieniu art. 3 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych mogą zostać potraktowane bazy danych, które – nawet jeżeli zawierają nietwórcze materiały – mają twórczy charakter ze względu na przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie treści.

Ponadto, bazy danych podlegają ochronie określonej w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402 ze zm.) niezależnie od ochrony przyznanej - na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - bazom danych spełniającym cechy utworu. Na podstawie art. 1 cytowanej ustawy, ochronie określonej w tej ustawie podlegają bazy danych, z wyłączeniem baz danych spełniających cechy utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Baza danych, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, oznacza zbiór danych lub jakichkolwiek innych materiałów i elementów zgromadzonych według określonej systematyki lub metody, indywidualnie dostępnych w jakikolwiek sposób, w tym środkami elektronicznymi, wymagający istotnego, co do jakości lub ilości, nakładu inwestycyjnego w celu sporządzenia, weryfikacji lub prezentacji jego zawartości.

Tak więc zasadniczo wyróżnia się dwie odrębne kategorie baz danych, tj.:

twórcze bazy danych chronione prawami autorskimi w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
nie mające twórczego charakteru bazy danych, chronione na zasadach szczególnych, tj. w oparciu o ustawę o ochronie baz danych.

Co istotne jednak – ochrona przysługująca bazom danych nie obejmuje programów komputerowych związanych z tworzeniem i obsługą (wykorzystywaniem) tych baz, zarówno, jeśli chodzi o bazy spełniające cechy utworu, jak i nie spełniające tych cech. Powyższe uregulowanie wynika z treści przepisu art. 4 ustawy o ochronie baz danych oraz art. 772 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze oraz odnosząc się do definicji należności licencyjnych zawartej w art. 13 umowy polsko - amerykańskiej, należy podkreślić, że Państwa - Strony tej umowy posłużyły się sformułowaniami: „wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych”, obejmując tym samym całość chronionych praw autorskich na gruncie polskiej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, zaliczenie należności wypłacanej przez Spółkę na rzecz kontrahenta amerykańskiego do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu ww. umowy, zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umowy przewidującej prawo do użytkowania bazy danych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka otrzymała faktury za świadczenie przez rezydenta Stanów Zjednoczonych, który nie posiada wyodrębnionego zakładu prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, usług umożliwiających pobieranie indeksów z portalu internetowego (wykorzystywanych przy świadczonych przez Spółkę usługach consultingowych). Usługi te stanowią główną działalność podmiotu wystawiającego fakturę. Kontrahent amerykański udostępnia platformę, na którą Spółka loguje się jako użytkownik za pomocą loginu i hasła. Na platformie tej dostępne są indeksy giełdowe, które Spółka pobiera i analizuje, pisząc na ich podstawie raporty dla swoich klientów. Codziennie informacje te są aktualizowane. Amerykański rezydent nie świadczy usług doradztwa, analiz, ani innego przetwarzania danych, ponadto dane te udostępnione są również wielu innym podmiotom. Korzystanie przez Spółkę z bazy danych nie wiąże się z przeniesieniem jakichkolwiek praw autorskich, nie stanowi również „know - how”. Spółka nie sprzedaje informacji pobranych z tego portalu, jedynie wykorzystuje je do tworzenia własnych analiz i raportów; nie przekazuje tych danych do dalszego użytkowania, powielania, kopiowania, modyfikowania itp.

Mając na względzie przedstawione warunki użytkowania bazy danych należącej do podmiotu amerykańskiego, a także przytoczone powyżej przepisy, stwierdzić należy, że jeśli umowa nie przenosi praw autorskich ani nie daje prawa do rozporządzania utworem na wszystkich polach eksploatacji, to zapłata za nabycie od rezydenta amerykańskiego prawa dostępu do indeksów z portalu internetowego na potrzeby własnej działalności bez prawa do modyfikacji, sporządzania kopii, dystrybucji, odsprzedaży cudzych praw majątkowych nie mieści się w definicji należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 13 ust. 3 umowy polsko – amerykańskiej.

Ponadto, świadczone przez kontrahenta amerykańskiego usługi umożliwiające pobieranie indeksów giełdowych z portalu internetowego nie można zaliczyć do przychodów z tytułu świadczeń doradczych określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że Spółka dokonująca wypłaty takiej należności nie będzie obowiązana do potrącenia od niej zryczałtowanego podatku dochodowego.

W takiej sytuacji, dochód podmiotu amerykańskiego w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje za umożliwienie pobierania indeksów z portalu internetowego, należy kwalifikować jako „zyski przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 8 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Reasumując, Spółka nie jest zobowiązana do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od należności wypłaconej na rzecz amerykańskiego kontrahenta z tytułu prawa pobierania indeksów z portalu internetowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin