Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1299/12-4/JB
z 4 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 12.10.2012 r. (data wpływu 15.10.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 28.01.2013 r. (data nadania 24.01.2013 r., data wpływu 28.01.2013 r.) na wezwanie z dnia 07.01.2013 r. Nr IPPB1/415-1299/12-2/JB (data nadania 07.01.2013 r., data odbioru 17.01.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Nie jest zarejestrowana w Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej. Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia część nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy a prowadzi księgę wieczystą (dalej zwaną nieruchomością).

Na podstawie umowy z dnia 12 listopada 2009 roku wnioskodawczyni wydzierżawiła tę część nieruchomości spółce prawa handlowego będącej czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni uzyskuje z tytułu umowy dzierżawy czynsz. Z tytułu odpłatnej usługi dzierżawy wystawia dzierżawcy faktury VAT stwierdzające czynsz dzierżawy. Wnioskodawczyni nie wykonuje innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT niż wydzierżawianie nieruchomości. Jest podatnikiem VAT czynnym jedynie z uwagi na fakt wydzierżawiania majątku osobistego na cele niemieszkalne, co wyczerpuje pojęcie działalności gospodarczej na gruncie podatku VAT. Obecnie wnioskodawczyni rozważa sprzedaż nieruchomości.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 07.01.2013 r. Nr IPPB1/415-1299/12-2/JB, Wnioskodawczyni pismem z dnia 24.01.2013 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała przedmiotowy stan faktyczny, informując, iż zamierza sprzedać wyłącznie działkę, objętą księga wieczystą KW nr x. Działkę tę Wnioskodawczyni nabyła na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 28.03.2001 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód ze sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem dzierżawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni odpowiedź na zadane pytanie jest negatywna. Dochód ze sprzedaży nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwaną ustawą o PIT). Zgodnie z treścią tego przepisu działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
   • prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.
     
   
   
   

Zawarta przez Wnioskodawczynię umowa dzierżawy nieruchomości oraz aktywność wnioskodawczyni w tym zakresie nie spełnia warunków pozwalających stwierdzić, że Wnioskodawczyni wydzierżawiając nieruchomość prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Jakkolwiek działalność ta ma charakter zarobkowy i jest prowadzona w sposób ciągły, to brak jej cech organizacji. Wnioskodawczyni jedynie wykorzystuje składnik majątku osobistego do celów zarobkowych.

Wnioskodawczyni nie wykonuje innych działań mogących spełniać warunki art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, nie prowadzi ewidencji środków trwałych i nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Ponadto przychód z tytułu dzierżawy jest odrębnym źródłem przychodu wskazanym w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Oznacza to, że przychód z tytułu dzierżawy nieruchomości jest odrębnym od przychodu z działalności gospodarczej źródłem przychodu. Zaliczenie przychodu do przychodów z tytułu dzierżawy nie pozwala w opisanym stanie faktycznym zaliczyć tych przychodów do przychodów z działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawczyni podaje, że o prowadzeniu przez Nią działalności gospodarczej można mówić wyłącznie na gruncie podatku od towarów i usług. Prowadzeniem przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT objawia się w wydzierżawianiu przez nią nieruchomości. Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności opodatkowanych innego rodzaju niż wydzierżawianie nieruchomości. Wydzierżawianie nieruchomości na podstawie umowy z dnia 12 listopada 2009 r. stanowi wykorzystywanie majątku prywatnego w sposób ciągły dla celów zarobkowych, stąd stanowi to działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Stanowisko to podzielają też sądy administracyjne (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. I SA/Wr 1254/05). Nie oznacza to jednak, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zakres pojęć działalności gospodarczej na gruncie ustawy o PIT oraz na gruncie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest różny. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności w sposób zorganizowany. Nie angażuje w działalność żadnych środków. Na gruncie ustawy o podatku od towarów usług to już wystarczy do przyjęcia, że wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, którą w ujęciu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT są także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych I prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Na gruncie ustawy o PIT brakuje cechy zorganizowania, ponadto przychód tego rodzaju wyczerpuje znamiona przychodu z innego źródła, odrębnie określonego w ustawie.

Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w roku 1998. Odpłatne zbycie nastąpiłoby zatem po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Tym samym zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie nie podlegałoby opodatkowaniu. Jednocześnie, jako zbycie nie będące odpłatnym zbyciem wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi, sprzedaż nie byłaby dokonana w wykonaniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, dla ustalenia skutków podatkowych planowanej sprzedaży nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie jej daty nabycia.

Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż nieruchomości - działki, którą nabyła - jak wskazała w uzupełnieniu przedmiotowego wniosku - na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 28.03.2001 r. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, a przedmiotową nieruchomość jako majątek osobisty wydzierżawiała spółce prawa handlowego i uzyskuje z tytułu umowy dzierżawy czynsz.

W świetle powyższego, bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony jest więc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości, tj. od końca 2001 r.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące uregulowania prawne, stwierdzić należy, iż w związku z faktem, iż planowana sprzedaż działki nr Ew. x, nastąpi po upływie okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie gruntu, sprzedaż ta nie będzie stanowiła źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie rodziła obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.