INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010r. (data wpływu do tut. organu 27 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu 30 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu 30 grudnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 grudnia 2010r. znak: IBPP1/443-916/10/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 grudnia 2010r.):

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej oraz niebędąca podatnikiem podatku VAT, ani niebędąca rolnikiem, otrzymał na podstawie dziedziczenia po zmarłych rodzicach, zgodnie z postanowieniami Sądu Rejonowego w J. w sprawie akt I Ns 287/06 oraz akt I Ns 750/08, 1/5 część udziału w nieruchomościach będących wcześniej w posiadaniu zmarłych rodziców.

Na wspomniane nieruchomości składa się obszar 0,4130 ha, na terenie którego znajdują się zabudowania:

• budynek mieszkalno-gospodarczy murowany, piętrowy ze strychem z 1974r. o powierzchni zabudowy 109 m2,
• stodoła murowano-drewniana z lat 60-tych o powierzchni 62 m2,
• pozostałą część (działki 0,4130 ha) stanowi obszar, który zgodnie z zaświadczeniem o planie zagospodarowania przestrzennego z dnia 8 maja 2009r. wydanym przez Urząd Gminy w P. z dnia 8 maja 2009r. przeznaczony jest na grunty rolne, łąki i pastwiska;

oraz obszar 5.59.10 ha niezabudowanych gruntów przeznaczonych wg powyższego planu zagospodarowania przestrzennego na grunty rolne, łąki i pastwiska oraz w minimalnym stopniu pod zabudowę mieszkaniową (całość 5.59.10 ha uprawiana była przez rolnika, który dzierżawił ten teren, a w dniu 26 stycznia 2010r. zakupił go od Wnioskodawcy i jego rodzeństwa).

Wnioskodawca zamierza sprzedać pozostającą w jego osobistym majątku część udziału (1/5 w obszarze 0,4130 ha) małżeństwu, które również nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie posiada gospodarstwa rolnego.

Pozostałe części nieruchomości (udziały w ilości 4/5) po rodzicach przeszły na rodzeństwo Wnioskodawcy i również będą sprzedane ww. małżeństwu. U rodzeństwa zachodzi również fakt, że spadek jest ich majątkiem osobistym i w momencie otrzymania w roku 2008 całości spadku, nie zamierzali go sprzedawać.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 grudnia 2010r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku o interpretację jest obszar o powierzchni 5,1780 ha oraz obszar o powierzchni 0,4130 ha, który został sprzedany aktem notarialnym w dniu 27 września 2010r. w trakcie rozstrzygania wniosku o interpretację.

Grunt sprzedany o powierzchni 5,1780 ha składa się z 2 działek:

• grunt o powierzchni 5,1708 ha, Nr działki 140/8,
• droga o powierzchni 0,0072 ha, Nr działki 139/8.
  
  

Grunt o powierzchni 5,1708 ha został sprzedany w całości, składał się z gruntu ornego o powierzchni 5,1708 ha, oraz drogi o powierzchni 0,0072 ha.

Grunt był w posiadaniu, zarządzaniu matki do jej śmierci w dniu 8 sierpnia 2008r.

Wnioskodawca nie odnosił żadnych korzyści z posiadanego gruntu.

Wnioskodawcy nie jest znany fakt na jakiej podstawie, jaka część ww. gruntu była użytkowana przez późniejszych nabywców. Po śmierci matki w dniu 8 sierpnia 2008r. do chwili sprzedaży użytkował nieodpłatnie grunty przyszły nabywca.

Wnioskodawca nie uprawiał ani nie czerpał korzyści z gruntów. Nie występował o dopłaty unijne. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. gruntów. Wszyscy spadkobiercy nie byli zainteresowani uprawą gruntów, nie są rolnikami.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych prac podnoszących atrakcyjność nieruchomości.

Wnioskodawca środki ze sprzedaży przeznaczył na remont własnego domu.

Wnioskodawca nie posiada więcej nieruchomości do sprzedaży. Wnioskodawca nie sprzedawał nieruchomości.

Z kolei grunt zabudowany o powierzchni 0,4130 ha – składa się z 4 działek:

• Nr działki 145 - o powierzchni 0,2550 ha, działka zabudowana,
• Nr działki 183/129 - o powierzchni 0,0430 ha, łąki, trawy,
• Nr działki 590/144 - o powierzchni 0,0101 ha, drogi,
• Nr działki 591/144 - o powierzchni 0,1049 ha, grunty rolne.
  
  

Budynek mieszkalno-gospodarczy i stodoła znajdują się na jednej działce. Nieruchomość ta składa się z 4 geodezyjnie wyodrębnionych działek. Budynek mieszkalno-gospodarczy oraz stodoła znajdują się na działce nr 145.

Budynek mieszkalno-gospodarczy i stodoła są trwale związane z gruntem.

Budynek mieszkalno-gospodarczy został wybudowany i zasiedlony w 1974r. przez rodziców Wnioskodawcy. Stodoła z roku 1960 zbudowana została przez poprzednich właścicieli. Ww. budynki nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane, ani Wnioskodawca nie czerpał z nich pożytku. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków. Grunty nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie występował o dopłaty unijne. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. gruntów. Wszyscy spadkobiercy nie byli zainteresowani użytkowaniem nieruchomości.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia nieruchomości.

Wnioskodawca środki ze sprzedaży przeznaczył na remont własnego domu.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości na sprzedaż.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 grudnia 2010r.):

Czy sprzedaż tych nieruchomości rodzi obowiązek zapłaty podatku VAT od przeprowadzonej transakcji...

Zdaniem Wnioskodawcy, po zweryfikowaniu podobnych zdarzeń w internecie Wnioskodawca odnalazł interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010r., który wyraził pogląd, iż sprzedaż nieruchomości należących do majątku osobistego osoby fizycznej jako czynność nie mieszcząca się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (sygn. 1PPP3/443-57/10-5/LK).

Wnioskodawca sądzi, że istotne jest ustalenie, czy okoliczności związane ze sprzedażą jednoznacznie wskazują, że sprzedaż nieruchomości przeprowadzana jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz czy jest wykonywana jednorazowo, ale wskazuje na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Wnioskodawca uważa, że właściwym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, w przypadku, gdy dokonują sprzedaży nieruchomości stanowiących część majątku osobistego (nabyte poprzez spadek), tj. majątku który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży oraz że transakcja ta ma charakter jednorazowy i nie będzie powtarzana Zgodnie z art. 15 ust 1 i 2 oraz art. 4 ust 1 i 2 VI Dyrektywy Wnioskodawca uważa, że czynność wykonana będzie poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód i w związku z tym, nie może być uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT bez względu na to, czy czynność ta została wykonana jednorazowo, czy wielokrotnie. Ponadto brak zamiaru odsprzedaży w momencie otrzymania spadku uniemożliwia przyjęcie, że z tytułu przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku od towarów i usług. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż sprzedaż nieruchomości nie wskazuje, że czynność ta wykonywana jest przez Wnioskodawcę w ramach definicji działalności gospodarczej. Nabycie nieruchomości w drodze darowizny nie może być utożsamiane z nabyciem z zamiarem wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej. Reasumując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości należy uznać za sprzedaż części majątku osobistego Wnioskodawcy (przysługuje mu prawo do rozporządzania własnym majątkiem) i jako czynność nie mieszcząca się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym w 2010r., gdyż przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest stan faktyczny zaistniały w 2010r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ww. ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów (czy też udziału we współwłasności przedmiotowych nieruchomości), podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości (czy też udziału we współwłasności przedmiotowych nieruchomości) jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż udziału we współwłasności przedmiotowych nieruchomości, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem, z majątku osobistego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej oraz nie będąca podatnikiem podatku VAT, ani nie będąca rolnikiem, otrzymał na podstawie dziedziczenia po zmarłych rodzicach część udziału w nieruchomościach będących wcześniej w posiadaniu zmarłych rodziców (1/5).

Przedmiotem wniosku o interpretację jest obszar o powierzchni 5,1780 ha oraz obszar o powierzchni 0,4130 ha, które zostały sprzedane w 2010r.

Grunt sprzedany o powierzchni 5,1780 ha składa się z 2 działek:

• grunt o powierzchni 5,1708 ha, Nr działki 140/8,
• droga o powierzchni 0,0072 ha, Nr działki 139/8.
  
  

Grunt o powierzchni 5,1708 ha został sprzedany w całości, składał się z gruntu ornego o powierzchni 5,1708 ha, oraz drogi o powierzchni 0,0072 ha.

Grunt był w posiadaniu, zarządzaniu matki do jej śmierci w dniu 8 sierpnia 2008r.

Wnioskodawca nie odnosił żadnych korzyści z posiadanego gruntu.

Wnioskodawcy nie jest znany fakt na jakiej podstawie, jaka część ww. gruntu była użytkowana przez późniejszych nabywców. Po śmierci matki w dniu 8 sierpnia 2008r. do chwili sprzedaży użytkował nieodpłatnie grunty przyszły nabywca.

Wnioskodawca nie uprawiał ani nie czerpał korzyści z gruntów. Nie występował o dopłaty unijne. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. gruntów. Wszyscy spadkobiercy nie byli zainteresowani uprawą gruntów, nie są rolnikami.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych prac podnoszących atrakcyjność nieruchomości.

Wnioskodawca środki ze sprzedaży przeznaczył na remont własnego domu.

Grunt zabudowany o powierzchni 0,4130 ha składał się z 4 działek:

• -Nr działki 145 - o powierzchni 0,2550 ha, działka zabudowana,
• -Nr działki 183/129 - o powierzchni 0,0430 ha, łąki, trawy,
• -Nr działki 590/144 - o powierzchni 0,0101 ha, drogi,
• -Nr działki 591/144 - o powierzchni 0,1049 ha, grunty orne.
  
  

Budynek mieszkalno-gospodarczy i stodoła znajdują się na jednej działce. Nieruchomość ta składa się z 4 geodezyjnie wyodrębnionych działek. Budynek mieszkalno-gospodarczy oraz stodoła znajdują się na działce nr 145.

Budynek mieszkalno-gospodarczy i stodoła są trwale związane z gruntem.

Budynek mieszkalno-gospodarczy został wybudowany i zasiedlony w 1974r. przez rodziców Wnioskodawcy. Stodoła z roku 1960 zbudowana została przez poprzednich właścicieli. Ww. budynki nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane, ani Wnioskodawca nie czerpał z nich pożytku. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków. Grunty nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie występował o dopłaty unijne. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. gruntów. Wszyscy spadkobiercy nie byli zainteresowani użytkowaniem nieruchomości.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia nieruchomości.

Wnioskodawca środki ze sprzedaży przeznaczył na remont własnego domu.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości na sprzedaż.

W przedmiotowej sprawie w ocenie tut. organu, Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje bowiem na to, że otrzymując w drodze spadku udziały w nieruchomościach, Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Z wniosku nie wynika, że Wnioskodawca nabył udziały w tych działkach w celu odsprzedaży lub w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał w żaden sposób udziałów w ww. nieruchomościach. Wnioskodawca nie uprawiał ani nie czerpał korzyści z gruntów. Nie występował o dopłaty unijne. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. gruntów. Nie był zainteresowany użytkowaniem tych nieruchomości, nie dokonywał żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia tych nieruchomości.

Nie można zatem uznać, iż Wnioskodawca podjął jakieś szczególne kroki w kierunku uatrakcyjnienia przedmiotowych nieruchomości i przeznaczenia ich na sprzedaż lub wykorzystywania w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem z uwagi na fakt, że Wnioskodawca otrzymanych w drodze spadku nieruchomości nie wykorzystywał w sposób ciągły dla celów zarobkowych a środki finansowe uzyskane ze sprzedaży zostały przeznaczone wyłącznie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, nie można uznać, aby sprzedaż udziałów w działkach, z majątku osobistego, nosiła znamiona działalności gospodarczej.

Zatem z uwagi na fakt, że Wnioskodawca przedmiotowych nieruchomości nie wykorzystywał w sposób ciągły dla celów zarobkowych i nie były on składnikiem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, udziały w działkach zostały nabyte do majątku osobistego a środki finansowe z ich sprzedaży zostały przeznaczone wyłącznie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy (remont domu), nie można uznać, aby sprzedaż udziałów w ww. nieruchomościach nosiła znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego dostawy udziałów w ww. niezabudowanym gruncie o powierzchni 5,1780 ha oraz zabudowanym gruncie o powierzchni 0,4130 ha, pochodzących z majątku osobistego Wnioskodawcy, nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziałów w ww. nieruchomościach. Tym samym dostawa ta, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem niniejsza interpretacja wydana na wniosek Wnioskodawcy nie stanowi jednocześnie interpretacji dla rodzeństwa Wnioskodawcy, które – jeśli jest zainteresowane uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnych – powinno (każdy odrębnie) złożyć wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), pytanie oraz własne stanowisko w sprawie, jak również wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.