INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy działki niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczący opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy działki niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca w 2004 roku nabył w spadku po ojcu nieruchomość gruntową niezabudowaną w 1/3, a w 2006 roku ciocia i babcia zrzekły się, każda w 1/3, prawa do nieruchomości, na rzecz Wnioskodawcy, wobec czego został on jedynym właścicielem całej nieruchomości.

Z racji tego, że nieruchomość miała aż 3400 m² o przeznaczeniu na cele budownictwa jednorodzinnego, Wnioskodawca podzielił ją na 3 działki, każda około 1130 m².

W bieżącym roku, to jest 18.02.2011 r., została sprzedana jedna z tych 3 działek. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedać kolejne 2 działki by móc potem rozbudować i wyremontować dom, w którym obecnie mieszka. Wnioskodawca nadmienił również dla jasności sytuacji, że prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, która nie ma nic wspólnego z obrotem nieruchomościami tylko badaniami żywności, wody i ścieków.

Z uzupełnienia wniosku, pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r., wynika że przedmiotowe nieruchomości gruntowe nie były nigdy wykorzystywane na cele związane z działalnością rolniczą, nigdy nie były wydzierżawiane, wynajmowane, ani w żaden inny sposób odpłatnie udostępniane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Skarbowy może uznać to za sprzedaż "hurtową" i kazać Wnioskodawcy naliczyć a potem odprowadzić z tego tytułu VAT-7, pomimo, że jest to jego dobro osobiste nabyte w drodze spadku i zrzeczenia współwłasności na jego rzecz i nie stanowi działalności zarobkowej...

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca sprecyzował pytanie:

Czy sprzedaż drugiej działki, podlega opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość, później podzielona na 3 działki, została nabyta w drodze spadku po ojcu oraz w drodze zniesienia współwłasności na jego rzecz przez ciocię i babcię, jest dobrem osobistym, własnością prywatną będącą w rękach rodzinnych od co najmniej XIX wieku i nie podlega opodatkowaniu z tytułu sprzedaży od towarów i usług VAT-7, w żadnym przypadku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca oświadczył że jego zdaniem sprzedaż drugiej działki, o przeznaczeniu pod zabudowę jednorodzinną nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Swoje stanowisko uzasadnił tym, że jest to majątek osobisty, odziedziczony i nabyty po przodkach, na nieruchomości nie była nigdy prowadzona żadna działalność zarobkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

• dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług tj. prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.
  
  

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z opisu przestawionego we wniosku wynika, że:

Wnioskodawca w 2004 r. nabył, w drodze spadku po ojcu, udział we współwłasności nieruchomości gruntowej niezabudowanej, o powierzchni 3400 m², w wysokości 1/3, a w 2006 r. pozostali współwłaściciele zrzekli się, na jego rzecz, swoich udziałów we współwłasności w przedmiotowej nieruchomości.

Nieruchomość ta jest przeznaczona pod zabudowę i została przez Wnioskodawcę podzielona na trzy mniejsze działki, o powierzchni około 1130 m² każda. W dniu 18.02.2011 r. jedna z tych działek została sprzedana, a w niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać kolejne dwie działki.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa nie była nigdy wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele związane z działalnością rolniczą, nigdy nie była wydzierżawiana, wynajmowana, ani w żaden inny sposób odpłatnie udostępniana, a także na nieruchomości nie była prowadzona żadna działalność zarobkowa. Wnioskodawca nie zajmuje się też obrotem nieruchomościami.

Tak więc, nic nie wskazuje na to, że dokonując dostawy drugiej działki Wnioskodawca będzie działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku prywatnego, otrzymanego w formie spadku i zrzeczenia się udziałów we współwłasności.

Wnioskodawca sprzedając grunt będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż przedmiotowa działka nie była użytkowana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT, a sprzedający nie występuje w roli handlowca, należy stwierdzić, że sprzedaż drugiej działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego, podanym w złożonym wniosku.

Należy także dodać, iż interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.