INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2011r. (data wpływu 17 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2011r. (data wpływu 20 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na kształceniu pracowników oświaty oraz jednostek samorządu terytorialnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na kształceniu pracowników oświaty oraz jednostek samorządu terytorialnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 kwietnia 2011r. (data wpływu 20 kwietnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 kwietnia 2011r. znak: IBPP1/443-99/11/LSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi polegające na kształceniu pracowników oświaty (dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy administracji) oraz jednostek samorządu terytorialnego. Do końca 2010r. firma sprzedawała swoje usługi jako przedmiotowo zwolnione od podatku od towarów i usług.

Stosownie do zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, rodzaj przeważającej działalności Wnioskodawcy to:

• według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007): 8559B POZOSTAŁE POZASZKOLNE FORMY EDUKACJI, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE;
• według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2004):8042B KSZTAŁCENIE USTAWICZNE DOROSŁYCH I POZOSTAŁE FORMY KSZTAŁCENIA, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE.
  
  

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów.

Nabywcami przedmiotowych usług są: szkoły publiczne i niepubliczne (podstawowe, licea, gimnazja), przedszkola (publiczne, niepubliczne, prywatne), zespoły szkolno - przedszkolne, zakłady ekonomiczno-finansowej obsługi placówek oświaty, rady rodziców, zespoły szkół, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, urzędy miast, gmin i starostw, gminne ośrodki pracy z rodziną, szkoły dla dorosłych, gminne biblioteki, miejskie ośrodki pomocy społecznej. Większość tych podmiotów nabywających usługi to jednostki sektora finansów publicznych.

W uzupełnieniu z dnia 20 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. W zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług wchodzi przeprowadzanie szkoleń, organizacja przebiegu szkolenia, zlecanie innym wykładowcom lub firmom przeprowadzanie szkoleń.
3. Wiedza zdobyta w trakcie szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z wykonywanym przez uczestników zawodem i ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, jest formą doskonalenia zawodowego.
4. Świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
5. Ww. usługi finansowane są w całości ze środków publicznych przeznaczonych na kształcenie zawodowe (szkoły, placówki publiczne, urzędy gmin) oraz w przypadku szkolnictwa niepublicznego, usługi edukacyjne finansowane będą co najmniej 70% ze środków publicznych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi polegające na kształceniu i szkoleniu nauczycieli, dyrektorów oraz członków rad pedagogicznych, świadczone przez Wnioskodawcę w przedstawionym stanie faktycznym, są nadal zwolnione od podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011r., a jeżeli nie, to jaka jest stawka podatku właściwa dla tych usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług, jeżeli nabywcą jest podmiot sektora finansów publicznych. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jeżeli więc nabywcami przedmiotowych usług są podmioty sektora finansów publicznych, czyli jednostki, których działalność opiera się na środkach publicznych, to oznacza to, że usługi są finansowane właśnie z tego rodzaju środków, a w konsekwencji, zastosowanie znajduje powołany art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nabywcą jest podmiot spoza sektora finansów publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.)

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Natomiast zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), a ponadto z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia ze środków publicznych lub tez finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi polegające na kształceniu pracowników oświaty (dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy administracji) oraz jednostek samorządu terytorialnego. Nabywcami przedmiotowych usług są szkoły publiczne i niepubliczne (podstawowe, licea, gimnazja), przedszkola (publiczne, niepubliczne, prywatne), zespoły szkolno – przedszkolne, zakłady ekonomiczno-finansowej obsługi placówek oświaty, rady rodziców, zespoły szkół, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, urzędy miast, gmin i starostw, gminne ośrodki pracy z rodziną, szkoły dla dorosłych, gminne biblioteki, miejskie ośrodki pomocy społecznej. W zakres świadczonych usług wchodzi przeprowadzanie szkoleń, organizacja przebiegu szkolenia, zlecanie innym wykładowcom lub firmom przeprowadzanie tych szkoleń, a wiedza zdobyta w trakcie szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z wykonywanym przez uczestników zawodem i ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych i jest formą doskonalenia zawodowego. Przedmiotowe usługi finansowane są w całości ze środków publicznych przeznaczonych na kształcenie zawodowe (szkoły, placówki publiczne, urzędy gmin) oraz w przypadku szkolnictwa niepublicznego, usługi edukacyjne finansowane będą w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT w części dotyczącej świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanych w całości ze środków publicznych.

Ponadto wskazać należy, że w sytuacji gdy wskazane przez Wnioskodawcę usługi nie będą finansowane w całości ze środków publicznych - w sprawie znajdzie zastosowanie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. wyłącznie w przypadku, jeżeli szkolenia te będą finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Jedynie w sytuacji gdyby wskazane przez Wnioskodawcę usługi nie były finansowane w całości lub przynajmniej w 70% ze środków publicznych, lecz byłyby finansowane ze środków niepublicznych, świadczone przez Wnioskodawcę usługi podlegałyby w tym zakresie finansowania opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%. Jednak sytuacja taka nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie, gdyż Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, że świadczone przez niego usługi finansowane są w całości ze środków publicznych, a w przypadku szkolnictwa niepublicznego usługi finansowane będą co najmniej w 70% ze środków publicznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r., warunkujące zwolnienie od podatku usług kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego odwołują się do finansowania świadczonych usług ze środków publicznych, nie uzależniają natomiast zwolnienia od podatku VAT od tego czy nabywcą usług jest podmiot sektora finansów publicznych, czy też podmiot spoza sektora finansów publicznych.

W świetle tych przepisów, jeżeli świadczone przez Wnioskodawcę usługi są finansowane w całości ze środków publicznych, wówczas zwolnienie od podatku VAT przysługuje Wnioskodawcy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT. Jeżeli zaś te usługi są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, wówczas korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. Natomiast jeżeli świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego byłyby finansowane w mniej niż w 70% ze środków publicznych (również w całości ze środków niepublicznych) wówczas, jeżeli nie mają zastosowania inne podstawy dla ich zwolnienia – podlegają opodatkowaniu według 23% stawki podatku VAT.

Zatem w przedmiotowej sprawie znaczenie ma sposób finansowania, a nie to czy nabywca usługi jest podmiotem z sektora finansów publicznych, czy spoza sektora finansów publicznych, gdyż również podmiot spoza sektora finansów publicznych może finansować zakupioną usługę środkami publicznymi np. uzyskanymi na ten cel z pomocy Unii Europejskiej, co stanowi podstawę do zwolnienia od podatku w taki sposób finansowanej usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia zwolnienia podmiotowego od podatku VAT dla Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca nie zadał w tym zakresie pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Zauważyć jednak należy, iż podatnik zwolniony podmiotowo od podatku może korzystać ze zwolnienia dla świadczonych usług do momentu rezygnacji ze zwolnienia lub utraty prawa do zwolnienia. Kwestia ta nie była jednak przedmiotem rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.