INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011r. (data wpływu 31 stycznia 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2011r (data wpływu 26 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania świadczonych usług na paragonach fiskalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania świadczonych usług na paragonach fiskalnych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2011r. (data wpływu 26 kwietnia 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie nr IBPP4/443-200/11/MN z dnia 15 kwietnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w piśmie z dnia 21 kwietnia 2011r.):

Wnioskodawca jest lekarzem, który prowadzi działalność gospodarczą w ramach grupowej praktyki lekarskiej na podstawie art. 50 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. 2008 poz. 136 nr 857). W związku z rozporządzeniem ministra finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 26 lipca 2010r. (Dz. U. 2010, nr 138, poz. 930), Wnioskodawca od dnia 1 maja 2011r. zamierza prowadzić ewidencję obrotu świadczonych przez siebie usług za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca będzie świadczył usługi z zakresu opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia - odpłatnie na rzecz osób fizycznych.

Wnioskodawca będzie również świadczył po dniu 30 kwietnia 2011r. usługi z zakresu opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia na rzecz osób fizycznych w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych) podpisanej z Narodowym Funduszem Zdrowia i w tym przypadku nie będzie pobierał opłat bezpośrednio od pacjentów.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że wedle obowiązującej do celów podatku VAT do 31 grudnia 2010r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 1997r., świadczone przez Wnioskodawcę usługi oznaczone są symbolem PKWiU 85.13.12 natomiast według aktualnie obowiązującej Klasyfikacji z 2008r. oznaczone są symbolem PKWiU 86.23.

Usługi świadczone są zarówno w ramach umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z NFZ jak i na rzecz pacjentów wnoszących odpłatność samodzielnie. Obrót Wnioskodawcy w roku 2010 na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczył kwotę 40 000 zł. Spółka nie była wcześniej objęta obowiązkiem ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano, iż bezpośrednim celem świadczonych usług stomatologicznych jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia konkretnych pacjentów. Wnioskodawca świadczy również usługi z zakresu stomatologii estetycznej służące poprawie stanu zdrowia, nie wyklucza jednak, że w przyszłości część tych usług będzie miało charakter kosmetyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (doprecyzowane w piśmie z dnia 21 kwietnia 2011r.):

Czy świadcząc po dniu 30 kwietnia 2011r. usługi z zakresu opieki medycznej w ramach grupowej praktyki lekarskiej na rzecz osób fizycznych służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wystarczy określić na paragonie fiskalnym nazwę usługi jako: „usługa z zakresu opieki medycznej", „usługa medyczna", „usługa stomatologiczna" aby można było zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.... Czy opis na paragonie „Usługa medyczna” jest wystarczający i zgodny z obowiązującym stanem prawnym...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. wystarczającym jest oznaczenie w paragonie fiskalnym świadczonej po dniu 30 kwietnia 2011r. usługi w ramach grupowej praktyki lekarskiej przez lekarza na rzecz osoby fizycznej jako: „usługa z zakresu opieki medycznej" „usługa medyczna"„usługa Stomatologiczna". Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 lit. a rozporządzenia ministra finansów z dnia (...) w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania z dnia 28 listopada 2008r., na paragonie fiskalnym powinna znajdować się min. informacja określająca usługę lub towar. Rozporządzenie nie wyjaśnia przy tym jak należy oznaczyć usługę lub towar. W znowelizowanym art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011r. odstąpiono od określania usług w załączniku nr 4 z powołaniem się na PKWiU. Art. 43 ust. 1 pkt 19 znowelizowanej ustawy określa wprost jako usługi zwolnione od podatku od towarów i usług: „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" świadczone m.in. przez lekarzy i lekarzy dentystów. Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Zdaniem Wnioskodawcy, każda wymieniona w art. 2 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty czynność będzie służyła profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w związku z tym świadczenie usług zdrowotnych w ramach grupowej praktyki lekarskiej w rozumieniu art. 2 ust 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty jest tożsame ze „świadczeniem usług z zakresu opieki medycznej" w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

Określonej w paragonie fiskalnym usłudze jako „usługa z zakresu opieki medycznej", „usługa medyczna", „usługa stomatologiczna" można przyporządkować na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. zwolnienie od podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest koniecznym dalsze uszczegółowianie w paragonie fiskalnym nazwy usługi celem zastosowania zwolnienia.

Ponadto w piśmie z dnia 21 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że wątpliwości nie budzi fakt zwolnienia od podatku VAT usług z zakresu opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia świadczonych przez m.in. lekarzy i lekarzy dentystów, a jedynie treść opisu usług medycznych na paragonie, tj. czy opis na paragonie „Usługa medyczna” jest wystarczający i zgodny z obowiązującym stanem prawnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie nazwy usługi umieszczanej na paragonie fiskalnym. Tym samym dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy organ podatkowy ograniczył się jedynie tej jego części, bowiem jak sam wskazał Wnioskodawca w piśmie z dnia 21 kwietnia 2011r. nie ma wątpliwości co do zwolnienia od podatku VAT usług z zakresu opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia świadczonych przez m.in. lekarzy i lekarzy dentystów i oczekuje interpretacji w zakresie sposobu oznaczania świadczonych usług na paragonie fiskalnym.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 9 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki ich stosowania przez podatników, uwzględniając:

1. potrzebę zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych;
2. konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie;
3. optymalne, również dla danego typu obrotu, rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas.
   
   

Obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008r. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), szczegółowo określa m.in. wymogi, co do treści paragonu fiskalnego.

Jak wynika z treści § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia przez „paragon fiskalny” rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedażyprowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
9. wartość sprzedaży zwolnionej z podatku,
10. łączną kwotę podatku,
11. łączną kwotę należności,
12. kolejny numer paragonu fiskalnego,
13. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
14. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
15. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.
    
    

Paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (§ 5 ust. 1 pkt 10).

Z cytowanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, iż na paragonie fiskalnym ma znajdować się nazwa towaru lub usługi.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwy usługi oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć zgodnie ze „Słownikiem Języka Polskiego” PWN nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na paragonie fiskalnym nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi lub świadczonej usłudze i jednoznacznie je identyfikować. Nazwa towaru lub usługi powinna być tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę.

Natomiast używanie nazw grup usług zamiast jednoznacznie definiującej towar lub usługę nazwy indywidualnej jest naruszeniem obowiązujących przepisów.

Jednocześnie nazwa usługi (towaru) na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić jaki został zakupiony towar czy usługa. Dopiero powyższe skutecznie zagwarantuje konsumentowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będzie świadczył odpłatnie usługi na rzecz osób fizycznych z zakresu opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż wnioskodawca świadczy usługi z zakresu opieki medycznej oznaczone zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 1997r. symbolem PKWiU 85.13.12 oraz symbolem PKWiU 86.23 zgodnie z klasyfikacją z 2008r. obowiązującą od 1 stycznia 2011r.

Ponadto wskazano, że bezpośrednim celem świadczonych usług stomatologicznych jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia konkretnych pacjentów. Wnioskodawca świadczy również usługi z zakresu stomatologii estetycznej, które mają jednak charakter leczniczy, a nie jedynie kosmetyczny służą bowiem również poprawie stanu zdrowia. Wnioskodawca nadmienia jednak, iż nie może wykluczyć, że przyszłości część tych usług, będzie miała wyłącznie charakter kosmetyczny.

Wątpliwości po stronie Wnioskodawcy powstały w związku z nazwą usługi jaka powinna być zawarta na paragonie drukowanym przez kasę rejestrującą, tj. czy świadcząc usługi podlegające zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, na paragonie fiskalnym wystarczy jedynie określić nazwę usługi jako: „usługa z zakresu opieki medycznej", „usługa medyczna", „usługa stomatologiczna.

Z przepisów § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. rozporządzenia w sprawie kryteriów technicznych i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące wynika, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług. Poszczególnym oznaczeniom literowym służącym użytkownikowi kasy, mają zostać przyporządkowane odpowiednie stawki podatku oraz zwolnienie od podatku. Konieczne jest bowiem ujęcia na paragonie fiskalnym takich informacji, które pozwolą na wyodrębnienie od siebie wartości sprzedaży i kwot podatku według poszczególnych stawek oraz wartości sprzedaży zwolnionej.

Podkreślenia więc wymaga, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane usługi i umożliwiała jej właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Sposób przyporządkowania stawki określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Zauważyć również należy, że im szerszy jest wybór towarów lub usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż nie wszystkie usługi medyczne świadczone przez podmiot określony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 podlegają zwolnieniu od podatku VAT, ale jedynie te z pośród nich, które służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Nazwa usługi proponowana przez Wnioskodawcę na paragonie tj. „usługa z zakresu opieki medycznej”, „usługa medyczna”, czy „usługa stomatologiczna” nie pozwala na jednoznaczną identyfikację wykonanej usługi. Nazwa wskazuje, iż przedmiotem świadczenia jest usługa medyczna, niedookreślając czy korzysta ona ze zwolnienia od podatku VAT.

Należy zauważyć, iż w świetle powyższych przepisów doprecyzowania wymaga nazwa świadczonej usługi. Zatem nazwy „usługa z zakresu opieki medycznej”, „usługa medyczna”, czy „usługa stomatologiczna” nie identyfikują sprzedawanego towaru (usługi) w sposób wystarczająco jednoznaczny i precyzyjny, gdyż nie można wyłącznie na podstawie takiej nazwy określić jaki konkretnie towar (usługa) został sprzedany. Nazwa ta więc jest mało precyzyjna i konieczne jest jej doprecyzowanie (nawiązując do przyjętego przez Wnioskodawcę nazewnictwa) np. odpowiednim przymiotnikiem, np. „usługa stomatologii leczniczej” w odniesieniu do usług zwolnionych od podatku VAT oraz np. „usługa stomatologii kosmetycznej” dla usług opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym nazwa usługi na paragonie fiskalnym zawierająca tylko sformułowanie treści „usługa stomatologiczna” bez podania jaki jest charakter świadczonych usług nie jest wystarczająca dla dokładnego spełnienia wymogu postawionego przez powołane przepisy dotyczące paragonów fiskalnych.

Podsumowując, należy stwierdzić iż proponowana przez Wnioskodawcę nazwa „usługa medyczna”, „usługa z zakresu opieki medycznej”, czy „usługa stomatologiczna” dla świadczonych usług wymaga doprecyzowania, bowiem w tej formie jest ona nieprawidłowa, dotyczy ona bowiem bardzo szerokiej grupy usług w stosunku do której występują różne stawki VAT w tym zwolnienie.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych usług, jako korzystających ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19, ponieważ nie było to przedmiotem wniosku.

Jednocześnie Organ wyjaśnia, że w zakresie pytania 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.