INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2010 r. (data wpływu 2 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 21 lutego i 1 marca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług stołówkowych świadczonych przez Zespół Szkół – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 21 lutego i 1 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług stołówkowych świadczonych przez zespół Szkół.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stołówka przy Zespole Szkół istnieje od momentu oddania do użytku obiektu nowej szkoły tj. od 1982 r. i jest integralną jego częścią. Nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym i prowadzona jest przez personel szkoły. Ze stołówki korzystają wyłącznie uczniowie, nauczyciele i personel. Wskazano, iż nie występuje odsprzedaż posiłków na zewnątrz. Do 2004 roku na mocy rozporządzenia ministra Finansów usługi stołówkowe były zwolnione od podatku VAT. Po wejściu w życie obecnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług Minister Finansów wydał w dniu 27 kwietnia 2004 r. nowe rozporządzenie wykonawcze nakładające obowiązek stosowania stawki podatku VAT 7%. W związku z tym Zespół Szkół zarejestrował się w urzędzie skarbowym i od dnia 4 maja 2005 r. funkcjonuje jako „płatnik” podatku VAT w zakresie usług stołówkowych oraz składa miesięczne deklaracje VAT-7. Wnioskodawca wskazał, iż w świetle obecnie obowiązujących przepisów wg urzędu skarbowego prowadzona stołówka szkolna nie podlega pod usługi w zakresie edukacji.

Wnioskodawca wystąpił do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi o sklasyfikowanie przedmiotowych usług. W odpowiedzi, która została załączona do wniosku, wskazano, iż usługi stołówkowe świadczone przez Wnioskodawcę mieszczą się w PKWiU w grupowaniu 80 „Usługi w zakresie edukacji”. Wnioskodawca jest zdania, iż są one zwolnione od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę stołówka szkolna podlega zwolnieniu od podatku VAT, zważywszy na to, że nie jest ona odrębnym podmiotem gospodarczym, prowadzona jest przez personel szkolny i korzystają z niej uczniowie, nauczyciele i personel oraz nie występuje odsprzedaż posiłków na zewnątrz...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie pismo otrzymane z Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi, prowadzona stołówka szkolna mieści się w PKWiU w grupowaniu 80 jako „Usługa w zakresie edukacji” i podlegać powinna przedmiotowemu zwolnieniu od podatku VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na prowadzenie stołówki szkolnej od dnia 4 maja 2005 r. zarejestrował się w urzędzie skarbowym jako „płatnik” VAT. Nie jest jednak przekonany, czy obowiązek taki istniał. Na uwadze Wnioskodawca ma również fakt, że tym podatkiem obciążone są dzieci i młodzież szkolna i to oni ponoszą ten koszt, bowiem płacą drożej za posiłki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(…).

Na podstawie obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisu art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy, a obowiązek zaklasyfikowania do właściwego grupowania statystycznego świadczonych usług spoczywa na Wnioskodawcy.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak na mocy obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w pozycji 7 wskazano na „usługi w zakresie edukacji” (symbol PKWiU ex 80).

Użycie przez ustawodawcę „ex” przy grupowaniu PKWiU oznacza, że obniżona stawka dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi.

Należy ponadto wskazać, iż w § 5 ust. 1 – obowiązującego w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 listopada 2008 r. – rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970) wskazano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W niniejszym załączniku pod pozycją 27 wymienione zostały usługi związane z podawaniem napojów (PKWiU ex 55.4) oraz usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU ex 55.5), z wyłączeniem:

• sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
• sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

W stanie prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawcę powyższe zapisy odnośnie usług stołówkowych zawarte zostały w pozycji 21 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) i na podstawie § 6 ust. 1 – do dnia 31 grudnia 2010 r. – opodatkowane były stawką podatku w wysokości 7%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że działająca przy Zespole Szkół stołówka jest integralną jego częścią, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym i prowadzona jest przez personel szkoły. Ze stołówki korzystają wyłącznie uczniowie, nauczyciele i personel. Nie ma miejsca odsprzedaż posiłków na zewnątrz. Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi sklasyfikował wymienione we wniosku usługi w PKWiU w grupowaniu 80 „Usługi w zakresie edukacji”.

Odnosząc obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisy do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz uwzględniając załączoną opinię Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi należy stwierdzić, że usługi, polegające na prowadzeniu stołówki w Zespole Szkół przez personel placówki dla uczniów i pracowników tej placówki, sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 80 „Usługi w zakresie edukacji” – przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa – podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy i poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji opisanych towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Wskazać dodatkowo należy, iż zgodnie z art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), uchyla się – z dniem 1 stycznia 2011 r. – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41. Tym samym załącznik nr 4 do ustawy, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku poprzez ich odwołanie do odpowiedniego symbolu PKWiU, został zastąpiony przez ustawodawcę ujęciem opisowym, którego zakres określono wykorzystując przepisy prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Ponadto od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązuje nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246 poz. 1649). Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 tego aktu – stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenie wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, w odniesieniu do usług świadczonych w 2011 r. należy zastosować regulacje obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.